حمایت و درخواست اجباری دو کلید واژه مهم از زبان صدراعظم آلمان بود که هفته گذشته در جلسه مرکل با کابینه او مطرح شد. هنوز برخی از شهروندان آلمانی معتقدند که آلمان یک کشور و یا یک جامعه مهاجرپذیر نیست، امّا آمارها نشان می‌دهد که تاکنون چند دهه از حضور مهاجران در جامعه آلمان می‌گذرد و نسل‌های جدید مهاجران به عنوان یک آلمانی در این جامعه زندگی می‌کنند.

با این حال علی رغم مخالفت برخی از شهروندان جامعه آلمان، دولت این کشور عزم خود را برای پذیرش و برنامه ریزی برای پناهجویان جزم کرده است، چرا که آلمان قادر نخواهد بود حدود یک میلیون میهمان ناخوانده خود را از خانه بیرون کند. از سوی دیگر این امر آشکار شده که آلمان به علّت رشد منفی جمعیت خود، همواره به حضور نیروهای کار در خاکش نیازمند است.

علاوه بر این تعداد قرار است هر سال نیز حدود 300 الی 400 هزار پناهجو وارد خاک آلمان شوند. این موج عظیم نیازمند برنامه و قوانینی در سطح خرد و کلان است. از این رو مرکل اعلام کرده است که دولت آلمان سعی خود را در تأمین نیازها و رفاه پناهجویان خواهد کرد و زیرساخت‌های آن را نیز به وجود می‌آورد، در مقابل پناهجویان نیز موظّف هستند تا خود را با جامعه آلمان تطبیق دهند، زبان آلمانی را فراگیرند، قوانین را اجرا کنند و خود را برای محیط کار آماده کنند.

هرچند این قوانین در حال تنظیم و اجرا هستند، امّا شهروندان آلمانی وضع قوانین را در همگرایی اجتماعی مهاجران موثر نمی‌دانند. در یک نظرسنجی، تعداد اکثریت نسبت به کارایی قوانین انتگراسیون خوش‌بین نیستند.