به گزارش پارس ، روزنامه نیویورک تایمز در واپسین روزهای توافق ژنو مصاحبه ای از محمد جواد ظریف منتشر کرد که حاوی عناصر اصلی پیشنهاد هسته ای ایران به ۱+۵ بود.
 
با وجود اهمیت این مصاحبه و واکنش های متعددی که در منابع غربی برانگیخت، در داخل ایران به مضمون آن توجه چندانی نشد.
 
بر اساس اطلاعات منتشر شده از سوی ظریف در آن مصاحبه، مقاله اخیر رابرت آینهورن و همچنین برخی اطلاعات پراکنده برآورد شده که پیشنهاد جدید ایران به ۱+۵ درباره ظرفیت غنی سازی دارد ساختار کلی زیر است.
 
این پیشنهاد توسط جان کری به امریکا منتقل شده ولی هنوز پاسخ رسمی از سوی امریکایی ها دریافت نکرده است:
 
۱- محدود شدن طول گام نهایی به ۳-۷ سال
 
۲- محدود ماندن تعداد سانتریفیوژهای عملیاتی ایران به میزان فعلی (حدود ۸۰۰۰ ماشین نسل اول)
 
۳- تبدیل شدن تمامی مواد ۵ درصدی جدیدی که تولید می شود به اکسید
 
۴- تعهد به عدم غنی سازی بالای ۵ درصد
 
۵- تبدیل تدریجی ماشین های نسل اول به ماشین های نسل بالاتر در طول گام نهایی بدون افزایش سقف SWU
 
۶- پذیرش این موضوع از سوی ۱+۵ که پس از طی شدن زمان گام نهایی ایران بتواند بدون محدودیت تا ۱۹۰ هزار SWU غنی سازی کند.
 
۷- پذیرش شفافیت پروتکلی