بسیاری از مؤمنان عاشق شهادتند و همواره در قنوت و سجود نمازشان از خداوند می‌خواهند تا مرگ آنها در شهادت قرار داده شده و تقدیر آن‌گونه رقم زده شود که آنها نه در بستر عافیت، بلکه در میدان جهاد به سوی معبود شتابند.

اما با این حال، بسیاری تصورشان از جهاد الهی و مصاف حق و باطل، جهادی است که در آن رویارویی حق محض در برابر باطل محض می‌باشد، به این معنا که مؤمنین در مقابل کفار حربی قرار می‌گیرند که در جنگ و جهاد با آنها تردیدی برای کسی وجود ندارد.

این در حالی است که میدان جهاد الهی همواره این‌گونه نیست و گاهی کسانی در مقابل اسلام و جریان حق قرار می‌گیرند که در ظاهر مسلمان بوده و حتی حاضرند جان خویش را فدای اسلام کنند، ولی در عمل بزرگ‌ترین ضربه‌ها را بر پیکر اسلام وارد می‌کنند. جهاد و مقابله با این عده از دشمنان دین، نه‌تنها آسان نیست بلکه هرکسی نمی‌تواند به مصاف آن‌ها رود زیرا مقابله با این عده بصیرت و اخلاصی فوق‌العاده می‌خواهد که هرکسی از آن بهره ندارد. افزون بر این‌که مصاف با این جریان‌ها احتیاج به پیشوایی دارد که همواره بر محور حق بوده و روش و سلوک مولای مؤمنین را مبنا قرار داده باشد که در مورد او آمده است: «علی مع الحق و الحق مع علی»

حقیقت این‌که بسیاری مسلمانان اعتقاد دارند که در هنگام فتنه باید سرگردان و پلاسِ خانه خود باشند و «قعود» از جنگ را «دین» و «دخول» در آن را «فتنه» می‌دانند. با این نگاه است که متأسفانه در زمانِ ما نیز ارزش شهدای بزرگی که در فتنه‌ها جانشان را تقدیم اسلام می‌نمایند، دانسته نمی‌شود و ما آن‌گونه که شایسته است به تکریم آن‌ها نمی‌پردازیم. از این رهگذر شهدایی همچون شهدای فتنه 88 نه‌تنها هنوز نزد ما ناشناخته‌اند بلکه بعضی از مردم آن‌ها را جوانانی ازدست‌رفته می‌بینند که در حوادثی دل‌خراش بی‌جهت جانشان را فدا نمودند. هم‌اکنون نیز گزارش‌هایی از شهادت عزیزانی در سوریه به گوش ما می‌رسد که متأسفانه بعضی از مردم مرگ آن‌ها را بیهوده پنداشته و آن را یک فتنه‌ی بی‌ارزش فرض می‌کنند، این در حالی است که آن‌ها با معرفتی ستودنی در پیروی از اوامر ولایت‌فقیه جان خویش را تقدیم اسلام می‌دارند. اگرچه برای حضور در میدان جهاد سوریه و دفاع از محور مقاومت اسلامی، انگیزه‌های ملّی همچون دفاع از کشور و ملت، و یا انگیزه‌های روشن دینی همچون مقابله با کفار حربی وجود ندارد، اما برای اصحاب بصیرت و معرفت استدلال‌های محکم وجود دارد که تردیدی برای حضور آنها در این جبهه‌ها باقی نمی‌گذارد.

حاصل سخن این‌که ارزش شهدایی که در فتنه 88 و یا در جنگ سوریه به شهادت می‌رسند همچون ارزش شهدایی است که در جنگ جمل، صفین و یا نهروان به شهادت رسیدند و اگرچه در نظر و اعتقاد بعضی افراد، شهدای واقعی تنها کسانی هستند که در میدان‌هایی همچون بدر و اُحُد به شهادت می‌رسند، امّا در نزد خداوند این شهدا نیز از جایگاه فوق‌العاده‌ای برخوردار می‌باشند.