پایگاه خبری تحلیلی «پارس»-تیم مذاکره کننده ایران روز گذشته وارد وین شد تا چهارمین دور مذاکرات بین کشورمان و گروه 1+5، پس از توافق برنامه اقدام مشترک ژنو، را در این پایتخت اروپایی برگزار کند. در این دور از مذاکرات فرآیند تدوین پیش‌نویس توافقنامه نهایی آغاز می‌شود، البته این امر نشانگر دستیابی قطعی به توافق نیست و هنوز هم ممکن است اختلاف نظرها درباره موارد گوناگون منجر به عدم دستیابی به توافق در بازه زمانی شش‌ماهه تعیین شده در توافق موقت شود.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «پارس»،از وین،در این دور از مذاکرات نگارش متن توافق جامع آغاز می شود ولی اینگونه نیست که نگارش متن از ابتدا آغاز شود بلکه دو طرف تلاش می کنند تفاهمی را که درباره دو موضوع از حدود 10 موضوع روی میز کرده اند، مکتوب کنند.

به گفته ایران هسته ای ، این دو موضوع مسئله راکتور آب سنگین اراک و بازرسی هاست.

به نظر می رسد ایران و 1+5 مذاکرات خود درباره این دو موضوع را نهایی کرده اند و حالا می خواهند آنچه را که مذاکره شده مکتوب کنند.

درباره اراک، احتمالا راه حل چیزی شبیه این است که قدرت راکتور از 40 به 10 مگاوات کاهش پیدا کند تا پلوتونیوم تولیدی راکتور در واحد زمان کاهش یابد.

درباره بازرسی ها هم نمی دانیم موضع تیم ایرانی چیست ولی احتمال دارد راه حل تفاهم شده این باشد که یک رژیم بازرسی ویژه برای ایران معین شود که در یک قطعنامه شورای امنیت تصویب خواهد شد.

این رژیم بازرسی حتی از پروتکل الحاقی هم فراتر خواهد بود.

اگر در مذاکرات وین 4 نگارش متن مربوط به این دو موضوع انجام شود، روند طبیعی این خواهد بودکه مذاکرات وین 5 و وین 6 به مسائل بعدی اختصاص پیدا کند.

به طور طبیعی دشوارترین موضوعات یعنی 4 مسئله تعداد ماشین های ایران، ذخیره مواد 5 درصد ایران، R&D و PMD به دور آخر مذاکرات منتقل خواهد شد و به همین دلیل است که لوران فابیوس وزیر خارجه فرانسه گفته است توافق نهایی با ایران در دقایق آخر به دست خواهد آمد.

کارشناسان غیر دولتی در تهران فرمولی را که تیم مذاکره کننده درباره اراک و بازرسی ها بر سر آن تفاهم کرده به نفع کشور ارزیابی نمی کنند.

درباره اراک، کاهش قدرت راکتور مستلزم بازطراحی قلب آن خواهد که ظاهرا بناست توسط امریکا انجام شود. کارشناسان می گویند تردیدی نیست که امریکا این موضوع را به لحاظ فنی چنان پیچیده و به لحاظ زمانی چنان طولانی خواهد کرد که عملا ایران از داشتن یک راکتور آب سنگین محروم شود.

درباره بازرسی ها هم کارشناسان می گویند هر نوع رژیم بازرسی که ایران را تبدیل به یک «استثنا» در جامعه جهانی کند، با منافع ملی ایران به شدت ناسازگار خواهد بود و می تواند مشکلات سیاسی، اطلاعاتی و امنیتی بسیار حادی منجر شود.


زمان Break out از دید امریکا می تواند کمتر از 6 ماه هم باشد
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «پارس»،در عین حال یک روزنامه انگلیسی فایننشال تایمز در مقاله ای به قلم سام جونز از قول دیپلمات های غربی می گوید امریکا عقیده دارد اگر  ایران رژیم بازرسی های مدنظر آن را بپذیرد، می توان پذیرفت زمان گریز هسته ای در برنامه غنی سازی آن کمتر از 6 ماه باشد.

