چرا تلویزیون برند سوزی میکند؟

چهارشنبه عصر خبر رسید مجموعه «شب‌نشینی» به کارگردانی مهران مدیری برای توزیع در شبکه نمایش خانگی پروانه ساخت گرفته است. از نام این مجموعه و اظهارنظر قبلی تهیه‌کننده «دورهمی»، این‌طور برمی‌آید که احتمالاً «شب‌نشینی» همان برنامه «دورهمی» است که این بار به شبکه نمایش خانگی رفته و قرار است در این مدیوم تولید شود. این در حالی است که تنها ساعتی بعد، روابط عمومی صداوسیما اعلام کرد که «گلچین دورهمی» بعد از «عصر جدید»، دومین برنامه پربیننده صداوسیما شناخته شده و با «کودک شو» که در رتبه سوم است، اختلاف فاحشی دارد.

برنامه گفت‌وگومحور مهران مدیری، جدیدترین برند تلویزیون است که از این رسانه خارج شده است. در همین هفته اخیر، کانال تلگرامی «خندوانه» که قرار بود به کانال «نی‌نی و دادا» پروژه شخصی رامبد جوان تبدیل شود، با فشار رسانه‌ها به «خندوانه» بازگشت. اگرچه از دست رفتن یک کانال تلگرامی، خسران عظیمی برای رسانه ملی نیست، اما نشانه‌ای است از بی‌توجهی مدیران تلویزیون به برندهایی که با امکانات این رسانه به وجود آمده‌اند. نمونه‌های دیگر این اتفاق فراوان است. چند روز پیش هم حسن فتحی که سریال‌های ماندگاری چون «پهلوانان نمی‌میرند»، «میوه ممنوعه» و «شب دهم» را در تلویزیون کارگردانی کرده بود، بار دیگر خبر از ساخت یک سریال نمایش خانگی با عنوان «جیران» داد. در همین چند ماه اخیر، صحبت‌های زیادی نیز درباره دلایل پخش نشدن «کلاه قرمزی» مطرح شده و اختلاف میان مدیران تلویزیون و تهیه‌کننده، به بالاترین حد خود رسیده است.

اگرچه حکایت جدایی برندها از صداوسیما با یکدیگر متفاوت است، اما همه آن‌ها در یک نکته مشترک‌اند: صداوسیما نتوانسته است آن‌ها را حفظ کند. تلویزیون در حالی برای حفظ برندهای خود سرمایه‌گذاری مناسبی ندارد، که تجربه همه این سال‌ها نشان داده است، برندها همیشه یکی از عوامل اصلی توجه مخاطبان به رسانه بوده‌اند. پربیننده بودن «گلچین دورهمی» با وجود تکراری بودن، مؤید این ادعاست. بدون تردید حفظ برندهایی چون «کلاه قرمزی» و «دورهمی» یکی از وظایف اصلی مدیران صداوسیماست؛ وظیفه‌ای که ظاهراً در انجام آن کوتاهی صورت می‌گیرد.