خاطرات کوتاه و شیرین از داریوش اسدزاده

بجای تسلیت

اخرین ملاقاتمان در بیمارستان..فرشید دیگه خسته شدم از خدا بخواه که منو زودتر ببره راحت شم..

دوازده سال قبل..دریک گفتگوی تلویزیونی به او گفتم استاد..اخم کرد وخیلی جدی گفت اصلا ازاین کلمه خوشم نمیاد..چون باعث میشه فکر کنم کاملم..وگفتم شما بعد از هفتاد سال سابقه اگر لقب استاد را یدک نکشید این لغت بی استفاده میماند..

بیست سال قبل..اولین سریال حسین سهیلی زاده..خانه ارزوها..واولین افتخار همکاری با ایشان..وحالا..

استاد..بزرگ...بی تکرار..خانه سبزت مبارک..سفرت سبز..به عمو خسرو و خیلیها سلام من را برسان.