یک نام جدید برای غزه

به گزارش پارس ، شمس الواعظین معتقد است اگر اسراییلی‌ها وارد غزه شوند وضعیت بسیار بدی را تجربه خواهند کرد. او با ستایش از مقاومت غزه، آن را به نام جدید عزه یا عزت اسلام می‌خواند.

ماشاءالله شمس‌الواعظین در روزنامه اعتماد در این باره نوشت: امروز هفتمین روز از جنگ تجاوزکارانه اسراییل به نوار غزه است. ارتش اسراییل تا به امروز نتوانسته است حتی یک عنصر از واحدهای عزالدین قسام یا جهاد اسلامی وی یا واحدهای ابومصطفی یا واحدهای قدس را شکار کند.

هنوز نیروی هوایی اسراییل نتوانسته است یک شخصیت حماس را هدف قرار دهد و بدین ترتیب به افکار عمومی ملتهب خود بگوید که این دستاورد عملیات است. اما در مقابل ارتش اسراییل موفق شده است تا صبح یکشنبه 200 واحد مسکونی فلسطینی های مقاوم را ویران کند و کودکان و زنان و بزرگسالان را به شهادت برساند.

آمار شهدا و زخمیان فلسطینی طی شش روز گذشته به 120 شهید و 650 زخمی رسیده است. از این تعداد 37 درصد شهدا و زخمیان را کودکان و زنان و بزرگسالان تشکیل می دهند. بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر راستگرای اسراییل روز جمعه و در پی مذاکرات تلفنی با باراک اوباما، رییس جمهور امریکا گفت که اسراییل با هیچ فشار بین المللی مواجه نیست و در جنگ کنونی هیچ خط قرمزی را به رسمیت نمی شناسد.

اینکه اسراییل تحت فشار نیست نیاز به تاکید نتانیاهو ندارد، اما نکته دوم مورد اشاره نتانیاهو بسیار نگران کننده است، زیرا گزارش‌هایی در محافل ارتش اسراییل رد و بدل شده که از احتمال قطع آب و برق علیه نوار غزه حکایت می کند. این یکی از جنایت‌های ضد بشری است که حتی بیان آن هم احساسات انسانی را جریحه‌دار می کند، چه رسد به اینکه ارتش متجاوز اسراییل از سر استیصال و ناتوانی در مهار مقاومت فلسطین بخواهد به چنین اقدام ضدانسانی‌ای مبادرت کند.

چنان که می دانیم نوار غزه از متراکم‌ترین نقاط جمعیتی جهان به شمار می رود. 360 کیلومتر مساحت آن است و جمعیتی در حدود 1.7 میلیون جمعیت را در خود جای داده است. 75 درصد جمعیت نوار غزه فلسطینی هایی هستند که در جنگ اشغال فلسطین در سال 1948 میلادی به این منطقه آواره شدند. در واقع فلسطینی های ساکن نوار غزه با دو آوارگی مواجه بوده و هستند. آوارگی نخست چنان که گفته شد در سال 1948 و در جریان اشغال فلسطین از سوی صهیونیست ها اتفاق افتاد و آوارگی دوم هم اکنون برای ساکنان خانه های ویران شده در حال وقوع است، با این تفاوت که فلسطینی ها این بار و به دلیل محاصره زمینی و هوایی و دریایی نوار غزه جایی برای کوچ کردن ندارند. شاید همین امر ضریب مقاومت این مردم را به گونه‌ای اعجاب انگیز بالا برده است. امریکا و برخی دیگر از کشورهای غربی اعلام کردند که از حق اسراییل برای دفاع از خود جانبداری می کنند. با بررسی میزان تلفات دو طرف در این جنگ حتی یک اسراییلی هم کشته نشده است. تنها وسیله دفاعی فلسطینی ها موشک های دست ساز یا ساخت برخی از کشور ها است که به مناطق گوناگون اسراییل شلیک می کنند. در مقابل اسراییل با اف16 و ناوچه های مستقر در سواحل غزه و توپخانه های سنگین نیروی زمینی آتش خود را به روی کودکان و زنان و خانه های مسکونی فلسطینی ها فرو می‌ریزد. در علوم نظامی به این نمی گویند موازنه دفاعی. به این می گویند جنگ یکسویه برای نسل کشی یک ملت بی سلاح. به ویژه اگر گزارش نیویورک تایمز چند روز قبل را در مورد کشف حوزه گازی بسیار غنی در سواحل غزه جدی بگیریم و هدف اسراییل را در کنار دیگر هدف هایش تسلط بر این حوزه گازی بدانیم جنایت اسراییل و سکوت مربی اصلی آن یعنی واشنگتن چندبرابر می‌شود.

اکنون دولت خودگردان محمود عباس باید رشته شکایت های خود را مستقیما به دادگاه بین المللی لاهه تسلیم کند و از هشدارهای امریکا و اسراییل در این زمینه نهراسد، زیرا شرایط افکار عمومی خانواده بین المللی در حال حاضر به سود فلسطینی‌ها در حال چرخش است. در مورد اقدامات دیپلماتیک برای توقف تجاوز اسراییل به جز برخی اقدامات واسطه‌هایی نظیر قطر و مصر اقدام جدی از سوی جهان عرب صورت نگرفته است.

