سیاست نخ‌نماشده رژیم صهیونیستی در سرکوب مقاومت

استمرار انتفاضه قدس همچنان خواب و آرامش را از صهیونیست‌ها ربوده است و آنها ترس از این دارند که رویارویی با ملت فلسطین را گسترش دهد و در همین رابطه آویگدور لیبرمن وزیر رژیم صهیونیستی از استفاده از سیاست «هویج و چماق» خبر داد.

وزیر جنگ رژیم صهیونیستی از سیاست جدید خود با عنوان "طرح چماق و هویج" علیه فلسطینیان ساکن اراضی اشغالی سال 1967 فلسطین پرده برداشت.

لیبرمن در جریان گفت‌وگو با خبرنگاران در دفتر خود در شهر تل‌آویو اعلام کرد که هدف از این طرح تغییر اوضاع سیاسی و امنیتی در کرانه باختری است و پایه و اساس این طرح مبتنی بر این است که هر کس آمادگی همزیستی با اسرائیل را داشته باشد، برنده خواهد بود و هر کس از مقاومت حمایت کند، بازنده خواهد بود، به‌عنوان مثال، در راستای این طرح امتیازاتی به شهرک‌هایی که اهالی آنها در عملیات‌های مقاومتی مشارکت نداشته باشند، داده خواهد شد و در مقابل، محدودیت‌های بیشتری علیه روستاها و شهرک‌هایی که اهالی آنها در عملیات‌های مقاومتی حضور پررنگ‌تری داشته باشند، اعمال خواهد شد و مجوزهای کار و فعالیت اهالی آنها سلب خواهد شد. علاوه بر این، هر کدام از مقامات فلسطینی که از مقاومت (یا به‌تعبیر وی "تروریسم") حمایت کنند، امتیازاتشان سلب خواهد شد.

وی مدعی شد که در منطقه "ج" کرانه باختری 15 روستا و شهرک وجود دارد که اهالی آنها در عملیات‌های مقاومتی مشارکتی نداشته‌اند و از همین رو، به‌زودی از "تسهیلات فوری" مانند توسعه نقشه‌های اساسی روستاهای واقع در وسط کرانه باختری و شهرک قلقیلیه، احداث گذرگاه اقتصادی میان اریحا و اردن، احداث منطقه صنعتی در غرب نابلس، احداث بیمارستان در بیت ساحور و مهدکودک و ورزشگاه در وسط کرانه باختری برخوردار خواهند شد.

سیاست هویج و چماق ابتکاری قدیمی و نخ‌نماشده است

کسانی که با شیوه‌های رفتاری رژیم صهیونیستی در تعامل با فلسطینیان آشنایی دارند، می‌دانند که این سیاست از قدیم وجود داشته است و آنچه را لیبرمن اعلام کرد، دربردارنده چیز جدیدی نیست بلکه تکرار سیاست‌های قبلی است.

تحلیلگران اسرائیلی از این شیوه لیبرمن انتقاد کرده آن را بازگشت به منطق «پیوند روستاها» که در دهه هفتاد قرن گذشته شکست خورد، برشمردند.

بر اساس این گزارش، لیبرمن به فرماندهان ارتش اسرائیل ابلاغ کرده که نقشه‌ای را برای مناطق کرانه باختری بر اساس رنگ‌های مختلف ترسیم کرده است که در آن «فلسطینیان خوب» و «فلسطینیان بد» تفکیک شده‌اند و منظور لیبرمن در این نقشه از «فلسطینیان خوب» آنهایی هستند که آمادگی همزیستی با اسرائیلی‌ها را دارند و از این نظر شایسته دریافت تسهیلات هستند اما «فلسطینیان بد» کسانی هستند که در برابر اشغالگران مقاومت می‌کنند و بایستی به‌اشکال مختلف مجازات شوند.

بر پایه این گزارش، این باور در اسرائیل وجود دارد که لیبرمن از تأثیرگذاری در سیاست‌های ارتش که خلاصه‌ای از تجربه طولانی‌مدت در تعامل با اراضی اشغالی بر اساس آرام‌سازی اوضاع و عدم‌سوق داده شدن به‌سمت تنش بیشتر است، ناتوان می‌باشد و تصمیم دارد طوری وانمود کند که صاحب ایده تغییرات اساسی و بیانگر دیدگاه راستگرای خود است.

در همین رابطه «الیکس فیشمن» تحلیلگر نظامی اسرائیل در روزنامه یدیعوت آحارونوت می‌نویسد: تمامی مشوق‌ها و تسهیلاتی که لیبرمن از آن سخن می‌گوید اعم از توسعه طرح‌های زیرساختی، ایجاد گذرگاه اقتصادی بین اریحا و اردن و ایجاد منطقه صنعتی جدید در غرب نابلس و غیره همگی به یک معناست و آن اینکه برای نخستین بار به فلسطینیان فرصت ایجاد زیرساخت‌های اقتصادی، شبکه‌های برق، آب، جاده‌ها و ساختمان‌ها داده می‌شود و عملاً فلسطینیان اجازه ساخت‌وساز و یا تعمیر ساختمان‌هایی که بدون مجوز در مناطق تحت سیطره اسرائیل ساخته شده است، دریافت می‌کنند.

به‌عقیده فیشمن این طرح‌های کوچک هرگز چهره اقتصادی کرانه باختری را تغییر نخواهد داد و هرگز تحولی در روابط با تشکیلات خودگردان فلسطین به‌وجود نخواهد آورد با این حال این یک آغاز جدید است و تا حدودی لیبرمن سیاست متفاوتی از این نظر اتخاذ کرده است تا بار فشارهایی را که اسرائیل در صحنه بین المللی به‌دلیل اعمال سیاست تخریب خانه‌های فلسطینیان با آن مواجه است، اندکی کاهش دهد.

این تحلیلگر نظامی در ادامه نوشت: فهرست تسهیلاتی که اسرائیل ارائه می‌دهد اندک است اما فهرست مجازات طولانی و شامل تشدید حملات علیه روستاهای فلسطینی، تحمیل محدودیت‌ها بر منطقه الخلیل، لغو کارت‌های شناسایی شخصیت‌های مهم، اعمال مقررات منع آمد و شد، مسدود کردن خیابان‌ها، بازرسیهای شدید و غیره است.

از سوی دیگر «دان مرغلیت» تحلیلگر سیاسی ارشد روزنامه «اسرائیل امروز» که نزدیک به نتانیاهوست، درباره این طرح لیبرمن نوشت که این یک طرح بزرگ اسرائیل برای ایجاد رهبری جایگزین سازمان آزادی‌بخش فلسطین است.

وی نوشت: اینکه لیبرمن اعلام می‌کند از ابومازن عبور کرده و با دیگر شخصیت‌های فلسطینی وارد بحث خواهد شد، به‌منزله شکست متوالی است، اسرائیل پیش از این به‌واسطه ایجاد پیوند روستاها در کرانه باختری، این سیاست را تجربه کرده است.

وی اشاره کرد: اسرائیل نه از تجارب گذشته تعامل با فلسطینیان و نه از تجارب جهان با دولت‌های مزدور درس عبرت نمی‌گیرد، پیشنهاد لیبرمن عملی شدنی نیست و پایدار نخواهد بود و عاقلانه نیست که لیبرمن سیاست این‌چنینی را بدون کسب موافقت بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل اعلام کند زیرا در آن صورت جهان این برداشت را خواهد کرد که لیبرمن و نتانیاهو برای از میان برداشتن تشکیلات خودگردان فلسطین تلاش می‌کنند و این خلاف خواسته جهانیان است.