نتانیاهو و شوهای تکراری
هفتاد وسومین مجمع عمومی سازمان ملل فرصتی را برای «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی فراهم کرد تا برنامه ایران هراسانه خود را با نمایشی تکراری به پیش ببرد؛ نمایشی نخ نما که به دلیل افراط در تکرار از سال ها پیش جدیت و اهمیت آن رنگ باخته و به موضوعی طنزآمیز تبدیل شده است.
همان طور که انتظار می رفت این بار نیز سخنرانی نتانیاهو در مجمع با محوریت ایران و با نمایش چند تصویر همراه بود.
نتانیاهو روز پنجشنبه (پنجم مهر) پشت تریبون مجمع عمومی سازمان ملل حاضر شد و با نمایش تصاویری مدعی شد که ایران یک انبار سری اتمی در منطقه «تورقوزآباد» تهران دارد که تاکنون فاش نشده است.
وی ادعا کرد که «من برای نخستین بار این مساله را افشا میکنم که ایران تاسیسات سری دیگری در تهران دارد. یک انبار سری هسته ای برای انبار کردن حجم وسیعی از تجهیزات و مواد از برنامه مخفی اتمی ایران. این محل در یک قالیشویی ساده است!»
سخنان نخست وزیر اسرائیل بار دیگر به سوژه ای طنز در افکار عمومی جهان و به خصوص نزد مردم ایران تبدیل شده که حتی «عباس عراقچی» معاون وزیر خارجه کشورمان نیز با چنین نگاهی به آن واکنش نشان داد و گفت که «عدهای نتانیاهو را سرکار گذاشته اند و این بار به تورقوزآباد ارجاعش داده اند.»
نتانیاهو مهرماه سال 1391 نیز در مجمع عمومی سازمان ملل با نمایش کاریکاتوری کودکانه از بمب دست ساز مورد تمسخر بسیاری از حاضران، افکار عمومی و رسانه ها قرار گرفت اما جای تعجب است که وی همواره از این ابزار مشخص بهره می گیرد که تا به امروز نتیجه ای عکس داشته است.
نتانیاهو با همواره با نشان دادن اسناد و تصاویر جعلی و ساختگی تلاش می کند تا دستیابی ایران به بمب هسته ای را محتمل و خطرناک جلوه دهد؛ موضوعی که پیش از نتانیاهو نیز وجود داشته و به احتمال قوی در آینده هم ادامه خواهد یافت.
نخست وزیر رژیم صهیوینستی در همان تاریخ (مهر 91) در گفت وگو با شبکه آمریکایی «ان.بی.سی» تاکید کرد که جمهوری اسلامی ایران تا شش الی هفت ماه دیگر به بمب اتم دست پیدا خواهد کرد. پیشتر او در کتاب خود با عنوان «مبارزه با تروریسم: چگونه دموکراسی می تواند شبکه بین المللی تروریسم را در هم نوردد» پیش بینی کرده بود در فاصله سه تا پنج سال آینده ایران از سلاح اتمی برخوردار می شود.
پیش از نتانیاهو، دیگر مقامات رژیم صهیونیستی نیز ادعاهایی مشابه را تکرار می کردند به عنوان نمونه «شیمون پرز» وزیر امور خارجه وقت این رژیم در سال 1371 در مصاحبه ای با تلویزیون فرانسه اعلام کرد ایران تا سال 1999 میلادی (1378) به بمب هسته ای مسلح خواهد شد.
افزون بر آن، هشدار «ایهود باراک» وزیر امور خارجه وقت اسرائیل در سال 1375 مبنی بر دستیابی ایران به سلاح اتمی طی چهار سال آینده در سخنرانی خصوصی با اعضای کنگره ی آمریکا از دیگر موارد تاریخی به شمار می رود.
با توجه به چند نمونه از ادعاهای مقامات صهیونیستی که اشاره شد، می توان به این نکته رسید که تهدید نشان دادن جمهوری اسلامی ایران در اولویت سیاست خارجی تل آویو قرار دارد. آنان در تلاشند تا ضمن برجسته سازی فعالیت های هسته ای ایران، فعالیت های هسته ای غیرصلح آمیز خود را از افکار عمومی جهان دور نگهدارند.
طنز تلخ ادعاهای نتایناهو آنجاست که این رژیم دست کم 200 کلاهک هسته ای در اختیار دارد اما نه به عضویت «پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای» (ان.پی.تی) در آمده و نه به ماموران و بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی مجوز بازدید از مراکز هسته ای و تسلیحاتی خود را صادر می کند.
در دوره ای که اوباما بر صندلی ریاست جمهوری آمریکا تکیه زده بود به ادعاهای نتانیاهو اهمیت زیادی داده نمی شد. حتی سخنرانی نخست وزیر رژیم صهیونیستی در کنگره آمریکا که در آستانه توافق هسته ای ایران و 1+5 انجام گرفت با نکوهش اوباما همراه بود و وی این سخنان را تکرار مکررات و ادعاهای دانست که عاری از حرفی تازه است.
در دو سالی که از عمر دولت ترامپ می گذرد، شاهد تکاپوی بیش از پیش نتانیاهو و ایپک به عنوان لابی پرنفوذ یهود در آمریکا هستیم. بنابراین نمایش هایی که پیشتر به تنهایی از سوی نتانیاهو ارائه می شد، حال سویه ای دیگر به خود گرفته و نه تنها در موضوع هسته ای که در مسائل موشکی نیز با همراهی مقامات کاخ سفید اجرا می شود همانند شوهای تبلیغاتی که هر از چند ماه یکبار از سوی «نیکی هیلی» نماینده آمریکا در سازمان ملل با همان ادبیات صهیونیستی نمایش داده می شود.
اما تلاش مقامات رژیم صهیونیستی و آمریکا برای متقاعدسازی جهان علیه برنامه هسته ای و موشکی ایران به ویژه در فضای پسابرجام که آژانس بین المللی انرژی اتمی در 12 گزارش خود بر صلح آمیز بودن این گونه فعالیت های ایران تاکید کرده، به نظر نمی رسد راه به جایی ببرد.
ارسال نظر