در انتخابات سال ۹۲ تقلب شده است!

به گزارش پارس به نقل از باشگاه خبرنگاران،   حسین شریعتمداری در کیهان نوشت: قبل از ورود به موضوع اصلی یادداشت پیش روی گفتنی است ساز و کار اجرایی و چرخه قانونی انتخابات در جمهوری اسلامی ایران به گونه ای است که کمترین امکانی برای تقلب باقی نمی گذارد. این واقعیت و نکته بدیهی را نه فقط دوستان، بلکه دشمنان تابلودار نظام نیز انکار نمی کنند.
شواهد و دلایل غیرقابل تردیدی که به آن اشاره و استناد خواهیم کرد به وضوح نشان می دهد اصحاب فتنه دوبار در انتخابات ریاست جمهوری -۸۸ و ۹۲- دست به تقلب زده اند و هر دو بار تقلب بزرگ آنان با رسوایی بزرگتر روبرو شده است. قبل از ورود به موضوع اصلی یادداشت پیش روی گفتنی است ساز و کار اجرایی و چرخه قانونی انتخابات در جمهوری اسلامی ایران به گونه ای است که کمترین امکانی برای تقلب باقی نمی گذارد. این واقعیت و نکته بدیهی را نه فقط دوستان، بلکه دشمنان تابلودار نظام نیز انکار نمی کنند.

و اما، دو تقلب بزرگ سران و عوامل فتنه در دو انتخابات ریاست جمهوری ۸۸ و ۹۲ بیرون از چرخه و بستر اجرایی و قانونمند انتخابات صورت گرفته است. چگونه؟ بخوانید؛

۱‍ - فرض کنید یک مرکز اقتصادی با صدور اطلاعیه های پی درپی مردم را به خرید سکه طلا دعوت کرده و بهای سکه ها را پیشاپیش از خریداران دریافت کرده باشد، اما هنگامی که زمان تحویل سکه ها فرا می رسد معلوم می شود جنس سکه های پیش فروش شده از « طلا» نیست. آیا این اقدام پلشت غیر از « تقلب» هیچ مفهوم و معنای دیگری می تواند داشته باشد؟ بدیهی است که پاسخ این سؤال منفی است.

  اکنون به تبلیغات انتخاباتی گسترده اصحاب فتنه و نامزد ریاست جمهوری آنان باز می گردیم؛ « … برای ما پیروی از خط امام (ره) یک اصل غیرقابل خدشه است… من با قبول ولایت فقیه وارد انتخابات شده ام… ولایت فقیه همواره جامعه ما را از کودتاها و دیکتاتوری ها حفظ کرده است… قانون اساسی میثاق ملی است… ما آمده ایم که از جمهوری اسلامی ایران دفاع کنیم… عشق من آقای خامنه ای است… در پی رقابت سالم  انتخاباتی هستیم و به همه قوانین احترام می گذاریم. » و…

سران و عوامل فتنه و نامزد انتخاباتی آنها، میرحسین موسوی تا آخرین ساعات قبل از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری دهم- ۲۲ خرداد ماه ۸۸- روی شعارهای ارزشی یاد شده و وفاداری و پایبندی خود به آنچه درباره بینش و منش خویش به مردم گفته بودند اصرار داشته و تأکید می ورزیدند، بنابراین بدیهی است آرای ۱۳ میلیونی میرحسین موسوی، رأی مردم به هویتی بود که وی و اصحاب فتنه از او ترسیم کرده و آدرس داده بودند. اما، فردای روز انتخابات و بعد از آن که نتیجه انتخابات را به سود خود ندیدند تمامی آنچه را که درباره بینش و منش خود اعلام کرده و بر آن اصرار ورزیده بودند، زیر پا گذاشتند و ماهیت واقعی خود را که در تضاد آشکار با هویت قبلاً اعلام شده بود، برملا کردند.

