فشار اقتصادی، اهرم جدید چین برابر تایوان

از آنجا که «تسای» از اعضای حزب دمکراتیک ترقیخواه است که از دیدگاه چین دارای دیدگاه و اساسنامه استقلال طلبانه می باشد، روابط دو طرف با مسائل بغرنجی روبرو شده است.

در همین ارتباط چین بار دیگر بر فشارهای خود بر تایوان در مجامع بین المللی افزوده و خواستار اجرای اصل «چین واحد» شده است.

از سوی دیگر پکن نگران است که رئیس جدید حکومت تایوان درصدد پیشبرد برنامه های استقلال طلبانه باشد و اوضاع در تنگه تایوان را بحرانی کند.

مراسم تحلیف «تسای اینگ ون» بیستم ماه می (31 اردیبهشت) برگزار می شود اما از هم اکنون رسانه های گروهی چین بر مسائل تایوان متمرکز شده اند و تحولات این جزیره را دنبال می کنند.

تایوان و چین در سال 1992 میلادی در باره روابط دوجانبه و اجرای اصل چین واحد گفت و گو کردند و در آن زمان به تفاهم رسیدند که مسائل بر اساس این اصل تفسیر شود و تایوان از اعلام استقلال خودداری ورزد.

با این وصف انتخاب «تسای» در سال جاری میلادی کار را بر چین سخت کرده و این کشور نگران است روابط دو طرف در عرصه های سیاسی، اقتصادی و دیپلماتیک بار دیگر پیچیده شود.

به همین سبب تلاش پکن بر این اصل استوار شده است که روابط مهم اقتصادی دو سوی تنگه تایوان را به تایپه گوشزد کند.

روزنامه ارگانی «گلوبال تایمز» که دیدگاه رسمی کشور را منتشر می کند، هشدار داده است که تایوان از لحاظ اقتصادی به شدت به چین وابسته است.

نشریه می نویسد که خانم «تسای» پس از روی کار آمدن با چالش های عمده ای روبرو خواهد شد که از مهمترین آنها وضعیت نامطلوب اقتصادی در تایوان است.

روزنامه پا را از این فراتر گذاشته و نوشته است که تایوان بدون ارتباطات اقتصادی با چین یک «اقتصاد مرده» است.

آمار نشان می دهد که نزدیک به 40 درصد از رشد ناخالص داخلی تایوان بر صادرات کالا به چین استوار است و این جزیره همواره از مازاد تجاری با چین بهره می برد.

نزدیک به سه میلیون و 400 هزار چینی در سال گذشته میلادی به عنوان گردشگر به تایوان سفر کردند و چینی ها بیشتر از هر زمان دیگری در تایوان هزینه می کنند و توقف این برنامه خسارات سنگینی برای تایوان همراه خواهد داشت.

به نظر می رسد که در چنین شرایطی آنچه چین دنبال می کند اینکه تایوان در مسیر استقلال حرکت نکرده و تلاش نکند تا اوضاع متوازن فعلی را بر هم زده و با نزدیک شدن به کشورهای غربی بخصوص آمریکا روابط خود را با پکن تیره سازد.

چین در شرایط فعلی درگیر تنش های بالقوه ای در دریاهای شرقی و جنوبی و همچنین شبه جزیره کره است و نمی خواهد با شروع دور تازه ای از تشنجات در تنگه تایوان خود را در احاطه توفان جدید دریایی قرار دهد.

چین منطقه تایوان را که در سال 1949 میلادی در پایان یک جنگ داخلی از این کشور جدا شد، بخشی از خاک خود می داند و استفاده از اقدام نظامی در صورت اعلام استقلال از سوی این منطقه را منتفی ندانسته است.

رهبری منطقه تایوان در سالهای 2000 تا 2008 بر عهده «چن شویی بیان» از حزب حاکم دمکراتیک ترقیخواه بود که در این مدت روابط منطقه با چین در شرایط بسیار نامناسبی قرار داشت و چین نهایتا این فرد را یک استقلال طلب و خائن معرفی کرد.

اما از سال 2008 میلادی که «مایینگ جئو» از حزب «کومینتانگ» (ناسیونالیست) قدرت را در دست گرفت روابط تایوان با چین بهبود یافت و دو طرف برای نخستین بار چندین توافقنامه اقتصادی امضا کردند. 

حال چین نگران است، «تسای اینگ ون» که مخالف سیاست های دولت چین و حزب کومینتانگ است، با روی کار آمدن شرایط منطقه را به گذشته بازگرداند.