هراس اسرائیلی‌ها از تغییر موازنه در فلسطین

با پایان جنگ در نوار غزه و برقرار شدن آرامش بین رژیم صهیونیستی و گروه‌های مقاومت فلسطین ، قرار بود عباس کامل، رئیس دستگاه امنیتی مصر برای دیدار با مقامات حکومت خودگردان فلسطین و جنبش حماس به عنوان نماینده گروه‌های مقاومت فلسطین به فلسطین سفر کند و پس از این دیدار، نیز به تل آویو برود تا طرح مصر را برای تثبیت آتش بس، پی‌گیری کند. اما به یکباره مسیر سفر رئیس دستگاه امنیتی مصر تغییر کرد و عباس کامل برای دیدار با مقامات رژیم صهیونیستی به تل آویو رفت.

براساس آنچه رسانه‌های فلسطینی اعلام کرده‌اند عباس کامل، قرار است در این سفر با «بنیامین نتانیاهو»، نخست وزیر رژیم صهیونیستی، مئیر بن شابات، رئیس شورای امنیت ژیم صهیونیستی و تعدادی از فرماندهان دستگاه امنیتی این رژیم دیدار کرده، تثبیت آتش بس و استمرار آن را پی‌گیری کند.

سفر ناگهانی وزیر خارجه رژیم صهیونیستی به قاهره

اما در حالی که رئیس دستگاه امنیتی مصر در حال پی گیری آتش بس است، «گابی اشکنازی»، وزیر خارجه رژیم صهیونیستی در سفری غیر منتظره، به مصر سفر کرد تا با «سامح شکری» وزیر امور خارجه مصر دیدار کند. این نخستین سفر وزیر خارجه رژیم صهیونیستی پس از سال ۲۰۰۸ به مصر است و طی ۱۳ سال گذشته سابقه نداشته است. این سفر غیر منتظره، این سؤال را به ذهن متبادر می‌کند که چرا «اشکنازی» به یکباره به مصر سفر می‌کند؟

سناریوهای محتمل

قطعاً آنچه او می خواهد در مصر دنبال کند فراتر از مأموریتی است که «عباس کامل» در سفر به فلسطین اشغالی دنبال می‌کند که موجب شده، با وجود حضور رئیس دستگاه امنیتی مصر در فلسطین اشغالی، وزیر خارجه رژیم صهیونیستی به مصر سفر می کند. برای این سفر دلایل متعددی می توان یافت که در مرور زمان درستی آن را مشخص خواهد کرد.

تلاش برای گنجاندن بندهای اضافی در طرح مصر

صهیونیست‌ها در زمانی که درخواست آتش بس را ارائه کردند، اعلام کردند این آتش بس مربوط به نوار غزه است و ارتباطی با دیگر پرونده‌ها و مناطق فلسطین ندارد. معنای این اعلام صهیونیست این بود که پذیرش آتش‌بس در نوار غزه هیچ ارتباطی با درگیری‌های قدس نخواهد داشت، آنها اقدامات خود را در قدس دنبال خواهند کرد. اما مقاومت هم با توجه به گنجاندن قدس در ذیل شروط خود برای آتش بس، هرگونه اقدام در قدس را موجب آغاز دوباره درگیری اعلام کردند. این تناقض خبر از احتمال آغاز دوباره درگیری می‌دهد لذا به نظر می رسد یکی از گزینه‌های محتمل طرح این مسئله از سوی صهیونیست‌ها برای مصر باشد و آنها احتمالاً به دنبال اقدامات جدیدی در قدس اشغالی هستند.

این مسئله در حیطه مأموریت عباس کامل نبوده، تصمیم گیری در مورد آن باید توسط السیسی و طی هماهنگی با آمریکایی‌ها و اتحادیه اروپا انجام شود. به همین دلیل حضور عباس کامل نمی‌تواند این خواسته صهیونیست‌ها را تأمین کند و آنها احتمالاً به این دلیل وزیر خارجه خود را به مصر اعزام کرده‌اند.

احتمال حمله دوباره رژیم صهیونیستی به نوار غزه

درگیری اخیر در نوار غزه به شدت هیمنه صهیونیست‌ها را شکست و موجب شد موجی از انتقادها به سمت مقامات رژیم صهیونیستی جاری شود. به ویژه آنکه صهیونیست‌ها از اقدام فعال و هجومی مقاومت به شدت به هراس افتاده‌اند و نگران اقدامات مشابه مقاومت در آینده هستند. از سوی دیگر در محافل نظامی رژیم صهیونیستی این دیدگاه در حال تسری است که ارتش رژیم صهیونیستی باید نوار غزه را مورد حمله زمینی قرار می‌داد اما این کار را نکرد. نکته سوم این است که نتانیاهو در حال از دست دادن میدان سیاسی در رژیم صهیونیستی است و ممکن است برای باقی ماندن در قدرت دست به حمله ای جدید به نوار غزه بزند. اقدامی که نشان داده ابایی از آن ندارد و حاضر است برای بقا در قدرت به کاری دست بزند.

احتمال ترور فرماندهان مقاومت

با اقدامی که «یحیی سنوار» رهبر جنبش حماس در نوار غزه انجام داد و با حضور در خیابان‌های شهر غزه صهیونیست‌ها را به مبارزه دعوت کرد و از سویی رجزهایی که  فرماندهان گردان های القسام و القدس برای صهیونیست‌ها خواندند، فضای روانی جبهه داخلی رژیم صهیونیستی دچار اختلال و بی‌اعتمادی شده است. لذا بعید نیست که صهیونیست‌ها به دنبال ترور فرماندهان مقاومت باشند تا این خلأ‌ را پوشش دهند اما از آنجا که می‌دانند هرگونه اقدام تحریک آمیز علیه مقاومت، جنگی جدید را به همراه خواهد داشت که پایان و خساراتش نامعلوم خواهد بود برای کاهش خطرات و هزینه‌های این درگیری به سمت مصر حرکت کرده‌اند.

هراس از تغییر موازنه و بازدارندگی، ریشه هراس صهیونیست‌ها

اینکه صهیونیست‌ها چرا وزیر خارجه خود را به مصر اعزام کرده‌اند با گذشت زمان مشخص خواهد شد اما اینکه چرا صهیونیست‌ها تا این حد به تحرک و صرافت افتاده‌اند این اثر تغییر موازنه نظامی و امنیتی در فلسطین به نفع مقاومت و معکوس شدن بازدارندگی است. مسئله‌ای که صهیونیست‌ها را به تحرکات منطقه‌ای واداشته است؛ تحرکاتی که پیش از این سابقه نداشته حال آنها میدان را بر خود تحمیل شده می‌بینند و گریزی از این ندارند.