کشورهای عربی، مستعمره تل آویو می‌شوند

«عبدالله النفیسی»، استاد دانشگاه، نماینده سابق و تحلیلگر کویتی مسائل غرب آسیا در ادامه مواضع خود علیه رژیم صهیونیستی ، عادی‌سازی روابط با این رژیم را «استعمار نو» دانست.

او یکشنبه‌شب در توییتی نوشت: «عادی‌سازی با اسرائیل استعمار نو "Neocolonialism" است. بر اثر این عادی‌سازی ما به مستعمره‌هایی تبدیل خواهیم شد که در خدمت منافع و مصالح صهیونیستی و آمریکایی خواهد بود».

استعمار نو اصطلاحی است در مقابل استعمار قدیم. در این روش، کشور استعمارکننده به جای توسل به روش‌های قدیمی استعمار مانند مداخله نظامی یا حکام دست نشانده در کشور دیگر، از سرمایه‌گذاری و جهانی شدن و استعمار فرهنگی به اعمال نفوذ و قدرت در کشورهای زیر سلطه خود اقدام می‌کند.

از مرداد گذشته که رئیس جمهور آمریکا توافق عادی‌سازی امارات با رژیم اشغالگر قدس را اعلام کرده و به فاصله یک ماه بعد از آن بحرین نیز به جمع این کشور عربی پیوسته و گمانه‌زنی‌هایی مبنی بر اینکه چند کشور عربی دیگر تا قبل از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا (۱۳ آبان) به روند سازش با تل آویو ملحق شوند. یکی از این کشورها سودان است.

عبدالله نفیسی که چند سال پیش در باره حرکت کشورهای عربی به سمت سازش با اسرائیل هشدار داده بود، دو روز پیش در توییتی نوشت که آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها به هیأت مذاکره کننده سودانی شروط عجیبی برای عادی‌سازی گذاشته‌اند. سودان از زمان عمر البشیر در لیست تحریم‌های آمریکاست و تلاش دارد در دولت انتقالی، اسم خارطوم را از این لیست خط بزند.

استاد دانشگاه کویت نوشته بود: «هیأت سودانی که با آمریکایی‌ها درباره عادی‌سازی روابط با اسرائیل مذاکره می‌کردند با ۴۷ شرط آمریکایی‌ها غافلگیر شدند».

وی تصریح کرد که این ۴۷ شرط برای عادی‌سازی روابط سودان با رژیم صهیونیستی که می‌تواند به اسکان میلیونها آواره فلسطینی در سودان اشاره کرد.

این استاد کویتی همچنین تأکید کرد که آمریکایی‌ها شرط گذاشته‌اند که برای حصول توافق عادی‌سازی روابط، باید آمریکا کنترل آب‌های منطقه سودان (دریای سرخ) را نیز در دست داشته باشند.

مقام‌های آمریکا هفته گذشته گفت‌وگوهایی را مقام‌های سودان درباره عادی‌سازی روابط این کشور آفریقایی با رژیم صهیونیستی برگزار کردند، ولی این گفت‌وگوها متوقف شده‌اند.

منابع مطلع می‌گویند که مذاکره‌کنندگان سودان در این گفت‌وگوها ابراز نگرانی کرده‌اند عجله در به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی بدون منافع اقتصادی گسترده می‌تواند به قطع حمایت مردمی از دولت انتقالی این کشور منجر شود.