به گزارش پارس به نقل از ایسنا، رییس‌جمهور در این مراسم که در سالن شهید بهشتی نهاد ریاست جمهوری برگزار شده بود در جمع این میهمانان گفت: برای همه ما باعث افتخار است که بعد از بیست و پنج سال از رحلت امام همچنان عشق به امام، احترام به امام و حرکت در راه و مسیر امام برای همه ایرانیان و مسلمانان علاقه‌مند به راه امام به صورت یک افتخار مستمر وجود دارد و مطمئن هستیم گذشت زمان و تاریخ، محبویت و عشق مردم نسبت به امام راحل، راه ایشان و اندیشه‌های ایشان را بیشتر خواهد کرد.

روحانی ادامه داد: شاید 52 سال پیش آن زمان که امام رهبری نهضت بزرگ اسلامی را شروع کردند کسی فکر نمی‌کرد که در یک دوران کوتاهی، امام بتواند در برابر همه معضلات و مشکلات داخلی و بین‌المللی که در این مسیر و پیش روی نهضت اسلامی انقلاب وجود دارد نهضت را به پیروزی برسانند و اهداف مورد نظر خود را محقق سازد.

رییس جمهور ادامه داد: ایران 50 سال پیش از سه عارضه مهم تاریخی و سیاسی در رنج و عذاب بود. رنج اول تحقیر تاریخی در برابر حکام مستبد و استبداد بود مردم ایران به عنوان مردمی که دارای سابقه تمدنی هزاران ساله بودند، مردمی که اولین دولت را در تاریخ ساخته بودند و مردمی که پس از بعثت پیامبر عظیم شان اسلام، اسلام را با افتخار در آغوش کشیده بودند و در رشد فرهنگ و تمدن اسلامی نقش بسزایی را ایفا کرده بودند متاسفانه در قرن‌های اخیر از جمله در 50 سال پیش هیچ نقشی در حکومت و حاکمیت نداشتند. مشروعیت حاکمیت و حکومت در آن دوران و از رای مردم نشات می‌گرفت و نه از احکام الهی، قرآن مجید و سنت پیامبر. مشروعیتی که در آن زمان برای حکومت ساخته بودند موروثیت، شاهی فرزند شاه گذشته بودن و از طرفی حمایت قدرت‌های بزرگ و برخی از ابرقدرتها از حاکمیت سیاسی این کشور بود. گاهی صندوق آراء به عنوان تشریفات در میان مردم حضور پیدا می‌کرد ولی همه مردم می‌دانستند چه رای بدهند و چه رای ندهند و نام هر کسی را بیاندازند، آنچه را که حاکمیت نامشروع تصمیم گرفته سرنوشت نهایی آن صندوق خواهد بود.

رییس جمهور در ادامه سخنان خود گفت: در کنار معضل استبداد، معضل استعمار بود در این دوران شاهد نفوذ،‌دخالت و تاثیرگذاری قدرتهای بزرگ به ویژه قدرتهای غربی در راس آن آمریکا و در دورانی انگلیس بر سرنوشت ملت ایران بودیم. مردم به خوبی می‌دانستند که در امور مهم کشور تصمیم‌گیر، حاکم مستبدی که به ظاهر خود را فرمانروای مردم می‌داند نیست تصمیم‌گیری نهایی از آن قدرتهای بزرگ به ویژه آمریکا است.

روحانی در ادامه با اشاره به مخالفت‌های امام با قانون کاپیتولاسیون و مصونیت مستشاران آمریکایی در ایران گفت: در سال 1343 شاهد سخنرانی معروف امام علیه این مصوبه بودیم که در مجلسین آن زمان به تصویب رسیده بود. امام در برابر آن لایحه ایستاد و آن را نامشروع عنوان کرد و همان روز اعلام کردند که رییس جمهور آمریکا،‌امروز منفورترین فرد در نزد ملت ایران است.

رییس جمهور ادامه داد: همان مخالفت، مبارزه و ایستادگی که همان حرکت ضداستعماری است در کنار حرکتی که ایشان علیه استبداد شروع کرده بودند باعث شد که امام از ایران به ترکیه و سپس به عراق تبعید شوند. طبق اسناد موجود کاخ سفید تصمیم اصلی را برای تبعید امام در آن زمان می‌گیرد و سپس دولت ایران.

وی با بیان اینکه استعمارگران برای نیروهای مسلح،‌ اقتصاد، فرهنگ،‌ دانشگاه، آموزش و پرورش، مسائل اجتماعی و سبک زندگی مردم ما تصمیم می‌گرفتند، گفت: در واقع مستشاران مختلف نظامی،‌ اقتصادی و فرهنگی بر سر مسوولان و تصمیم‌گیران آن زمان مسلط بودند. ملت ایران نه استبداد را قبول داشت و نه استعمار را. ملت ایران به دنبال استقلال،‌آزادی و حاکمیت ملی بود.

رییس جمهور در ادامه گفت: اما آیا این کار شدنی بود؟ آیا می‌شد که همزمان بدون حمایت قدرت‌های بیرونی و ابرقدرت‌ها و بدون داشتن امکانات تبلیغی مدرن مثل رادیو و تلویزیون و بدون داشتن هر گونه قدرت نظامی، در برابر استبداد و استعمار آن زمان و در این مبارزه سخت به پیروزی رسید؟

روحانی ادامه داد: در این نهضت علاوه بر استبدادزدایی و استعمارزدایی هدف سومی نیز دنبال می‌شد و آن حاکمیت احکام اسلامی، قرآن مجید و شریعت در سراسر زندگی مردم این کشور بود. مردم ما مردمی مسلمان و علاقه‌مند به قرآن، پیامبر و اهل بیت بودند. عاشق اسلام بودند و بر اجرای احکام الهی مصمم بودند. در آن شرایط قدرت شرق اسلام را به عنوان یک تفکر کهنه و زمان آن سپری شده و یا به تعبیری دین را افیون ملت‌ها عنوان می‌کرد و قدرت غرب بازگشت به احکام خدا را واپس‌گرایی و ارتجاع می‌خواند و آن را با تمدن امروز و مدرنیته در تناقض می‌دید. در آن شرایط قدرت شرق و غرب با ظهور و بروز اسلام مخالف بودند و با آن مبارزه می‌کردند. حاکمیت آن زمان در ایران نیز علیه اسلام و نفوذ احکام اسلامی به پا خواسته بود و یک به یک احکام اسلامی را زیر پا می‌گذاشت. آیا در آن شرایط احیا، زنده کردن اسلام و بازگشت اسلام از سطرهای صفحه های کتاب‌ها و از کنج مدرسه‌ها، حجره‌ها و مساجد به صحنه جامعه آوردن امکان‌پذیر بود؟ هیچکس به اندازه امام امید نداشت اگر دیگران نیز امیدی به پیروزی داشتند این نشات گرفته از امید امام بود. امام از روز اول مصمم بود و ایمان و امید به پیروزی داشت.