جونز درباره احتمال تمدید توافق ژنو برای 6 ماه دیگر می نویسد: «مذاکرات می تواند شش ماه دیگر تمدید شود ولی افراد معدودی در مورد مشکلات سیاسی که این تمدید به دنبال خواهد داشت دچار توهم هستند. همه طرف ها بر مهلت بیست ژوئیه برای تکمیل توافق نهایی متمرکز شده اند».

وی درباره میزانی از محدودیت که ایران باید بر برنامه غنی سازی اش اعمال کند، تاکید می کند: «مهم ترین موضوع ، دامنه فعالیت غنی سازی اورانیوم است. مسئله مطرح برای مذاکره کنندگان این خواهد بود که تعداد و پیشرفته بودن سانتریفوژها و میزان ذخیره فعلی اورانیوم ایران چه تاثیری بر زمان «فرار هسته ای» خواهد داشت. هر دوره زمانی کمتر از شش ماه تقریبا برای 1+5 قابل پذیرش نخواهد بود. با وجود این ، اگر ایران با رژیم شفاف سازی نامحدود زیر نظر بازرسان بین المللی موافقت کند ، زمانی کوتاهتر نیز می تواند مورد قبول باشد».

مقصود از زمان فرار هسته ای، زمانی است که ایران می تواند در آن اورانیوم لازم برای ساخت یک سلاح را غنی کند.

به نوشته ایران هسته ای، غربی ها می گویند ایران باید تعداد ماشین ها و ذخیره مواد خود را چنان محدود کند که این زمان حداقل 6 ماه باشد.

جونز درباره شیوه حل موضوع PMD می نویسد: «سومین مسئله به «ابعاد نظامی» احتمالی از جمله توسعه فناوری های موشک مربوط می شود که تصور می شود عمدا برای حمل سلاح های هسته ای طراحی شده اند. در مورد این موضوعات عمدتا مسئله روانی وجود دارد زیرا بسیاری از این طرح های جنجالی مدتی مدید است متوقف شده اند. با وجود این ، ایران هرگز به وجود داشتن آنها اذعان نکرده است. همه طرف ها اعلام کرده اند پیشرفت در مورد موضوعات، سازنده یا قابل توجه بوده است. اما هنوز مسائل زیادی باید حل شود.»


 رایس: اگر آمریکا راضی نشود هیچ توافقی با ایران صورت نمی‌گیرد
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «پارس»، سوزان رایس، مشاور امنیت ملی آمریکا گفته در صورتی که آمریکا راضی نشود هیچ توافقی با ایران صورت نخواهد گرفت.

سوزان رایس که در واشنگتن و در جشنی به مناسبت بزرگداشت روز موسوم به «استقلال اسرائیل» ترتیب داده شده بود سخنرانی می‌کرد گفت: «همه ما مسئولیت داریم که به دیپلماسی فرصت موفق شدن بدهیم. اما آمریکا تنها با سخنرانی راضی نمی‌شود.»

وی سپس در این جمع که مقامات آمریکایی و اسرائیلی در آن حضور داشتند به مقامات اسرائیلی قول داد که مشورت درباره این مذاکرات با آنها را ادامه دهد؛ رایس گفت: «ما تنها با اقدامات ملموس ایران راضی می‌شویم. به کلام ساده بگویم، اگر ما راضی نشویم، توافقی در کار نخواهد بود.»

خانم رایس این اظهارات را در حالی مطرح کرده که ایران و کشورهای 1+5 برای گفت‌وگو درباره توافق جامع هسته‌ای راهی وین، پایتخت اتریش شده‌اند. این چهارمین دور مذاکرات دو طرف، از زمان توافق موقت سوم آذرماه سال گذشته است. در این توافق که به توافقنامه ژنو یا «برنامه اقدام مشترک» مشهور شد دو طرف متعهد شدند گامهایی اعتمادساز را در جهت رفع مسائل بین یکدیگر، به عنوان بخشی از توافق جامع نهایی برداند.

