مؤلفه‌های" سینمای امید" از نگاه روحانی

 
رئیس جمهوری اسلامی کشورمان در پیامی به نکاتی اشاره کرده است که به واقع ضروری است بار دیگر مرور شده و به ارزشی که جمهوری اسلامی ایران از زبان رئیس جمهوری آن برای سینما قائل است، پی برد؛ ارزشی که می تواند این هنر پیچیده در زندگی انسان انقلابی ایرانی، در مسیر ارزش های اسلامی و مردمی اش داشته باشد.
 
البته نکته مهمی که در این بین رئیس جمهوری کشورمان روی آن دست گذاشته تا بتواند سینمای ایران را به ارزش واقعی آن برگرداند، « بازگرداندن تماشگر قهر کرده با سینما» ست؛ وظیفه ای که او آن را « سنگین ترین مسئولیت امروز مدیران و سینماگران» می داند.
 
حسن روحانی در پیام خود اگر چه مخالف جشنواره ها نیست اما جشنواره ها را زمانی معنایافته می داند که مردم از سینمای بومی خود راضی باشند.
 
او در جای جای پیام خود برای جشنواره فجر از « مردم» سخن می گوید؛ مردمی که حماسه سیاسی ۲۴ خرداد را آفریده اند و مردمی که مهمترین داور برای آثار هنرمندان هستند؛ و این مردم همان مردمی است که در طول ۳۵ سال گذشته برای اسلام و انقلاب اسلامی همه چیز خود را فدا کرده است؛ مردمی که به گفته امام خمینی (ره) می داند که اسلام به جز فداکاری باقی نمی ماند و رشد نمی کند.
 
از این روست که روحانی وظیفه هنرمند و سینماگر را بسیار سنگین می داند و آسیب شناسی دقیقی از ضرورت مردمی شدن هنر سینما دارد؛ چه اینکه می گوید: « جمعیت بالا و سهولت تولیدات بصری در دنیا احتمال موفقیت سیاست انحصار را از بین برده است؛ خام اندیشی است که تصور کنیم تماشاگر در انتظار می ماند که ما چیزی تولید کنیم و در معرض نمایش قرار دهید. دلالان فرهنگی بر سر چهارراه های تردید ما ایستاده اند و چه گران تماشا می فروشند و چه ارزان دل می برند» .
 
رئیس جمهور اگر چه دولت یازدهم را متعهد به تامین حقوق هنرمندان و در کنار آن تامین تکنولوژی تولید مناسب می داند اما درخواست خود را شفاف بیان می کند؛ سخن او در این پیام همان است که در سخنرانی خود گفته است؛ « سینمای امید» .
 
شاید بسیاری بگویند رئیس جمهور از پی انتقاداتی که پس از آن سخنرانی از سوی همین سینماگران به او شد عقب نشسته است اما نه؛ او همچنان اصرار دارد تا هنرمند سینماگر « در کنار تیرگی های واقعیت نقطه های روشنی از حقیقت را هم نشان» دهد.
 
او از شکل گیری « قهرمان» در این سینما بسیار حمایت می کند چه این که از سینماگر می خواهد « اگر می شناسی و می توانی ستاره ای را به من و مردمم نشان بده که با وجود تمام سختی ها به همه کژی ها و پلشتی ها قهرمانانه نه می گوید و واقعیت تیره را به حقیقتی روشن تبدیل می کند. »
 
حسن روحانی به سینماگرانی که « هوای درخشش» در جهان را دارند نیز همین نکته را می گوید که به جای سیاه نمایی از وضعیت کشور « منصفانه از واقعیت ها» بگوید « اما حقیقت ها را هم فراموش نکند» و صدالبته از او قول می گیرد که جایزه اولش را از « مردم سرزمین خود» و نه از اغیار بگیرد.
 
حسن روحانی به چنین هنرمندانی که سودای جهانی شدن دارد، یادآور می شود که « حسن هنر به همراه ملاحت ایمان اثر فرهنگی را ابدی و جهانی می کند» .
 
حال اگر بخواهیم « سینمای امید» مطرح شده توسط دولت یازدهم و شخص رئیس جمهور را در دو کلمه بیان کنیم سینمایی « قهرمان پرور» و « حقیقت مدار» باید دانست که مسلما « جایزه ویژه رئیس جمهور» به فیلم های این دوره جشنواره فجر چیزی خارج از این محورها نخواهد بود.