مدعیان خط امام (ره) ، تصویر مبارک حضرتش را پاره پاره و لگدمال کردند،   هشدارهای دلسوزانه و مکرر ولی فقیه را نه فقط نادیده گرفتند، بلکه در کمال بی ادبی و گستاخی علیه اصل ولایت فقیه شعار دادند. منافقانی که قانون اساسی را فصل الخطاب معرفی کرده و بر قانون گرایی خود به عنوان یک اصل غیر قابل تغییر تأکید ورزیده بودند، از تن دادن به راه کارهای قانونی پیش بینی شده در قانون اساسی و قوانین جاری کشور، سرباز زدند و آشوب های خیابانی را برای اجرای پروژه ای که مدیران بیرونی فتنه به آنان دیکته کرده بودند، برگزیدند.

کسی که در تبلیغات انتخاباتی خود به دروغ شال سبز پیشنهادی « جان کین» را نشانه سیادت و ارادت خود به امام حسین علیه السلام جا زده بود، فتنه گرانی را که روز عاشورا به ساحت مقدس حضرت اباعبدالله الحسین (ع) جسارت آشکار کرده بودند، « مردمان خداجوی» ! نامید، مسجد را آتش زدند، نمازگزاران ظهر عاشورا را سنگباران کردند، از ملک عبدالله سعودی برای آشوب کمک مالی کلان گرفتند، مدال نتانیاهو را که از آنان با عنوان بزرگترین سرمایه اسرائیل در ایران یاد کرده بود، با افتخار به سینه چسباندند و… وطن فروشانی که واژه « مفسد فی الارض» نیز با همه زشتی و پلشتی آن از معرفی هویت واقعی آنان عاجز است.

اکنون جای این سؤال است که آیا- نستجیربالله- ۱۳ میلیون نفری که به میرحسین موسوی رأی داده بودند، مانند سران فتنه، وطن فروش و عامل سرویس های اطلاعاتی آمریکا، اسرائیل و انگلیس بوده اند؟ بدیهی است که پاسخ این سؤال منفی است. ۱۳ میلیون نفر  رأی دهنده چه می دانستند که نامزد معرفی شده به آنان هویتی کاملا متضاد با آنچه درباره او اعلام کرده اند، دارد. آنها بعد از پی بردن به هویت واقعی اصحاب فتنه، خیلی زود به آنان پشت کردند و همراه با توده های چندده میلیونی مردم حماسه ۹ دی را آفریدند.

با توجه به سند غیرقابل انکار یاد شده، به آسانی می توان نتیجه گرفت که ۱۳ میلیون رأی میرحسین موسوی در انتخابات سال ۱۳۸۸ با « تقلب» و کلاهبرداری از مردم به دست آمده و اصحاب فتنه در جریان انتخابات یاد شده دست به تقلب بزرگی زده بودند. آیا غیر از این است؟ !

۲- « مردم زمانی که احساس کردند به باورها و ارزش های دینی و اعتقادی آنها توهین شده و بیگانگان خیال دخالت در حوزه های اخلاقی و اعتقادی آنان را دارند به حرکت درآمده، با حضور و اجتماعشان به بیگانگان پاسخ درخوری دادند. مردم برای حمایت از جناحی خاص به میدان نیامدند، آنچه مردم را به حرکت درآورد دلدادگی مردم ایران به عاشورا و ارزش های انسانی برآمده از آن بود. مردم با هدف دفاع از اسلام، اهل بیت (ع) و انقلاب اسلامی به حرکت درآمدند، چون احساس کرده بودند به فرهنگ عاشورا اهانت شده و بیگانگان زمینه را برای مداخله مناسب یافتند. »

مطلب فوق بخشی از اظهارات متعهدانه رئیس جمهور محترم کشورمان در تقدیر از حماسه ۹ دی است که روز یکشنبه ۸ دیماه در جلسه هیئت دولت بیان داشته اند. این اظهارنظر دکتر روحانی که از پیوند عمیق ایشان با اسلام و انقلاب و مردم خداجوی این مرز و بوم حکایت می کند بلافاصله با واکنش عصبی و خشم آلود اصحاب فتنه و برخی از مدعیان دروغین اصلاحات روبرو شد. چرا؟ !