این مذاکرات برای حل و فصل آنچه کشورهای غربی به رهبری ایالات متحده آمریکا به آن «نگرانی‌ها از برنامه هسته‌ای ایران» می‌گویند انجام می‌شود. این کشورها ادعا می‌کنند جمهوری اسلامی ایران در لفافه برنامه هسته‌ای خود به دنبال تلاش برای دست یافتن به تسلیحات هسته‌ای است. آنها بر همین اساس چندین دور تحریم‌های یکجانبه علیه بخش‌های مختلف اقتصاد ایران وضع کرده‌اند.

مقامات آمریکایی و اروپایی: احتمال توافق جامع هسته‌ای با ایران بالاست
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «پارس»،مقامات آمریکایی و اروپایی که در جریان مذاکرات هسته‌ای ایران و 1+5 قرار دارند گفته‌اند احتمال توافق جامع هسته‌ای با ایران بسیار بالاست.

روزنامه آمریکایی وال‌استریت ژورنال از قول مقامات آمریکایی، ایرانی و اروپایی که در جریان این مذاکرات هستند نوشته طی هفته‌های گذشته نشانه‌های زیادی از احتمال توافق بین ایران و گروه 1+5 پدیدار شده است.

علی‌رغم این برخی از مقاماتی که در جریان این مذاکرات قرار گرفته‌اند از باقی ماندن پاره‌ای از اختلافات بین دو طرف خبر داده‌اند.

یک مقام اروپایی گفته است: «مردم نسبت به گذشته کمتر نسبت به این مذاکرات بدبین هستند. برخی حوزه‌های معین هستند که در آنها نوعی هم‌رأیی وجود دارد. البته در برخی حوزه‌ها هم شکاف‌های عمیقی مشاهده می‌شود».

چندین نفر از مقامات گفته‌اند یکی از حوزه‌های اساسی عامل اختلاف بین دو طرف رآکتور آب‌سنگین اراک است که ایران قصد دارد آن را برای تولید میزان پلوتونیوم کمتر بازطراحی کند. این مقامات همچنین گفته‌اند ایران در حال حاضر با عینیت بیشتری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای رفع نگرانی‌ها همکاری کرده است.

یکی دیگر از حوزه‌های اصلی اختلاف همچنان میزان سانتریفیوژهای غنی‌سازی ایران است. ایران در حال حاضر 19000 سانتریفیوژ برای غنی‌سازی اورانیوم دارد که قصد دارد 30000 سانتریفیوژ دیگر به این تعداد اضافه کند. دولت اوباما خواستار آن است که این تعداد به 5000 سانتریفیوژ تقلیل یابد.

ایران و کشورهای 1+5 برای گفت‌وگو درباره توافق جامع هسته‌ای راهی وین، پایتخت اتریش شده‌اند. این چهارمین دور مذاکرات دو طرف، از زمان توافق موقت سوم آذرماه سال گذشته است. در این توافق که به توافقنامه ژنو یا «برنامه اقدام مشترک» مشهور شد دو طرف متعهد شدند گامهایی اعتمادساز را در جهت رفع مسائل بین یکدیگر، به‌عنوان بخشی از توافق جامع نهایی بردارند.

این مذاکرات برای حل و فصل آنچه کشورهای غربی به‌رهبری ایالات متحده آمریکا به آن «نگرانی‌ها از برنامه هسته‌ای ایران» می‌گویند انجام می‌شود. این کشورها ادعا می‌کنند جمهوری اسلامی ایران در لفافه برنامه هسته‌ای خود به‌دنبال تلاش برای دست یافتن به تسلیحات هسته‌ای است. آنها بر همین اساس چندین دور تحریم‌های یک‌جانبه علیه بخش‌های مختلف اقتصاد ایران وضع کرده‌اند.