میانجی‌گری عمان و مخفی کاری‌های توافق هسته‌ای با ایران

یکی از معماهای کمپین انتخاباتی 2016، ناپدید شدن مساله توافق هسته ای ایران است. با این حال کتاب جدیدی با نام "همزادها" (Alter Egos)، نوشته "مارک لندر،" خبرنگار کاخ سفید واشینگتن پست به بررسی زوایای پنهان توافق هسته ای ایران پرداخته است. لندر نخستین فردی است که جزئیات کامل کانال تماس مخفی عمان، در مذاکرات ایران و آمریکا، را منتشر کرده است. این تماس با کمک فردی به نام "سالم بن ناصر اسماعیلی،" از شهروندان عمان، برقرار شد و در نهایت به توافق هسته ای ایران و کشورهای غربی منتهی شد.

اطلاعات لندر نشان می دهد کلینتون و کارکنان وزارت امور خارجه او، با وجود مخالفت های ابتدایی، تا چه اندازه در امضای توافقنامه هسته ای نقش داشته اند. انتشار این اطلاعات در حالی که فردی همانند دونالد ترامپ از مذاکرات بین المللی هیچ اطلاعی ندارد، نشانی از پیچیدگی روند مذاکرات بین المللی و روش های دستیابی به نتیجه است.

تماس با اسماعیلی نخستین بار در ماه مه سال 2009، تنها 4 ماه پس از آغاز ریاست جمهوری اوباما، برقرار شد. در آن زمان "دنیس راس" یکی از مشاوران ارشد کلینتون با اسماعیلی در وزارت امور خارجه دیدار کرد.

در این مطلب ادعا شده است: در اولین دیدار، اسماعیلی با ارائه پیشنهاد مذاکره ایران، طرف آمریکایی را غافلگیر کرد. اسماعیلی تضمین کرد که می تواند ایرانی ها را به میز مذاکرات آورده و عمان محلی عالی برای برگزاری جلسات مخفیانه خواهد بود. هر دوی این وعده ها در نهایت به حقیقت تبدیل شدند و نمایندگان ایرانی و آمریکایی به برگزاری مذاکرات مخفیانه در عمان پرداختند.

در همین زمان جان کری، پیش از این که به عنوان وزیر امور خارجه معرفی شود، در روند مذاکرات قرار گرفت و با میانجیان عمانی در کشورهای مختلف دیدار کرد. کری در تلاش خود برای آغاز هرچه سریعتر مذاکرات به نمایندگان ایرانی پیامی فرستاد؛ مبنی بر این که ایران بر اساس توافقنامه هسته ای، اجازه خواهد داشت به غنی سازی اورانیوم ادامه دهد.

در سال 2013، پس از انتخابات ریاست جمهوری ایران و انتصاب جان کری به عنوان وزیر امور خارجه، روند مذاکرات با سرعت بسیار بیشتری ادامه یافت و تا پایان آن سال توافقنامه ابتدایی هسته ای شکل گرفت.

"جیک سالیوان،" معاون رئیس ستاد کلینتون اظهار کرد حتی با وجود اطمینان پایین کلینتون در خصوص ارتباط از طریق عمانی ها، میانجی گری آن ها بسیار مهم و موثر واقع شد و در صورت نبود این کانال مخفی، آمریکا می بایست به دنبال راهی برای ارتباط با ایرانی ها می گشت.

در انتهای این مطلب آمده است: توافق هسته ای ایران نیازمند تمرکز بیشتری در روند انتخابات است. در حالی که اوباما و کری آن را نهایی کردند، کلینتون در آغاز آن نقشی اساسی ایفا کرد. ترامپ باید توضیح دهد که چرا این توافقنامه برای امنیت جهان مناسب نیست و طبق ادعایش چگونه می توانست توافقنامه ای بهتر تنظیم کند. دولت اوباما نیز باید توضیح دهد که چرا برای امضای یک توافقنامه تاریخی به راهکاری مخفیانه رو آورده است.