در این زمینه جا دارد کشورمان برای برگزاری نشست فوق العاده سازمان همکاری‌های اسلامی دست به اقدام فوری بزند. یادمان نرود که از سال 2006 تاکنون این سومین باری است که اسراییل به باریکه غزه حمله می کند. آخرین بار سال 2012 بود که مقاومت فلسطینی ها در برابر حمله هوایی و زمینی به غزه چنان اسطوره‌یی بود که تل آویو برای توقف جنگ به دامان مصر دوره محمد مرسی به دلیل ارتباط حماس با اخوان المسلمین مصر پناه برد و بالاخره با شرایط ویژه نیروی مقاومت فلسطین موافقتنامه‌ای به امضا رسید که شرایط فلسطینی ها را به متجاوز تحمیل کرد. پیش از آن عمر سلیمان، رییس اطلاعات مصر دوره حسنی مبارک میانجی میان اسراییل و فلسطینی ها بود اما بیشتر به سود اسراییل و علیه فلسطینی ها موضع می گرفت.

در توافقنامه 2012 حماس موفق شد موضوع بازگشایی گذرگاه کرم ابوسالم را برای عبور و مرور کالاها به نوار غزه در موافقتنامه آتش بس بگنجاند. همچنین توسعه قلمرو ماهی‌گیری صیادان فلسطینی را به 3 مایل دریایی گسترش داد. حال باید دید تجاوز جدید اسراییل به نوار غزه با چه شرایطی خاتمه خواهد یافت.

محمود عباس رییس دولت خودگردان فلسطین دیروز در مصاحبه‌ای با تلویزیون المیادین و در پاسخ به این پرسش که اسراییل چه عکس العملی در برابر این همه کشتار در صفوف غیر نظامیان فلسطینی از خود نشان می دهد گفت: «اسراییل فلسطینی‌ها را انسان نمی داند تا در مورد کشتار آنان اندوهگین باشد» در نتیجه و به احتمال زیاد مذاکرات صلح میان محمود عباس و نمایندگان اسراییل متوقف خواهد شد و مقاومت فلسطینی ها روز به روز گسترش بیشتری خواهد یافت. اکنون فقط واحدهای عزالدین قسام یا جهاد اسلامی نیستند که دفاع از باریکه غزه را بر دوش گرفته اند. حتی می توان گفت که نوار غزه تنها نخواهد ماند و احتمال گسترش دامنه مقاومت به دیگر نقاط اشغالی فلسطین افزایش یافته است. از این رو این بار اسراییل نیز مانند دیگر دفعات آغازگر جنگ بوده است اما این مقاومت فلسطین خواهد بود که زمان و شرایط خاتمه آن را به دشمن تحمیل خواهد کرد.

یک نکته باقی می ماند و آن اینکه آیا اسراییل طی ساعات یا روزهای آینده عملیات زمینی اشغال نوار غزه را شروع خواهد کرد یا با مشاهده مقاومت اسطوره‌ای مقاومت به ویژه در نا امن کردن همه شهرها و مراکز حیاتی اسراییل نظیر فرودگاه‌ها و نیروگاه اتمی دایمونا به بهانه‌ای در جست وجوی واسطه هایی برای توقف جنگ بر آید؟ واقعیت این است که همه عناصر مقاومت در زیر زمین بسر می برند. حماس پس از تجربه سال 2012 و طی دو سال گذشته تمامی لوازم یک رویارویی دراز مدت را با اسراییل فراهم کرد و از این بابت خود را به وضعیتی برتر از حریف آن هم در جنگ وگریز شهری رساند. من نمی خواهم در مورد قدرت حماس و دیگر گروه‌های مقاومت فلسطینی مبالغه کنم و بگویم کار اسراییل در این جنگ تمام می شود. اما بی تردید می توان گفت این بار اسراییل با وضعیتی مرگبار و خطر اسیر شدن بسیاری از سربازانش در مورد جنگ زمینی علیه غزه مواجه خواهد شد، زیرا تا اینجای ماجرا افکار عمومی اسراییل حتی در مورد ناکارآمدی سیستم ضد موشکی گنبد آهنین، دولت و ارتش را به باد انتقاد گرفته اند. از این رو به نظر می رسد هیچ ژنرال اسراییلی حاضر نباشد به خاطر بالارفتن سهام انتخاباتی بنیامین نتانیاهو تجربه ژوییه 2006 را در جنگ علیه حزب الله لبنان تکرار کرده و آن فضاحت نظامی را در اذهان عمومی تداعی کند.

در دهه های پیشین ارتش های عرب به جنگ با اسراییل می رفتند و پس از حداکثر 5 روز تسلیم اراده اسراییل می شدند. امروزه این گروه های کوچک مقاومت فلسطین و لبنان است که اراده خود را به متجاوزان تحمیل می کنند. غزه امروز به نیابت از همه کشورهای عربی و اسلامی با توسعه طلبی و تجاوز اسراییل و حامیان منطقه‌ای و جهانی‌اش ایستاده اند. در واقع غزه را باید عزه یعنی عزت همه مسلمانان خواند.