درد و دل جوانان نخبه با رئیس جمهور
برخی از جوانان نخبه دیدار کننده با رئیس جمهور در شب گذشته به نمایندگی از سایر شرکت کنندگان دراین مراسم به بیان دیدگاهها و نقطه نظرات خود در عرصههای مختلف پرداختند.
به گزارش پارس به نقل از ایسنا ؛ در این مراسم بهاره آروین عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس خطاب به رئیس جمهور گفت: سلام. روی صحبتم با خودمان است، با آقای رئیس‌جمهور هم که از خودمان است. پس از هشت سالی که جامعه را تا مرز خفگی پیش برده بود، پس از هشت سالی که نفس‌های‌مان را به شماره انداخته بود، حالا روزهایی فرا رسیده است که می‌توان نفس کشید، حالا آن سال‌های تلخ می‌تواند تنها یک خاطره‌ی بد باشد که روز به روز دورتر و کمرنگ‌تر به نظر می‌رسد. من اما می‌خواهم در همین چند دقیقه، این خاطرات تلخ را یادآوری کنم، می‌خواهم پیشنهاد کنم که فراموش نکنیم، از روی این هشت سال نپریم انگار که استثنایی بر قاعده بوده است و حالا هم تمام شده و رفته است.
او ادامه داد: می‌خواهم بی‌دفاع بودن خودمان در آن هشت سال را به یاد بیاوریم، بی‌دفاع بودن جامعه در برابر سیاست‌های افراطی و تصمیمات یک‌شبه، می‌خواهم حواس‌مان به بهت‌زدگی این روزهای‌مان باشد از شنیدن خبرهای مربوط به دولت قبل، خبرهایی ان‌چنان عجیب و باورنکردنی که هرکس نداند فکر می‌کند نه در همین مملکت و جلوی چشمان‌مان، بلکه در داستان‌های تخیلی ترسناک در جوامع چنین و چنان اتفاق افتاده است.
این استاد جامعه شناسی گفت: حالا البته آن روزها تمام شده، آن سال‌ها گذشته است، اما ما و جامعه‌مان تا چه حد در برابر تکرار چنین سال‌هایی مصون شده‌ایم، تا چه حد توانمند شده‌ایم، اگر بار دیگر قرار باشد سازمان برنامه‌ریزی مملکت یک‌شبه منحل شود، دانشگاهی یک‌شبه ادغام شود، صدها تن از اساتید به انحاء مختلف از کار برکنار شوند، انبوه دانشجویان با ستاره‌های مرئی و نامرئی از تحصیل بازبمانند، میلیاردها دلار بدون هیچ نوع حساب و کتابی حیف و میل شود، اگر قرار باشد هزاران نفر از دوستان و خویشاوندان مسئولین دولت وقت بدون رعایت هرگونه قانون و ضابطه‌ای به استخدام دولت در آیند، اگر قرار به تکرار آن سال‌های تلخ باشد، جامعه تا چه حد توانمند شده است؟ تا چه حد می‌تواند از خودش دفاع کند در برابر قدرت افسارگسیخته‌ای که هیچ حدی برای خواست و اراده‌اش نمی‌شناسد؟
او گفت:ما امروز می‌توانیم نفس بکشیم، می‌توانیم امیدوار باشیم، به تدبیر دولتمردان‌مان اعتماد کنیم، اما اگر بار دیگر این‌گونه نباشد چه؟ اگر بار دیگر دولت جایش را به دولت قبل بدهد چه؟ ما از این فرصت نفس کشیدن، از این روزهای اعتماد و امید چه استفاده‌ای کرده‌ایم؟ باز همه دست به دامن دولت شده‌ایم برای شغل، برای سر و سامان دادن به اوضاع دانشگاه، به وضعیت فرهنگ، به اقتصاد. باز هم دولت یک سر دارد و هزار سودا، انگار که دولت غول چراغ جادو باشد و پایه‌ی برآوردن یک به یک آروزهای ما، امیدهای ما، حرفم این است که غول غول است، امروز حرف ما را می‌شنود، اما شاید باز روزی برسد که به اشاره‌ی سرانگشتش نه از تاکِ این روزها نشانی بگذارد نه از تاک‌نشان‌اش، چنان‌که در آن هشت سال کرد و شد.
آروین گفت: غول غول است، می‌تواند پایش را دوباره بگذارد روی گلوی جامعه و نفس‌هایش را به شماره بیندازد، حالا که پایش را برداشته، حالا که باز فرصت نفس کشیدن بازگشته، همین روزها وقتش است برای این‌که ما و جامعه‌مان بلند شویم، روی پای خودمان بایستیم، یکی یکی کارهای غول را از دستش بگیریم و خودمان مسئول‌شان شویم، خودمان، جامعه‌مان توانمند شویم آن‌قدر که بتوانیم اگر روزی روزگاری باز مجبور به تحمل روزهای سخت و سال‌های تلخ شدیم، این‌بار بتوانیم از خودمان دفاع کنیم، این‌بار دیگر غول آن‌قدرها هم غول نباشد، که دیگر نتواند هر لحظه هرکار دلش خواست بکند.
این استاد دانشگاه خطاب به رییس جمهور گفت: می‌دانید آقای رئیس‌جمهور، ظاهرش نشان نمی‌دهد، ظاهرش خیلی هم معقول و موجه است، چه اشکالی دارد دولت خودش را مسئول ریز و درشت مسائل موجود بداند و با تمام توان در جهت حل این مسائل گام بردارد، ظاهرش نشان نمی‌دهد که چنین رویکردی، چنین همه کاره بودنی تا چه حد می‌تواند جامعه را به سمت دست به سینه نشستن و تنها چشم به دست دولت داشتن براند. تا چه حد می‌تواند جامعه را کم‌توان کند و بی‌دفاع، کم‌توان و بی‌دفاع برای مقابله با روزهایی که دیگر دولت، دولت تدبیر و امید نیست.
