چرا «ستایش» ناگهانی جوان شد؟!

کارگردان «بانوی سردار» با اشاره به بازی‌های درخشان فاطمه معتمد آریا که شخصیت‌های پیر و فرسوده‌ای به وی پیشنهاد شده و به‌خوبی از عهده‌ی آها برآمده است، گفت: اینها همه امتیاز است. بازیگران باید توجه داشته باشند که از این پس بعد از گریم و بازی، در کیفشان لوازم آرایش نداشته باشند که بعد آرایش کنند. مهم بازی است و بازیگران باید به دست بزرگترانشان نگاه کنند. بازی‌هایشان را در کارهای شاخص ببینند. متاسفانه اتاق گریم در آثار هنری فضای آرامی ندارد و اتاقی پرحاشیه است. و مهم‌تر از آن اینکه مجریان طرح باید بر اتاق گریم نظارت داشته باشند تا از مواد استاندارد استفاده کنند.

شیخ‌طادی درباره آزادی عمل گریمورها و بسته بودن دستشان برای گریم بازیگران نیز اظهار کرد: گریمورها نباید از بازیگران برای گریم ترسی داشته باشند. طراح گریم برای طراحی باید آرامش داشته باشد. نه اینکه بازیگری که تازه به شهرت رسیده شروع به مخالفت با گریم کند و بگوید من این گریمور را نمی‌خواهم چون من را زیبا نمی‌کند؛ البته از طرفی صنف گریم هم باید خیلی مراقب باشند، بعضا از موادی در گریم استفاده می‌شود که مواد اصلا استانداردی نیستند اما چون ارزان است استفاده می‌شود و این به صورت بازیگر آسیب می‌زند؛ در حالی که بازیگر، گریمور و کارگردان همه باید به درک فیلمنامه کمک کنند. از تجربه حرفه‌ای‌ها مثل آقای عبدالله اسکندری هم باید بهره‌برداری کرد.

دیگر سریال‌های تلخ تلویزیون را تماشا نمی‌کنم

شیخ طادی در بخش دیگر گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه دیگر سریال‌های تلخ تلویزیون را به عنوان مخاطب تماشا نمی‌کند، گفت: در این زندگی که دغدغه‌های ریز و درشت و اضطراب و نگرانی هست، برای چه باید بنشینیم و سریال‌های تلخ تلویزیون را ببینیم. چرا باید برای چنین سریال‌هایی سرمایه‌گذاری کنم. جدای از این سریال (ستایش)، اصولا سریال‌های تلخ را نمی‌بینم.

وی بار دیگر به موضوع گریم بازیگران سریال بازگشت و گفت: قاب تلویزیون و سیما و ابزاری که در آن برای بازتاب نور و برگشت و تبدیل آن به تصویر رخ می‌هد، الزماتی دارد. نوری وجود دارد که این نور طیف‌های مختلفی دارد و برخوردش با اشیا، گیاه و احجام مورد بررسی قرار می‌گیرد؛ به طور مثال وقتی صورت‌ها مقابل دوربین قرار می گیرند، گاهی نیازمند تغییراتی هستند. این تغییرات گاهی برای کارهای پلاتویی و استودیویی، الزاماتی دارد و بخش دیگر به حوزه نمایش برمی گردد که معمولا فیلمنامه و داستان یک الگویی را دیکته می‌کند؛ به طور مثال یک فیلمنامه و یک داستان تاریخی یک مقطع زمانی شخصیتی و جغرافیایی را به همه عوامل دیکته و درخواست می‌کند و گریمور باید طبق فیلمنامه و خواست فیلم‌نامه شروع به تغییر و عمل کند.

شیخ‌طادی ادامه داد: گاهی فیلنامه‌های تاریخی و یا فیلم‌هایی که رئال هستند، نیازمند شبیه‌سازی می‌شوند؛ یعنی گریم به سمت شبیه‌سازی شخصیت‌های تاریخی می‌رود. یک وضعیت دراماتیکی هم وجود دارد و جدای از اینکه مساله اول شبیه سازی و وفاداری به تاریخ است، فاکتور مهمتر این است که شخصیت‌ها را به درام داستان نزدیک کنیم و به بازیگر ویژگی‌های شخصیتی بیفزاییم. به طور مثال اگر شخصیتی جنگجوست، گریمور نسبت به ویژگی های آن شخصیت اقدام به گریم می‌کند. در حوزه گریم، اتفاقی می‌افتد که بازیگر نزدیک به آن شخصیت فیلمنامه نیست و گریمور باید آن را به شخصیت مورد نظر نزدیک کند و مجبور به قطعه‌گذاری می‌کند. بنابراین کار گریم ابعاد زیادی دارد، گاهی نقاط ضعف را برطرف و گاهی نقاط قوت را اضافه می‌کند.

۲ سریال جدید درباره طلاب و رمان‌نویس‌های دوران پهلوی

این کارگردان که پس از «بانوی سردار» در حال نگارش دو سریال جدید تاریخی و معاصر است، درباره‌ی قصه‌ی سریال‌ها توضیح داد: این روزها مشغول نگارش دو سریال هستم که البته برای خودم می‌نویسم و اگر تلویزیون بخواهد، آن‌ها را می‌سازم. یکی از سریال‌های موضوعی تاریخی دارد و دیگری معاصر است. سریال تاریخی به سال ۱۳۳۰ برمی‌گردد؛ دورانی که در کش و قوس ملی شدن نفت به لحاظ سیاسی در دوره پهلوی اول بودیم؛ عنوان این سریال «کافه فرانتس» است که در آن مقطع به رمان نویس‌های آن دوره پرداخته می‌شود. سریال دیگر «پناهنده» است که به وسوسه‌های طلاب در حوزه مالی مربوط می‌شود.