گروه اقتصادی : در حال حاضر دولت برای ادامه پرداخت یارانه نقدی به شکل فعلی پول ندارد و قطع یارانه های نقدی هم برای قشر فقیر و متوسط ممکن نیست. افزایش قیمت سوخت آسان ترین راه برای افزایش منابع درآمدی دولت عنوان می شود.

به گزارش پارس ، زنگنه وزیر نفت، توپ مهار آثار تورمی قیمت سوخت را در زمین وزارت صنعت، معدن و تجارت می اندازد اما متولی این وزارتخانه با قاطعیت تاکید می کند که قیمت خودروها نه تنها ارزان نمی شود بلکه گران تر هم خواهد شد. حال در این میان دود افزایش هزینه ها تنها به چشم مردم فرو می رود.

در همین زمینه، هادی قوامی عضو کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات مجلس شورای اسلامی معتقد است: « برای کاهش مصرف سوخت، دو نوع سیاست غیر قیمتی و قیمتی باید اجرا شوند. در سیاست های غیرقیمتی نیازی به اصلاح قیمت حامل های انرژی نیست. »

وی در ادامه می افزاید: « سیاست غیر قیمتی مانند توسعه ناوگان حمل و نقل ریلی. با گسترش حمل و نقل ریلی بخش زیادی از بار و مسافر از طریق حمل و نقل ریلی چه در بین شهرها و چه در داخل شهرها انجام می شود و در نتیجه تقاضا برای مصرف بنزین، ترافیکو آلودگی هوا کاهش می یابد. »

این عضو کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات با اشاره به اینکه در حال حاضر از ۶۰میلیون لیتر بنزینی که روزانه مصرف می شود، ۱۰میلیون لیتر در ترافیک سوزانده می شود، می گوید: « اگر دولت اولویت را به حمل و نقل ریلی و عمومی که در قانون نیز مورد توجه است اختصاص دهد، به شدت تقاضا و مصرف بنزین کاهش یافته و با کاهش مصرف بنزین اجرای سیاست های قیمتی و افزایش قیمت بنزین آثار چندانی بر تورم نخواهد داشت. »

قوامی راه دیگر کاهش مصرف بنزین را اصلاح قیمت ها عنوان می کند: « وقتی تورم اتفاق می افتد طبیعتا اثر سیاستی اصلاح قیمت ها از بین خواهد رفت. در ابتدای اصلاح قیمت بنزین قاچاق بنزین به شدت کاهش یافت اما دوباره چون اثر خود را از بین برده است دوباره قاچاق از سر گرفته شده است. »

مصرف بالا و کیفیت پایین خودروها همواره محل شکایت مصرف کنندگان ایرانی بوده است. عضو کمیسیون مجلس شورای اسلامی در این زمینه کشورهای اروپایی و آمریکایی را مثال می زند: « سال ۱۹۷۳ که قیمت حامل های انرژی در اروپا و آمریکا افزایش یافت، بلافاصله آژانس بین المللی انرژی تشکیل شد. یکی ازبرنامه ها این بود که تا پایان سال ۱۹۹۰، هر واحد تولید ناخالص داخلی را با ۱۵درصد وابستگی کمتر به نفت تولید کنند؛ درواقع انرژی های جانشین مثل انرژی باد، خورشیدی و نو در دستور کار قرار گرفت. از طرفی دیگر این افزایش قیمت ها به مصرف کنندگان انتقال پیدا کرد و تقاضا برای خودروهایی با مصرف بنزین بالا کاهش پیدا می کرد. بنابر این به واحدهای خودروساز فشار وارد آمد و با آیرودینامیک کردن شکل خودروها یعنی طراحی تخم مرغی شکل خودروها برای کاهش مقاومت در برابر هوا و نوآوری های دیگر در کیفیت موتور تحولاتی رخ داد که مصرف سوخت ۲۰ لیتر در ۱۰۰کیلو متر به ۵لیتر در ۱۰۰کیلومتر کاهش یافت. این خودروسازان درحال حاضر به دنبال خودروهایی با سوخت ۲لیتر در هستند. »

وی رقابتی تر شدن فضای خودروسازی را پیشنهاد می دهد و معتقد است: « اگر یک مقدار فضا را رقابتی تر سازیم به خودروسازان فشار می آید تا بر روی کیفیت خودروها تمرکز کنند. از سال ۱۳۴۲ این خودروی به اصطلاح ملی در کشور مورد توجه قرار گرفته است. سالانه میلیاردها تومان به صنعتی خودروسازان تزریق می شود ولی متاسفانه در طول این ۵۰سال عمر صنعت خودروسازی ایران که عمر کمی نیست و معادل ۵دوره بلند مدت است، تحولات فنی و نوآوری رخ نداده است و امروز این هزینه به مصرف کنندگان تحمیل می شود. »

قوامی تاکید می کند: « نه اجازه ورود خودروی با کیفیت به کشور داده می شود و نه متاسفانه خودروسازان به قانونی که در مجلس در جهت حمایت از تولید ملی نوشته شد، توجهی کردند و این طبیعتا هزینه اش به مردم منتقل می شود. مصرف، آلودگی و مشکلات زیست محیطی دیگر انواع هزینه هایی است که به مصرف کنندگان تحمیل می شود. »

او می افزاید: « تجربه دنیا نشان می دهد این فشار وارد می شود و در مرحله بعد به خودروسازان فشار وارد شده و به دنبال تحولات فنی می افتند. ما اگر در این زمینه نمی توانیم کاری انجام دهیم چه لزومی دارد خودرویی بی کیفیت تولید و هزینه های سرسام آور به مردم و جامعه تحمیل کنیم. در اینجا تمام نظام باید واردعمل شوند چرا که ما انرژی را به دلیل ناکارآمدی های تولید خودرو و سیستم حمل و نقل و مدیریتی به مردم ایران تحمیل می کنیم. »