چهره واقعی عربستان!

سیدهادی خسروشاهی- سفیر پیشین ایران در واتیکان در روزنامه شرق نوشت: این روزها در کنار توصیه به دولت برای استفاده از ظرفیت‌ کشورهای دنیا به ‌منظور مقابله با رفتار ستیزه‌جویانه ترامپ، برخی نیز خواستار نوعی همکاری منطقه‌ای هستند.

نگارنده هیچ‌گاه رابطه با هیچ کشور مسلمانی را رد نکرده است اما برای درک بهتر از نگاه عربستان سعودی، توجه به نکات زیر را توصیه می‌کنم. عربستان بعد از ایجاد وهابیت تاکنون، در جهت تفرقه بین شیعه و سنی کوشیده و پرچم‌دار ائتلاف ضدایرانی در منطقه بوده است. درباره شکل‌گیری یک اتحاد نامقدس علیه جمهوری اسلامی توسط ارتجاع عرب که با تشویق و شرکت آمریکا و انگلیس انجام شده، قرائن و شواهد بسیاری در چندماهه اخیر مشاهده می‌شود.

چند کشور عربی برای ترساندن همه اعراب و ایجاد اختلاف بین مسلمانان، به‌ویژه پس از پیروزی‌ها در عراق و سوریه، مدعی هستند شیعیان این کشورها بیشتر به ایران گرایش دارند تا کشور خودشان. آنان درباره پیدایش هلال شیعی هشدار می‌دهند. به موازات این اظهارات، قتل عام مردم مظلوم یمن و ترورهای تبهکارانه در عراق، انفجار ماشین‌های بمب‌گذاری‌شده توسط وهابی‌ها، عملیات انتحاری توسط تکفیری‌ها در اماکن مقدس تشیع در عراق و مراکز شیعه‌نشین در بغداد و سپس توسعه دامنه ترورهای علما و محدودیت رهبران مذهبی عربستان و بحرین دنبال شد.

تبلیغات وسیع ضدایرانی، فشار روزافزون بر شیعیان در کشورهای حوزه خلیج فارس و حتی بستن مساجد و حسینیه‌ها و توقیف اموال موقوفات شیعی از برنامه‌های معمول آنان بوده است. سخنرانی‌های متعدد بعضی از علمای سلفی وهابی بلاد عربی بر ضد شیعیان، صدور فتوای جواز قتل عام شیعیان توسط علمای وهابی وابسته به دربار آل‌ سعود (که مصری‌ها آنها را «فقهاء البترول» یعنی فقیهان وابسته به نفت یا «علماء الشرطه و السلطه» یعنی علمای پلیس و قدرت)، می‌نامند اظهارات ولیعهد و‌ حتی پادشاه سعودی در ملاقات با رئیس‌جمهور آمریکا و تأکید بر لزوم «ضرورت اتحاد کشورهای معتدل!

عرب بر ضد ایران» و ده‌ها مورد دیگر، همه و همه شواهد و قرائن روشنی برای کوشش بر افزایش اختلاف و ایجاد یک اتحادیه نامقدس علیه جمهوری اسلامی توسط مرتجعین عرب است. بازیگران این غائله، همان‌هایی هستند که در تجاوز جنایتکارانه هشت‌ساله صدام به ایران با حمایت آمریکا و انگلیس، بالغ بر 80 میلیارد دلار کمک مالی کردند تا «صدام عفلقی» با «فرس المجوس!» یعنی ایران بجنگد که نتیجه این جنایات جنگی بر همگان روشن است.

روشن است که عربستان پس از پیدایش «وهابیگری» همیشه در جهان اسلام باعث تفرقه مذهبی شده و هم‌اکنون نیز این نقش خود را حفظ کرده است. وهابی‌ها نه‌تنها شیعیان را «رافضی» و دور از اسلام می‌دانند بلکه پیروان مذاهب چهارگانه اهل سنت را نیز مسلمان واقعی نمی‌دانند و از نظر آنها فقط پیروان «ابن تیمیه» و همراهان «محمد بن عبدالوهاب» مسلمان خالص و ناب هستند و هر کسی با آنها همراه نباشد غیرمسلمان بوده و قتلش مجاز است.

عربستان با صرف میلیاردها دلار در کشورهای اسلامی و با تشویق عملی گروه‌های افراطی- تکفیری، همواره در راستای تفرقه‌افکنی میان شیعه و سنی فعال بوده است. هم‌اکنون در همه کشورهای اسلامی اعم از سنی یا شیعه، تغذیه مالی و فکری گروه‌های به اصطلاح «سلفی» توسط آل سعود انجام می‌شود و در این زمینه علاوه بر ساختن مدارس ویژه، اعزام مبلغ، پذیرش دانشجو، صدها کتاب و مجله و نشریه نیز به زبان‌های مختلف منتشر می‌کنند که هدف اصلی آنها ایجاد تفرقه بین مسلمانان است.

به نظر من بهترین روش برای ایجاد ثبات در منطقه و مقابله با روش‌های تفرقه‌افکنانه آمریکا و انگلیس، یک دیپلماسی متحرک و فعال در سراسر جهان و روشن‌کردن افکار عمومی، به‌ویژه در کشورهای عربی- اسلامی و بیان حقایق و افشای عمق توطئه‌های دشمن و عواقب خطرناک آن است. از همه مهم‌تر به نظر من این است که ایران اسلامی نباید با مطرح‌کردن بعضی از موضوعات «حساسیت‌برانگیز در سطح جهانی» خود را درگیر و مشغول کند.

فراموش نکنیم ثبات در منطقه بدون ارزیابی دقیق اوضاع، بدون پرهیز از شعارهای غیرضروری، بدون اعتمادسازی واقعی و عملی و بدون تحرک سیاسی در سطح جهانی مقدور نخواهد بود. بنابراین اگر صحبت از بهبود رابطه با کشورهای منطقه می‌شود، توجه به این پیش‌زمینه، امری ضروری و تأثیرگذار در تخمین واکنش‌های طرف مقابل به تلاش‌های ایران خواهد بود.