آقای مجری با ماسک زنانه اش+عکس

همه ما یک مسأله اصلی داریم.‌ یک پرسش اساسی، یک دغدغه مصدر، آن چیز، آن سوال، آن شور، آن غوغای درونی که به واقع ما را "ما" میکند، همانی که جستجو درباره آن "ما" را بیمار میسازد. مسأله مصدر آنچیزی است که نداریم، آنچیزی که ما را اذیت می‌کند، ان چیزی که باید پیدایش کنیم. مسأله مصدر یا مصدر مساله، همانی است که وقتی درباره آن پرسش طرح میکنیم یا برای آن میجنگیم از هیچ چیز نمی هراسیم. مصدر مسأله (میم میم) آن چیزی است که همه رفتار ها و خلقیات ما از ان‌ سر میزند.‌ شخصیت هایی ما با هم فرق میکند چون میم میم های ما متفاوت است، سلیقه های ما‌،‌ انتخاب رنگ و بوی مورد علاقه ما متفاوت است چون مصدر مسأله های ما متفاوت است. آن وسط در مرکز تو مصدر مسأله ایست که تو باید پیدایش کنی.مصدر مسأله قسمتی از ماست، قسمتی پنهان شده و یا یا نایاب ما و انچه به زندگی به معنی واقعی کلمه معنا می‌بخشد فرایند کشف میم میم و بعد حل‌ آن است. این تقلا برای کشف مصدر مسأله است که ما را فاعل میکند. آنهایی که تلاشی برای کشف مصدر مسأله خود نمی‌کنند یا به هر دلیلی امکان جستجوی آنرا ندارند همواره ابژه اند. آنها برده اند. آنهایی که با شتاب به سمت میم میم خود حرکت میکنند، زندگی میکنند، آنها بقیه را اداره می‌کنند.‌

مصدر مسأله ها هم فرم دارند و هم محتوای.و هم تکنیک. کاشفان و مخترعان نیز کسانی هستند که مصدر مسأله انان‌ امکان تبدیل شدن به یک شی یا یک مفهومی را دارد.هنرمندان تصویر مصدر مسأله های خود را میکشند و فیلسوفان محتوای آن را، و پیامبران هر دو آنرا. برای همین کتاب پیامبران هم فلسفی است و هم شاعرانه ولی هیچ کدام هم نیست.‌ یک چیز سوم است. مصدر مسأله ها طلا های پنهان شده در معدن های وجود شمایند. سراغ مصدر مسأله خود بروید. اگر انسانی می‌خوانی، حول مصدر مسأله ات بخوان، و حسابی بخوان. اگر هنرمندی مصدر مسأله ات را به تصویر بکش و هربار آن را صیقل بزن. و اگر علوم تجربی میخواند حول خودت و دغدغه ها و سوالهای خودت از وضعیت این عالم بخوان. در بیزینس نیز حول محور مصدر مسأله های خودت کار بیافرین‌. در این صورت است که انگاه عالم بیشتر از آن تو شده است. مصدر مسأله ات ظرفی شده است برای رشد، برای اعتلا. اگر دنبال مصدر مسأله ات نیستی در واقع وجود نداری، فقط یک تصویری، چه بسا تصویر قشنگ! در این صورت فقط مقلدی! فقط تقلید کاری‌. اینجاست که کپی میکنی‌، اینجاست که از خود چیزی نداری، چه بسا در یک رشته دانش و تبحری کسب کرده ای ولی از آن تو نیست.اگر دنبال مصدر مسأله ات نیستی بره ای،‌ برده! میخورنت!