پس از بیش از یکه دهه پنهان کاری، دولت ایالت متحده این موضوع را فاش کرد که سربازان این کشور طی جنگ عراق در سال 2003 به دلیل وجود سلاح های شیمیایی که صدام حسین برای استفاده در جنگ با ایران آن ها را ساخته بود به شدت آسیب دیده اند. این موضوع مورد توجه رسانه های آمریکایی زیادی از جمله روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز قرار گرفت.

مناطقی که در آن ها سلاح شیمیایی یافت شده است (مربع های قرمز رنگ)

نواحی که تحت کنترل داعش قرار دارند (محوطه قهوه ای رنگ)

تلفات انسانی محرمانه سلاح های شیمیایی عراق که به حال خود رها شده بودند:

• در طول جنگ عراق در سال 2003 حداقل 17 سرباز آمریکایی و 7 افسر پلیس عراق در معرض سلاح های شیمیایی قرار گرفتند. این سلاح پس از جنگ عراق با ایران سال ها به حال خود رها شده بودند.

•این سلاح ها بخشی از یک زرادخانه فعال نبوده اند. این سلاح های شیمیایی باقی مانده برنامه تسلیحاتی عراق در سال دهه 1980 و در طول جنگ این کشور با ایران محسوب می شود.

• تعداد زیادی از سربازان آمریکایی در معرض چنین سلاح هایی قرار گرفتند و کمک های پزشکی کافی و مناسبی دریافت نکردند. هیچ کدام ار نظامیان نیز تحت مراقب های طولانی مدت پزشکی و درمانی قرار نگرفتند.

• مهماتی که هنوز هم در این نواحی قرار دارند در حال حاضر تحت کنترل اعضای گروه تروریستی داعش هستند.

نتیجه این تحقیقات نشان می دهد که:

پنتاگون یک خط تلفن رایگان ایجاد کرده بود تا افرادی که آلودگی احتمالی به سلاح شیمیایی دارد را شناسایی کرده و پس از آن به دنبال درمان آن ها بر آید.

تا ماه مارس سال 2015، 544 نفر با این خط تلفن تماس گرفتند تا آلودگی خود به مواد شیمیایی را گزارش دهند. در اواخر سال 2014 پنتاگون گروهی تشکیل داد که توسط «برد آر کارسون» رهبری می شد و تحت نظارت رئیس ارتش آمریکا بود تا افرادی که در معرض سلاح های شیمیایی قرار گرفته اند را شناسایی کنند و به دنبال درمان آن ها باشند.

این گروه چهارچوبی برای خود تعیین کرد که طی آن به بررسی وضعیت افرادی که در معرض گاز کلرین قرار گرفته بودند نیز بپردازد. کارسون مدیر این گروه به دلیل عدم مدیریت مناسب نظامی در پرونده های سابقِ ارتش، مانند نمونه عراق عذرخواهی کرد. این گروه این نکته را مورد تایید قرار داد که پنتاگون در گذشته متوجه آلودگی 800 سرباز آمریکایی در عراق شده بود اما در مدیریت صحیح آن شکست خورد. ارتش آمریکا تصمیم گرفت تا برای آن دسته از افرادی که به دلیل مجاورت با بمب های موقتی که از مواد شیمیایی ساخته شده اند نشان نظامی «قلب بنفش» در نظر بگیرد. این نشان از طرف رئیس جمهور آمریکا به سربازانی اعطا می شود که در جنگ های این کسور زخمی و یا کشته شده اند.

سلاح های شیمیایی و مواد تشکیل دهنده آن که عراق آن ها را در جنگ ایران و علیه مردم بی گناه شهرهای این کشور به کار برد، به کمک ایالات متحده آمریکا و چندین کشور اروپایی برای صدام حسین فراهم شده بود. از مهم ترین حملات شیمیایی عراق به ایران حمله شهرهای حلبچه و سردشت بود.

بمباران شیمیایی حلبچه

بمباران شیمیایی حلبچه در 25 اسفند 1366 توسط حکومت بعث عراق صورت گرفت. این بمباران بخشی از عملیات گسترده‌ای به‌نام عملیات انفال بود که ضد ساکنان مناطق کردنشین عراق انجام گرفت. در پی عملیات والفجر 10 توسط ایران و تصرف بخش‌هایی از کردستان عراق در اواخر سال 1366 که منجر به استقبال مردم این مناطق از نیروهای ایرانی شد، صدام حسین به پسرعمویش علی حسن المجید معروف به علی شیمیایی، دستور بمباران شیمیایی این مناطق را داد. در پی این حمله حدود پنج هزار تن از مردم حلبچه که غیر نظامی بودند کشته شدند.

حملهٔ شیمیایی به حلبچه که به کشتار حلبچه یا جمعهٔ خونین نیز شناخته می‌شود، یک نسل‌کشی مردم کرد بود که در 16 مارس 1988 به وسیلهٔ بمباران شیمایی توسط نیروهای دولتی عراقی در شهر حلبچهٔ کردستان عراق در طی روزهای پایانی جنگ ایران و عراق روی داد.

بمباران شیمیایی سردشت

نمونه دیگر حمله نیروی هوایی عراق از 7 تیر1366 با استفاده از بمب‌های شیمیایی در چهار نقطه پر ازدحام شهر سردشت (از توابع استان آذربایجان غربی) است. در این حمله 110 نفر از ساکنان غیرنظامی شهر کشته و 8000 تن دیگر نیز در معرض گازهای سمی قرار گرفتند و مسموم شدند.

تمام مناطقی که مورد تجاوز و حمله شیمیایی رژیم بعث عراق قرار گرفتند:

• مناطق عملیاتی شمال غرب (والفجر 2)، روستاهای مجاور و حاج عمران

• زرده، 31 تیر 1367

• نساردیره، نساردیره سفلی، شاهماردیره، باباجانی، دودان و شیخ صله، 31 تیر 1367

• سومار، 16 مهر 1366

• مریوان

• بانه و روستاهای مجاور

• پیرانشهر

• نودشه

• سردشت

• منطقه عملیاتی طلائیه

• حلبچه

• فاو

• جزایر مجنون

سرنوشت سلاح‌های شیمیایی عراق

عراق موفق نشد در جنگ خلیج فارس از این سلاح‌ها استفاده کند ولی پس از شکست در این جنگ براساس توافقنامهٔ آتش‌بس قبول کرد که همهٔ جنگ‌افزارهای شیمیایی و بیولوژیک خود را از بین برده و به بازرسان سازمان ملل اجازهٔ بازرسی از پایگاه‌های خود را بدهد. تحریم تجاری سازمان ملل تا زمانی که عراق تمامی شروط را اجرا نکرده بود باقی ‌ماند.

سرنوشت دیکتاتوری که از سلاح های شیمیایی استفاده کرد

صدام حسین رئیس‌ جمهور سابق عراق از سال 1358 تا 1382 (1979 تا 2003) که نیروهای ائتلاف بین‌الملی به رهبری آمریکا به عراق حمله کردند رئیس جمهور عراق بود.صدام پس از آنکه توسط دادگاه به اتهام جنایت علیه بشریت از جمله کشتار 143 تن از مردم دجیل در سال 1361 مجرم شناخته شد، در ساعت 6:07 به وقت محلی در تاریخ 9 دی 1385 (30 دسامبر 2006) به دار آویخته شد.