بقایای یک جانور عظیم‌الجثه ۲۵ میلیون ساله پیدا شد!

نیویورک ‌تایمز آن را  موجودی ماقبل تاریخ بااستخوان‌های بزرگ نامیده و آن را یک خرس بزرگ توصیف می‌کند که در مقایسه با یک خرس سیاه  و وامبوت، ۵ برابر بزرگ‌تر است و ۳۰۰ پوند وزن دارد. این موجود ماقبل تاریخ در زبان‌های بومی دیری و مالینگاپا (زبان‌های بومی استرالیا) به‌ «استخوان‌های بزرگ» ترجمه ‌شده است.

اعتقاد بر این است که این کشف جدید و مهیج از بقایای وامبوت عظیم‌الجثه، یکی از قدیمی‌ترین نمونه‌های یکی از سه زیرمجموعه گونه پستانداران است. وامبوت و کوالا امروزه از این گروه متنوع حیوانات باستانی نشات گرفته‌اند. این موجود در حوضه دریاچه ایر در استرالیای جنوبی پیدا شد. این جانور کیسه‌دار قدرتمند ۲۵ میلیون سال پیش زندگی می‌کرد و در طی دوره الیگوسن در جنگل‌های سرسبز و پر سروصدا پرسه می‌زد. تیم محققان به سرپرستی دکتر رابین بک از دانشگاه سالفورد بقایای فسیل ‌شده‌ی این جانور کیسه‌دار را بررسی کردند و بیشتر بقایای اسکلت به‌علاوه جزئیات جمجمه آن را بررسی کردند. تجزیه‌وتحلیل آن‌ها در مجلات علمی منتشر شده است.

«از میلیون‌ها سال پیش تا امروز، این موجودات ماقبل تاریخ بزرگ و منحصربه‌فرد در استرالیا و گینه‌نو، نسبت به سایر موجودات منحصربه‌فرد بوده‌اند، بااین‌وجود فقدان شواهد فسیلی باعث ایجاد یک رمز و راز شده بود، رمز و رازی که در روزهای اخیر بخشی  از آن برای ما مشخص شد.»

این بقایا درواقع در سال ۱۹۷۳ کشف شدند و برای رسیدن به قفسه‌های موزه تاریخ طبیعی آمریکا در نیویورک از اقیانوس عبور کردند. حالا در قرن بیست و یکم دکتر بک تصاویری با وضوح‌بالا تولید کرده است و نمونه فوق‌العاده‌ای که پوشش هم دارد را ارائه می‌دهد.

آثار باقیمانده‌ی فسیل حاکی از آن است که آثاری از سایر خویشاوندان بزرگ وامبوت نیز وجود دارد.

به نقل از Science Focus، عضو تیم Pip Brewer از موزه تاریخ طبیعی، این یافته ترکیبی از خصوصیات جذاب را نشان می‌دهد، شواهدی از ارتباط تنگاتنگ بین وامبوت و گروه در حال انقراضی که به نام ویلجاردییدها  معروف هستند. این یافته تأیید می‌کند که عادت حفاری و دفن وامبوت‌ها باگذشت زمان و در مرحله اولیه، تکامل‌ یافته است. البته که پیش‌ترها، این تنها یک نظریه بود.

تایمز می‌نویسد: همچنین مشخص شد که سلاح این حیوان که آن را به یک گورکن تبدیل کرده ‌است، بازوهای این حیوان است و این امکان وجود دارد که از بازوهایش برای کندن ریشه‌ها و گیاهان غده‌ای استفاده می‌کرده، گرچه احتمالاً نمی‌تواند مانند وامبوت زمین را حفرکند.  

تیم کشف از میله‌های فلزی استفاده کردند و در خاک رس در جستجوی اجسامی مانند فسیل‌ها بودند. به گفته روزنامه تایمز، موجودی ماقبل تاریخ بااستخوان‌های بزرگ، تنها حیوان بزرگ روی کره زمین نبود بلکه باید به‌اندازه آن در سطح زمین نیز اشاره کرد. گونه‌های جذابی مثل دندان ماهی شش دار، possums (نوعی حیوان در آمریکای مرکزی و جنوبی) و دلفین‌های آب شیرین؛ استخوان‌های فلامینگو، کانگورو و یک کوالای بزرگ نیز یافت شد.

تحقیق درباره این موجودات کیسه‌دار آخرین مرحله از یک معمای باستان‌شناسی طولانی است. کارشناسان با نوشتن گزارش‌های علمی، تعدادی از سؤالات مهم حل‌ نشده‌ی باقی‌مانده به‌خصوص در مورد منشاء و روابط بین خانوادگی بین ورماتیدها را جواب دادند. گفته می‌شود که آن‌ها به تحقیقات آینده امیدوار هستند. داده‌های جدیدی برای درک تاریخچه تکاملی این موجود ازجمله تکامل و سازگاری آن‌ها با محیط مشخص شد. هم‌چنین یک گنجینه علمی در رابطه با ساختار دندان و دیگر اطلاعات زیستی آن‌ها نیز به دست آمد.

گرچه چنین داده‌هایی به دست آمده است اما هنوز تحقیقات ادامه دارد و راز و رمزهای زیادی هست که در مورد این موجودات عجیب، فاش نشده باقی مانده است!