چرا دولت های عربی برای برقراری روابط با اسرائیل از یکدیگر سبقت می گیرند؟

در همین زمینه، پایگاه خبری «عرب نیو» به بررسی سطح روابط کشورهای عربی و چرایی تلاش این کشورها برای برقراری روابط با اسرائیل پرداخته و می نویسد: در حالی که روزانه به صورت مداوم در سطح جهان تجاوزات و اقدامات اسرائیل محکوم می شود و برخی کشورهای به آرامی به سمت تحریم اسرائیل پیش می روند، دولت های عربی و مقامات آن ها مشتاق به برقراری رابطه با آن هستند.

در این میان، گزارش ها از سفر و دیدار بی شرمانه انور عشقی، ژنرال بازنشسته سعودی با مقامات، تجار و دانشگاهیان اسرائیلی، جدیدترین «زیارت» (دیدار) ادامه دار مقامات عربی از یک دولت مهاجر استعمارگر است

.بسیاری از ناظران معتقدند، دیدار عشقی با مقامات اسرائیل، آن هم در سرزمین های اشغالی، نشانه ای از ایجاد روابط آشکار میان این دو دولت است، چون انور عشقی ـ به عنوان کسی که ارتباط نزدیکی با هیأت حاکمه و تصمیم گیرندگان سعودی دارد ـ نمی تواند بدون مجوز آن ها با مقامات اسرائلی در این سطح دیدار کند.

پیش از این نیز عشقی و«دوری گولد»، مدیر کل وزارت امور خارجه اسرائیل در ماه ژوئن 2015 در واشنگتن با یکدیگر دیدار کرده بودند.

«عیساوی فریج» هماهنگ کننده دیدار اخیر گفت: « سعودی‌ها خواهان گشایش روابط با اسرائیل هستند و این یک مسیر راهبردی از جانب آنهاست. سعودی ها گفتند، می خواهند راهی را که انور سادات شروع کرده بود، ادامه دهند. آن ها می خواهند به اسرائیل نزدیک شوند و این مسأله به وضوح قابل مشاهده است».

عربستان سعودی تنها کشور عربی حوزه خلیج فارس نیست که به سوی اسرائیل گام برداشته است. قطر و امارات نیز پیش از این با اسرائیل روابطی برقرار کردند؛ هرچند قطری ها می گویند بعد از حمله اسرائیل به غزه در سال 2009 تمام روابط خود با تل آویو را قطع کرده است.

کشورهایی نیز مانند مراکش، موریتانی، جیبوتی و سودان نیز تحرکات مشابهی به سمت اسرائیل داشته اند. مصر و اردن و مختصرا لبنان نیز در طول اشغال بیرون توسط اسرائیل، معاهده صلح با اسرائیل را امضا کردند.

بنابراین باید گفت، به طور رسمی، دولت های عربی هیچ تردیدی برای به رسمیت شناختن اسرائیل ندارند و از آنجا که بیشتر کشورهای عربی توسط رژیم های غیردموکراتیک اداره می شوند، اخیرا برای حفاظت از حاکمیت خود، به اسرائیل و لابی های خود در پایتخت کشورهای غربی و به ویژه واشنگتن بیش از پیش متوسل شده اند.

هم اکنون نیز مصر تحت سلطه عبدالفتاح السیسی با ایده «صلح گرم» خود به دنبال تحقق تنها راه کسب مشروعیت از دست رفته اش در مصر است.

یکی از نکات جالبی که این رسانه عربی بدان اشاره می کند این است که سعودی ها از لابی های اسرائیلی در آمریکا برای سرپوش نهادن بر نقش عربستان در حوادث یازده سپتامبر استفاده کرده اند.

در مقابل عربستان نیز ایران و نه اسرائیل را دشمن اصلی خود تصور می کند و به دنبال اتحاد با تل آویو برای مقابله با دشمن مشترکی به نام ایران هستند.

با این حال، برخلاف تمایل دولت ها و مقامات عربی، شهروندان و ملت های عربی تا زمانی که یک راه حل عادلانه برای حل مسئله فلسطین اتخاذ و عملی نشود، مخالف عادی سازی روابط با اسرائیل هستند.

بنابراین، هرگونه پیشنهاد و اقدام دولت ها و شخصیت های عربی برای برقراری روابط با اسرائیل مورد انزجار شدید ملت های عربی قرار خواهد گرفت و از مراکش تا عمان در خیابان های عربی از سازش با اسرائیل به عنوان خیانت یاد خواهد شد.

در نهایت، به نظر می رسد بیشتر دولت های عربی بدون توجه به خواسته ملت های عربی برای پشتیبانی از فلسطین، در حال سبقت از یکدیگر برای برقراری روابط با اسرائیل هستند؛ مسأله ای که بیش از هر چیز، ناشی از نیاز آن ها به اسرائیل در شبکه های لابی غربی و منافع و تهدیدات مشترک منطقه ای از جمله لزوم مقابله با ایران و محور مقاومت است.