یک بار دیگر اظهارات رئیس جمهور محترم را مرور کنید. چه می بینید؟ ایشان، خروش چندده میلیونی مردم در نهم دی ماه ۸۸  را برخاسته از غیرت دینی، مقابله با دخالت بیگانگان، دلدادگی به عاشورا و ارزش های انسانی برآمده از آن، خشم از اهانت به فرهنگ عاشورا، دفاع از اسلام، انقلاب اسلامی و نظام و… می دانند.

آیا این همه دلدادگی به اسلام و انقلاب و نظام و خشم و خروش چندده میلیونی مردم  در اعتراض به سران و عوامل فتنه آمریکایی- اسرائیلی ۸۸ نبود؟ بدیهی است که چنین بود و اگر اینگونه نبود، حماسه بزرگ و ماندگار ۹ دی معنا و مفهومی نداشت. داشت؟ !

بنابراین، بدون کمترین ابهام و تردیدی می توان نتیجه گرفت که جناب دکتر روحانی با اظهارات یاد شده خود به گونه ای صریح و آشکار علیه سران و اصحاب فتنه ۸۸ موضع گرفته اند و همراهی فتنه گران با بیگانگان، اهانت سران و اصحاب فتنه به ساحت مقدس امام حسین علیه السلام و مقابله آنان با اسلام و نظام اسلامی و در یک کلمه خروج اصحاب و سران فتنه ۸۸ از دایره نظام و همکاری وطن فروشانه آنها با بیگانگان و… را با صریح ترین اظهارات مورد شدیدترین اعتراض قرار داده اند. حالا خودتان قضاوت کنید، آیا بعد از مواضع صریح و متعهدانه رئیس جمهور محترم به اصحاب فتنه و جماعتی از مدعیان اصلاحات حق (! ! ) نمی دهید که از مواضع ایشان عصبانی و برآشفته باشند؟ !

و اما، آنچه بیشتر و فراتر از اعتراض رئیس جمهور به جنایات اصحاب فتنه برای فتنه گران  تلخ و ناگوار بوده و هست، این که آقای روحانی با اظهارنظر صریح خود، از تقلب بزرگ سران فتنه در انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ پرده برداشته است. یعنی دومین تقلب بعد از تقلب بزرگ و رسوایی فتنه گران در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸. چرا؟ ! پاسخ روشن تر از آن است که نیازی به توضیح داشته باشد.

مگر اصحاب فتنه آقای روحانی را نامزد پیروز اصلاحات نمی دانستند؟ و مگر برای معرفی ایشان به عنوان کاندیدای جبهه اصلاحات! آنهمه زبان نمی چرخاندند و کاغذ سیاه نمی کردند؟ تا آنجا که بسیاری از آنان در حرکتی هماهنگ با مدیران بیرونی فتنه ۸۸، رمز پیروزی دکتر روحانی را در حمایت آقایان هاشمی و خاتمی از ایشان جا می زدند و حتی از بازگشت و احیای فتنه سبز! خبر می دادند.

به بیان دیگر، با انتساب دروغین آقای دکتر روحانی به خود، دست به تقلب دیگری در انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ زده و مدعیان اصلاحات و اصحاب فتنه را پیروز انتخابات معرفی می کردند! و هرگز به روی نامبارک خود نمی آوردند که اگر برای پیروزی مدعیان اصلاحات کمترین احتمالی قائل بودند، نامزد رسمی خود آقای دکتر عارف را  مجبور به استعفاء نمی کردند و با صراحت از رأی حداکثر ۷ درصدی مدعیان اصلاحات خبر نمی دادند و…

دکتر روحانی با اظهارات صریح و شایسته تقدیر خود نشان داد که ادعای سران و عوامل فتنه و برخی از مدعیان اصلاحات درباره انتساب ایشان به این جماعت آلوده فقط یک دروغ شاخدار است که از دومین تقلب بزرگ فتنه گران در انتخابات ریاست جمهوری خبر می دهد.