چرا عصر جدید به جذابیت نسخه های خارجی اش نیست؟

در این شماره مجله مطلبی نوشته‌ام درباره برنامه «عصر جدید»، با نگاهی به ویژگی‌های عمومی آن در مقایسه با برنامه‌های «استعدادیابی» مشابه خارجی، و این که چرا نمونه‌های حیرت‌انگیز آشنا که تکه‌هایش در فضای مجازی دست به دست می‌گردد در «عصر جدید» دیده نمی‌شود. مطلب با این جمله‌ها تمام می‌شود: «اگر در برنامه‌های استعدادیابی کشورهای دیگر آن چیزهای حیرت‌انگیز دیده می‌شود به دلیل وجود سابقه و سنت طولانی در این زمینه است... این‌جا که چنین سابقه‌ای وجود نداشته وضعیت‌مان شبیه هفت‌هشت دهه پیش است که تازه فوتبال به کشورمان آمده بود. حالا کو تا وقتی که فوتبال ایران در رنکینگ فیفا به مقام اول برسد!»ا