اعتراض باربد بابایی درباره بی‌حرمتی به خوانندگی

در گذشته نه چندان دور ترانه امنیت داشت، ملودی نجابت داشت، خوانندگی حرمت داشت. اما در این سالها به همه آنها بیرحمانه تجاوز شد انچه امروز میشنویم شبیه به بیماری به کما رفته است که نه مسؤولی ( که فاقد سواد و دلسوزی است) و نه اتحاد هنرمندان متعهدی به داد آن میرسد که این بیمار را احیا کنند. ما از سرافرازها، جنتی عطایی ها، قنبری ها، چشم آذرها، بابک بیاتها، زلاند ها و ... به این قصه غم انگیز رسیدیم تصور اینکه آیندگان از امروزی ها به کجا میخواهند برسند ترسناک است به امید روزی که حداقل مردم برای گوشهایشان ارزش قائل شوند و هر خوراک مسمومی را غذای روحشان نکنند یا حق ... پ.ن: البته دور از جون برخی رفقای خوش فکر و متعهدم که برای موسیقیشان، ترانه هایشان ارزش قائلند

حیف که تعدادشان کم است و قدرتشان در مارکت کمتر