ماجرای سوال یک خبرنگار از "صدام"

 "صدام" دیکتاتور سابق عراق مدتی طولانی رئیس جمهور این کشور بود و جنایات بسیاری علیه ملت‌های منطقه و به خصوص جمهوری اسلامی ایران مرتکب شد.

**جمهوری اسلامی تمام رویاهای دیکتاتور سابق عراق را نقش برآب کرد

جمهوری اسلامی ایران در جنگ با "صدام" 8 سال جنگید و تمام رویاهای دیکتاتور سابق عراق از "محمره" تا "تجزیه خوزستان" را نقش بر آب کرد و رزمندگان اسلام رشادت‌های بسیاری را از خود نشان دادند.

در جنگ با جمهوری اسلامی "صدام" با تمام تجهیزات نظامی حضور یافت و همچنین نظام "داس و چکش" اتحاد جماهیر شوروی سابق و همچنین ایالات متحده آمریکا به کمک وی شتافتند و در نتیجه پس از 8 سال با قطعنامه 598 جنگ ایران و عراق با پیروزی ایران خاتمه یافت.

رزمندگان اسلام در عملیات‌های مختلف اعم از "طریق القدس" ، "شکست حصر آبادان"، "بیت المقدس" ، "فتح المبین" سلسله عملیات‌های  "کربلا"، سلسله عملیات‌های "والفجر" و ... نشان دادند که با همه توان آماده دفاع از میهن هستند.

در مقابل "صدام" رئیس جمهور و دیکتاتور سابق عراق  که قول فتح 7 روزه ایران را داده بود؛ در مدت  8 سال هم نتوانست آن را محقق کند و نتیجتا برای نشان دادن قدرت خود به کویت حمله کرد.

"شیخ جابر‌ احمد الصباح"  امیر سابق کویت که در دوران او، این کشور شاهد حوادث متعدد ناشی از پیروی از سیاست‌های آمریکا و ماجراجویی صدام در منطقه بود در خاطرات خود عنوان داشت:  بعد از پایان جنگ ایران و عراق با حمایت کشورهای عربی و برای تجلیل از مقاومت "صدام" در برابر ایرانی‌ها، کنفرانس کشورهای عربی در بغداد برگزار شد و همه‌ی سران عرب از این‌که "صدام" و عراق از خطر سقوط توسط ایرانی‌ها رهایی یافته بودند؛ خوشحال به نظر می‌رسیدند.

 

البته این فرار به قیمت کمک‌های گسترده‌ی کشور‌های ثروتمند عرب و کمک‌های تسلیحاتی و تدارکاتی کشور‌هایی هم‌چون مصر و اردن به دست آمده بود.

**کویت خانه ماست؛ می‌آییم

شیخ جابر می‌گوید: در پایان کنفرانس زمانی که می‌خواستیم عراق را به مقصد کویت ترک کنیم؛ "صدام" خود شخصا پشت فرمان اتومبیل ویژه بنز تشریفات نشست و هدایت خودرو را تا فرودگاه "بغداد" به عهده گرفت. در اتومبیل فقط من بودم و او؛ در حالی‌که صدام سیگار برگ کوبایی بر لب داشت و فضای خودرو مملو از دود این سیگار شده بود در بین راه به او گفتم در کویت منتظرش هستیم و اولین سفر خارجی‌اش را به مقصد کویت داشته باشد. "صدام" هم با تکبیر جواب داد: کویت خانه ماست و می‌آییم.

وی  ادامه می‌دهد که منظور او را آن موقع نفهمیدم و وقتی در حال فرار از کویت در تابستان 1990 میلادی بودم متوجه حرف آن مردک متکبر خبیث شدم و در همانجا آرزو کردم  (ای کاش) به او در جنگ با ایرانی‌ها کمک نمی‌کردم؛ او نمک‌نشناس و نمک به حرام بود.

 

همراهان  "امیر سابق کویت" می‌گویند که دیکتاتور سابق عراق  وقتی به کویت حمله کرد، امیر کویت در خواب بود و با وضعیتی پریشان او را به خاک عربستان منتقل کردند.

چند روز بعد از اشغال نظامی کویت توسط بعثی‌ها، صدام شیخ جابر احمد الصباح را فردی عیاش و فاسد معرفی کرد و فیلمی از عیاشی‌های او را پخش نمود. صدام در پاسخ به این سوال خبرنگاری که چرا دیگر لباس نظامی نمی‌پوشد، گفت: من در کویت مردی مقابل خود نمی‌بینم. اگر در جنگ با ایرانی‌ها لباس نظامی می‌پوشیدم، به دلیل آن بود که آنها مرد جنگ بودند.

در حمله به کویت "صدام" دیکتاتور سابق عراق هیچگاه لباس نظامی نپوشید، مگر در جلسات رسمی و گفتگوها . البته در زمان حمله به کویت سربازان "صدام" همچون "پیاده نظام بنی امیه" در زمان حمله به "مدینه" جنایات‌های بسیاری را مرتکب شدند و کشتند و بردند و تجاوز‌ها را انجام دادند و این موضوع در اذهان باقی ماند.

"نادر دریابان" پژوهشگر دفاع مقدس در این زمینه گفت: "شیخ جابر" در انبوه کمک های مادی و تسلیحاتی و تدارکاتی کشورش به بعثی های جنایتکار تعدادی آمبولانس نظامی بنز که در آنها شرایط یک بیمارستان صحرایی و حتی عمل های ابتدایی بود برای حفظ جان فرماندهان عراقی در جبهه های جنگ با رزمندگان مسلمان ایرانی خریداری کرد و به صدام و فرماندهانش اهداء نمود. "شیخ فهدالاحمد"، برادر ناتنی امیر کویت نیز با حضور در جبهه های عراق بند توپخانه را برای گلوله باران مواضع نیروهای رزمنده مسلمان ایرانی کشیده بود.

با این تفاسیر چرا  عراق به کویت حمله کرد؟ برخی منابع می گویند به دلیل بدهی سنگین عراق به کویت (در طول جنگ صدام با ایران) بوده و عده ای از تحلیلگران هم معتقدند که کشورگشایی و جنگ طلبی "صدام" عامل حمله ارتش رژیم بعث به همسایه جنوبی بوده است.

جالب است که در زمان حمله عراق به ایران،  "صدام" در همه احوال لباس نظامی را از ترس مجاهدان و رزمندگان اسلام به تن داشت و به همین دلیل است که نیروهای مسلح جمهوری اسلامی در منطقه قدرتمند هستند؛ چرا که با یک خونخوار جنگیدند و پیروز از میدان  نبرد خارج شدند.

قرارگاه مشترک عملیاتی ارتش و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و حضور نیروهای بسیج مردمی به دفاع از کشور در آن زمان نشان داد که چرا دیکتاتور سابق عراق در جنگ با ایران همواره لباس رزم را بر تن داشت.