وحدت با کی؟!

 بعد از انتخابات با یکی از دوستان فعال و تاثیر گذار جبهه پایداری جلسه ای برگزار شد و حرفهای زدیم. حرفهای تقریبا مهمی زده شد که الان جای مطرح کردنش نیست. اما حالا که بحث اختلاف و وحدت است یکی از موضوعات به نظرم به درد این جمع هم می خورد. دوستمان می گفت اگر قالیباف و روحانی به دور دوم می رفتند قطعا ما یا رای سفید می دادیم یا رای به روحانی!

دوستمان می گفت (همانطور که هنوز هم می گویند) ما با شما اختلافات مبنایی داریم ، شما دائم به ما تهمت می زنید و ... پس وحدت با کی؟!

برایش مثالی زدم. گفتم اختلافات ما با هم مبنایی تر و ریشه ای تر از اختلافات شیعه و سنی هست؟!

نیست. غصب ولایت، قضیه شهادت حضرت زهرا و هزاران خونی که برای این اختلاف ریخته شده هم دلیل این نمیشود که یکی از دغدغه های اصلی آقا و امام بر وحدت شیعه و سنی نباشد. یعنی وقتی مصالح اسلام و منافع دشمنان اسلام در میان باشد همه این موضوعات با اهمیت کنار می رود. حالا قیاس کنید این حجم عمیق از اختلاف را با دو تا اختلاف بچه گانه بچه حزب الهی ها! 

البته این به این معنا نیست که نباید حرف زد نباید نقد کرد اینها باعث ارتقا درک طرفین می شود بلکه نباید لجبازی کرد، نباید کینه شتری داشت.