آروین گفت: باز می‌خواهم یادآوری کنم، می‌خواهم خودمان را به خودمان یادآوری کنم، به آقای رئیس‌جمهور هم که از خودمان است، می‌خواهم روزهایی را به یاد بیاوریم که در اوج نومیدی و یاس بودیم و درست در همان روزها، به تدریج اما مطمئن به این نتیجه رسیده بودیم که به دولت، به بهبود اوضاع از طریق دولت امیدی نیست، کار خودمان است، خودمان باید دست به زانوهای‌مان بگیریم و بلند شویم، بعد ناگهان اوضاع عوض شد، دولت عوض شد، حالا دیگر می‌شد به بهبود اوضاع به مدد هزاران دستِ پرقدرت دولت امیدوار بود، چشم‌مان باز همه‌اش به دولت است به جای این‌که به خودمان باشد، به دست‌های کم‌تجربه و کم‌توانِ جوانانه‌مان، دولت هم مثل ما، چشم‌اش به نیروهای پرتجربه و متخصصی است که بتوانند در کمترین زمان بخش‌هایی از ویرانی‌های سال‌های گذشته را سامان دهند، همه‌ی حرفم این بود که این اصلاحات، این ساختن‌ها نه فقط خوب بلکه ضروری است، اما ناپایدار است اگر تکیه‌اش به قدرت دولت باشد نه توانمندی جامعه؛ جامعه روی پای جوانانِ تازه نفس‌اش می‌ایستد، جوانانی که باید بهشان اعتماد کرد تا بیاموزند، تجربه کنند، مسئولیت بر عهده گیرند و توانمند شوند.
او درپایان گفت :همین دیگر، خواستم بگویم از روی آن هشت سال نپریم، فراموش‌اش نکنیم چون پر است از خاطره‌های بد، آن هشت سال با همه‌ی تلخی‌اش، جزئی از جوانی ماست، جزئی از تاریخ ماست، فراموش کردن تاریخ تنها به تکرارش می‌انجامد، روی صحبتم با خودمان است، با آقای رئیس‌جمهور هم که از خودمان است.
در این مراسم همچنین زهرا عزیزی فارغ‌التحصیل رشته‌ی معماری از یکی از دانشگاههای لندن به نمایندگی از کارآفرینان به ایراد سخنرانی پرداخت.
او بر اهمیت جذب نخبگان ایرانی که به خارج از کشور رفته‌اند اشاره کرد و گفت: باید از مهاجرت نخبگان با ایجاد زمینه‌های مناسب برای اشتغال و فعالیت آنها جلوگیری کنیم و سرمایه‌ی انسانی کهدر کشور وجود دارد را قدر بدانیم.
در این مراسم همچنین محسن رهنورد فرزند شهید محمد علی رهنورد به نمایندگی از نخبگان ایثارگر و شاهد به ایراد سخنرانی پرداخت و گفت: نخبگی یعنی خلاقیت و این خلاقیت با یک فرمول به دست نمی‌آید.
او با بیان این‌که جوانان باید منشاء اثرات بزرگ در کشور شوند و در این ارتباط باید میدان به آنها داده شود، بر اهمیت ایجاد و حمایت مرکز دانش پژوهان ایثارگر تاکید کرد.
سخنران بعدی این مراسم یاسر موحدی فارغ‌التحصیل از دانشگاههای امیرکبیر و صنعتی شریف و فعال در مجموعه‌های تحقیقاتی و فضایی کشور بود که بر اهمیت استفاده از پتانسیل‌ایرانی در داخل کشور تاکید کرد.
موحدی با بیان این‌که امروز کشورهای منطقه نیز در تلاش هستند که از پتانسل جوانان نخبه ایرانی استفاده کنند در حالی که ما باید تلاش کنیم این سرمایه‌ی انسانی در داخل کشور استفاده شود گفت: نخبگی فقط نوشتن مقاله و یا شاگرد اول بودن نیست. افرادی نیز در این کشور هستند که بدون داشتن مقاله و شاگرد اول بودن درحال افتخارآفرینی برای این کشور هستند.
در این مراسم همچنین نیما رضایی عضو بنیاد علمی نخبگان و دارای دکترای ژنتیک پزشکی با اشاره به اجرای طرح سلامت درکشور، گفت: اجرای این طرح علی رغم تمام سختی‌هایی که در پیش روی آن است باعث شد که بارقه‌ی امیدی در دل جامعه پزشکی ایجاد شود.
رئیس مرکز طبی کودکان گفت: ما باید دانشگاه‌هایی داشته باشیم که از شرق و غرب آرزو داشته باشند که برای تحصیل به ایران بیایند.
بعد از سخنان این جوانان نخبه، رئیس جمهور به ایراد سخنرانی پرداخت و خطاب به جوانان تاکید کرد: که باید به آینده امیدوار باشند.
در این مراسم وزرای ورزش و جوانان ، بهداشت و درمان ، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری ، معاون علمی رئیس جمهور ، معاون رئیس جمهور در امور زنان، دستیار ویژه رئیس جمهور، مشاور رئیس جمهور در امور رسانه و رئیس دفتر رئیس جمهور وجود داشتند.
اجرای این برنامه بر عهده منصور ضابطیان مجری رادیو 7 که از شبکه آموزش پخش می‌شود بود.
ارسال نظر