استعفای هیلی، تاوان یک اشتباه بزرگ

'دونالد ترامپ' ریس جمهوری آمریکا از همان آغاز ورود به کاخ سفید رفتارها و الگوهای ویژه ای خارج از چارچوب سیاست آمریکایی و سازماندهی سیاسی در واشنگتن انجام می داد، چینش کابینه ترامپ در همان زمان نشان می داد که چنین افرادی با روحیه این مرد ناآرام همخوانی ندارند.

اخراج 'رکس تیلرسون' و جایگزینی آن با 'مایک پمپئو'، جدایی 'مایکل فلین'، روی کار آمدن 'هربرت مک‌ مستر' و سپس استعفای وی و روی کارآمدن 'جان بولتون' و اکنون استعفای 'نیکی هیلی' سفیر آمریکا در سازمان ملل بار دیگر چشم ها را به ترامپ و کاخ سفید خیره کرده است. 

خبر استعفای نیکی هیلی سفیر آمریکا در سازمان ملل سه شنبه شب به شکلی غیرمنتظره منتتشر شد و ساعتی بیشتر طول نکشید که ترامپ با استعفای وی موافقت کرد. کناره گیری هیلی در حالی بود که به گزارش برخی رسانه ها حتی جان بولتون مشاور امنیت ملی ترامپ و مایک پمپئو وزیر خارجه وی از شنیدن آن شگفت زده شدند. 

از 'دینا پاول' به عنوان گزینه نهایی جانشینی هیلی نام برده می شود. پاول که در دوران ریاست ‌جمهوری 'جورج بوش پسر' رییس جمهوری اسبق آمریکا یکی از مقام‌های وزارت خارجه آمریکا بود، در دولت ترامپ به سمت معاون مشاور امنیت ملی کاخ سفید منصوب شد. 

گمانه‌زنی‌ها درباره انتصاب او هنگامی جدی ‌تر شد که ترامپ گفت او را برای این سمت در نظر خواهد داشت.شبکه «سی.ان.بی.سی» هم گزارش داد که نزدیکان ترامپ با پاول درباره به عهده گرفتن این سمت مذاکره کرده‌اند.

اما ورای جانشینی نیکی هیلی، اکنون پرسش های بیشماری درباره چرایی استعفای این عضو وفادار کابینه ترامپ وجود دارد.

هیلی این دو رگه هندی – آمریکایی که از اوایل سال 2011میلادی فرماندار ایالت کارولینای جنوبی بود و تنها 4 روز پس از آغاز ریاست جمهوری ترامپ برای ریاست نمایندگی آمریکا در سازمان ملل تائید شد. اگر چه از همان دوران کارزارهای انتخاباتی تلاش گسترده ای برای انتخاب ترامپ داشت اما وی به شکلی غیرعادی راه خود را در میان سیاستمداران جمهوریخواه باز کرد و به مقام نمایندگی آمریکا در سازمان ملل رسید و تا حدی پیش رفت که هنگام علنی شدن اختلاف های رکس تیلرسون وزیرخارجه پیشین آمریکا با ترامپ، به عنوان یکی از گزینه های جانشینی وی مطرح بود.

ناظران سیاسی وتحلیلگران بین المللی سناریوهای مختلفی را در چرایی این استعفا بیان می کنند، برخی بر این باورند که نقش یابی محور ترامپ بولتون در سیاست خارجی آمریکا و تعیین خطوط سیاست خارجی و امنیتی در این کشور اساسا دیگر جایی برای چهره پرنفوذ دیگری در کاخ سفید نگذاشته است وبه طور عملی نیکی هیلی تنها باید در مقام یک کارگزار ساده به ایفای نقش می پرداخت. 

در سناریوی دوم می توان عملکرد وی در سازمان ملل متحد و به ویژه نشست شورای امنیت به ریاست ترامپ را دلیل دیگری براستعفای وی دانست. زمانی که دولت امریکا و شخص ترامپ تصمیم گرفت تا با حضور در شورای امنیت از فرصت ریاست آمریکا برای سیاست خارجی تهاجمی این کشور در قبال جمهوری اسلامی ایران و دیگر کشورها بهره برداری کند، این نشست به صحنه محاکمه واشنگتن تبدیل شد وشاید ارزیابی های بدنه کارشناسی آمریکا نشان از وجود اشتباه بزرگ در این پشنهاد هیلی و تصمیم گیری کاخ سفید داشته است. 

غلامعلی خوشرو روز سه شنبه در واکنش به استعفای نیکی هیلی نماینده آمریکا در سازمان ملل متحد و پذیرش آن ازسوی رئیس جمهوری آمریکا گفت: خانم هیلی فردی بود که با دیدگاه یکجانبه گرایی وارد سازمان ملل متحد شد و در همان شروع ورود خود اظهار کرد من کلانتر جدید هستم و تصور می کرد سازمان ملل یک پادگان یا زندان است. او دستاوردی جز انزوای بیشتر آمریکا نداشت و ورود او با نگاه یک جانبه گرا و خروجش از این مسئولیت با تشدید انزوای آمریکا همراه بود. 

نماینده ایران در سازمان ملل در باره نشست شورای امنیت به ریاست ترامپ نیز تاکید کرد؛ درباره مساله برگزاری نشست سران شورای امنیت سازمان ملل هم دیدیم که آمریکابزرگترین اشتباه تاریخی خود رامرتکب شد که جلسه ای را ریاست کند، در این جلسه همه کشورها خلاف خواسته آمریکا حرف بزنند و موضع بگیرند و جلسه بدون هیچ نتیجه ای پایان پذیرد.

اما در سناریو سوم،اختلافات سیاسی و سلامت اخلاقی مقام های آمریکایی مطرح می شود.برخی شواهد حکایت از آن داردکه نهاد بررسی کننده سلامت اخلاقی مقامات دولتی به برخی تخلفات مالی نیکی هیلی، از جمله استفاده از هواپیماهای شخصی برای انجام امور دولتی پی برده بود و چه بسا در نهایت، اتهامات رسمی متوجه سفیر امریکا در سازمان ملل می‌شد. از این رو، ترامپ و هیلی تصمیم گرفتند با پایان دادن حضور هیلی در دولت، از بروز یک رسوایی بزرگ آن هم در آستانه برگزاری انتخابات میان دوره‌ای جلوگیری کنند. 

این سه سناریو محتمل ترین سناریو ممکن برای استعفای نماینده آمریکا در سازمان ملل متحد است، اما هرچه باشد، نیکی هیلی نماینده ای بود که تلاش خود را برای پیشبرد سیاست های یکجانبه و تهاجمی دولت ترامپ در سازمان ملل متحد انجام داد، سازمانی که چندچانبه گرایی در کالبد آن همواره جاری بوده و اینک استعفای نماینده آمریکا در این سازمان چندجانبه گرا، نشانه ای دیگر از شکست سیاست های آمریکای ترامپ است.