«خورشید» پس از مرگ چه می‌شود؟

سحابی سیاره ای جسم آسمانی درخشانی است که از گرد و غبار و گاز تشکیل شده است.

ستاره شناسان انگلیسی یک تحقیق را انجام داده اند که نشان می دهد خورشیدتا 10 میلیارد سال دیگر می میرد و به یک سحابی سیاره ای تبدیل می شود. به گفته آنان سحابی های سیاره ای از زیبا ترین و جالب ترین اجسام آسمانی هستند و برخی از آنها چنان درخشنده هستند که نورشان تا فاصله چند میلیون سال نوری منتشر می شود.

اما یک ستاره باید حجم خاصی داشته باشد تا سحابی قابل رویت ایجاد کند. تا به امروز دانشمندان تصور می کردند خورشید بسیار سبک است. اما تحقیقی جدید نشان می دهد حجم خورشید به اندازه ای است که پس از مرگ به یک سحابی سیاره ای درخشان تبدیل شود.

پروفسور آلبرت زیجسترا یکی از محققان بین المللی دانشگاه منچستر در این باره می گوید: هنگامی که ستاره ای می میرد، حجم زیادی گرد وغبار و گاز از آن خارج می شود. این مواد حدود 50 درصد حجم ستاره است و هسته ستاره را نشان می دهد. چنین روندی حاکی از پایان عمر ستاره و مرگ تدریجی آن است.

در این زمان هسته سوزان ستاره گرد و غبار و گازی نورانی به مدت 10 هزار سال از خود خارج می کند و تنها در چنین فرایندی است که سحابی سیاره قابل مشاهده می شود.

در همین راستا دانشمندان یک مدل اطلاعاتی جدید ابداع کردند تا چرخه عمر ستارگان را پیش بینی کنند.

این مدل نشان داد ستاره در حال مرگ پس از انتشار گرد و غبار و گاز، 3 برابر سریعتر از تخمین دانشمندان داغ می شود. همین امر سبب می شود ستاره ای کم حجم مانند خورشید یک سحابی سیاره ای درخشان بسازد.