اختلافات درونی سعودی ها درباره رابطه با ایران

وی در پاسخ به این پرسش که «چه عواملی باعث تغییر نگاه عربستان به ایران حداقل به صورت مقطعی و نه راهبردی شده است؟» گفت: اگر نگاهی کلی به روند تحولات خاورمیانه داشته باشیم، مشاهده می­‌شود که خصومت میان ایران و عربستان یک بازه زمانی مشخص را در برنمی‌گیرد. متأسفانه بعضی از مناسبات استراتژیک عربستان با آمریکا بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در مقاطع مختلف باعث شده عربستان نسبت به مواضع ایران در سطح منطقه خصومت نشان دهد.

کارشناس مسائل غرب آسیا با توجه به اقدامات ضد ایرانی سعودی­‌ها اشاره داشت: شورای همکاری خلیج‌فارس برای مقابله با صدور انقلاب اسلامی در منطقه تشکیل شد. وقوع جنگ تحمیلی هشت‌ساله و کمک‌های مالی گسترده‌ای که از طریق مقامات و هم‌پیمانان عربستان برای رژیم صدام فرستاده شد، سطح این خصومت را نسبت به مردم ایران نشان می‌دهد.

وی با اشاره به مواضع دوستانه ایران نسبت به کشورهای عربی یادآوری کرد: به رغم مواضع گستاخانه عربستان و دشمنی­‌های دیرینه نسبت به مردم ایران، مشاهده می­‌شود که ایران بعد از پایان جنگ و به محض حمله رژیم بعثی به کویت، اولین کشوری بود که این حمله را محکوم و از حاکمیت کویت به عنوان یک کشور مستقل حمایت کرد.

احمدزاده با تأکید بر مقابله ریاض با دموکراسی خواهی در کشورهای عربی خاطرنشان کرد: عربستان به عنوان یک کشور محافظه‌کار و اقتدارگرا بعد از انقلاب‌های گسترده در سطح کشورهای عربی از جمله شمال آفریقا و خاورمیانه عربی تلاش کرد از بعضی رژیم‌های دیکتاتور حمایت کند و از موج دموکراسی خواهی در سطح منطقه به‌ شدت نگران بود. این در حالی بود که ایران از بیداری اسلامی حمایت کرد. بحران سوریه بعد از آن تحولات به وقوع پیوست و جنگ نیابتی بین ایران و عربستان گسترش یافت. عربستان به عنوان مأمن امن تروریست‌ها تمام تلاش خود را انجام داد تا خواسته‌های خود را در سوریه پیاده سازد.

وی با توجه به شرایطی که ریاض برای مناسبات خود با تهران نیازمند است، اشاره داشت: اگر عربستان به دنبال رابطه‌ای با ایران بر اساس منافع طرفین باشد، باید نه به عنوان یک کشور وابسته و دارای مراودات آشکار و پنهان با رژیم صهیونیستی، بلکه به عنوان یک کشور مستقل به مراودات سیاسی وارد شود.