به گزارش خبرنگار اقتصادی پارس ، نکته مهم در صدور قعطنامه های ضد ایرانی درشورای امنیت سازمان ملل همراهی چین و روسیه دو شریک بزرگ اقتصادی و سیاسی ایران بود، کشورهایی که در کنار فرانسه، انگلستان و امریکا دارای حق وتو هستند، که می توانستند با استفاده از حق وتوی خود حداقل از کثرت این قعطنامه ها بکاهند همان کاری که در مقابل قعطنامه های این شورا علیه سوریه انجام دادند و عملا از اقدامات احتمالی این شورا علیه سوریه جلوگیری کردند.

اما واقعیت این است که موضوع مهم در مناسبات متقابل کشور ها و تصمیم گیری روسای جمهورشان منافع مردم شان است و به نظر می اید تحریم ایران منافع بیشتری را برای مردم و دولت های چین و روسیه دارد.

روحانی که قبل از انتخابات وعده حل مشکلات و تحریم ها را داده بود و در اولین پیام تلویزیونی اش در مقام رییس جمهورگفت: دولت او گام های اساسی برای تقویت موقعیت ایران براساس منافع ملی و لغو تحریم ها برخواهد داشت، اتفاقی که در صورت وقوع منافع این کشور ها را به خطر می اندازد.

علاوه بر این وجود چهره های اصلاح طلب و کارگزاران در کابینه روحانی و بررسی سوابق ان ها که علاقه بیشتری به گسترش روابط با اروپا و غرب دارند، نگرانی دیگری است که مقامات چین و روسیه را نگران کرده است.

به طوری که تنها ۷۲ ساعت بعد از پیروزی در انتهابات، حسن روحانی در پاسخ خبرنگار خبرگزاری چین در خصوص اینده روابط چین با ایران گفت: بین دو کشور ایران و چین همواره رابطه خوبی بخصوص در سالهای اخیر بوده است. این رابطه خوب با کشور چین ادامه خواهد یافت، البته ممکن است دولت جدید نکاتی را مد نظر داشته باشد نسبت به رابطه با چین که با مقامات چینی مذاکره و توافق خواهد کرد اما در کلیت امر، ما یک رابطه بسیارخوب با چین را دنبال خواهیم کرد.

افزایش تحریم ها، افزایش شیب معاملات ایران با شرق

یورگن تومان رئیس اتحادیه صنایع آلمان، در سال ۲۰۰۷ گفته بوداز تحریم ها، ما ضرر می کنیم و کشورهای آسیائی سود می برند. تا همین حالا، شرکت های آلمانی موقعیت خود را در برابر رقبای آسیائی باخته اند.

پیش بینی و صحبت های که بعد از ۶ سال کاملا اتفاق افتاده است به طوری که میزان مبادلات ایران و چین از ۱۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۷ به ۳۷ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۲ افزایش یافت این در حالی است که حسینی وزیر افتصاد دولت دهم از رسیدن این مبلغ به ۵۰ میلیاردلار در سال ۲۰۱۵ خبر داده است.

این افزایش در روابط ایران و روسیه نیز اتفاق افتاده است، به طوری که میزان مبادلات ایران با روسیه از ۲ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان در سال ۲۰۰۷ به بیش از ۶ میلیاردلار در سال ۲۰۱۲ رسیده است.

موضوع ازار دهنده برای اقتصاد ایران ورود این کشورها به صنعت خودرو سازی دومین صنعت کشور است، صنعتی که بیش از ۶۰۰۰۰۰ هزار نفر به صورت مستقیم و غیر مستقیم در ان فعال هستند.

در حالی که در چند سال اخیر خودروهای چینی توانسته اند در بازار ایران حضور داشته باشند و سهم قابل توجهی از این بازار را در دست بگیرند، این روزها قرار است خودروی روسی" لادا" وارد بازار ایران شود.

کارشناسان معتقدند که کیفیت خودروهای روسی حتی از خودروهای چینی نیز پایین تر است و تولید خودروهای روسی یک عقب گرد بزرگ برای صنعت خودروسازی ایران است به طوری که شهرام آزادی، عضو هیئت علمی گروه خودرو دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی، می گوید: در این زمینه حتی خودروسازان چینی موفق تر از خودروسازان روسی عمل کرده اند زیرا صنعت خودروی چین با سابقه ۱۰ تا ۱۵ ساله توانسته صنعت خودروی روسیه با سابقه ۵۰ تا ۶۰ ساله را پشت سر بگذارد.

الله وردی دهقانی، عضو هیئت رئیسه کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی، نیز گفته است: شرکت های چینی ها از شرایط صنعت خودرو کشور سوء استفاده می کنند و می دانند که چرا به سراغ آن ها می رویم و متاسفانه بعد از ده ها سال مجددا می خواهیم در صنعت خودروسازی دست به دامن شرقی ها شویم.

با این حال کالاهای صنعتی چین و روسیه، به لحاظ کیفیت فنی، عمر مفید و خدمات بعد از فروش، توانائی جایگزینی کالاهای دیگر کشورها را ندارند. از این رو است که کارشناسان اقتصادی ایران نیز، روند فعلی را به زیان صنایع ایران می دانند.

از طرف دیگر، سود بزرگ دیگری که روسیه از تحریم ایران می برد مربوط به صنعت نفت است به طوری که چین در سال ۲۰۱۲ همزمان با آغاز تحریم ها علیه ایران، با کمی وقفه به تدریج اقدام به کاهش واردات نفت خود از ایران و افزایش واردات از روسیه کرد، به گونه ای که از رقم ۵۵۰ هزار بشکه در سال ۲۰۱۱ به رقم ۴۳۳ هزار بشکه در پاییز ۲۰۱۲ رسید. تا پایان سال ۲۰۱۲ بر اساس آمار واردات نفت چین از ایران به میزان ۲۲ درصد کاهش یافته است.

در همین مدت، نگاهی به میزان واردات نفت چین از روسیه نشان می دهد که این واردات از رقم ۳۹۵ هزار بشکه در روز به پانصد هزار بشکه افزایش یافته است؛ تقریباً برابر ۱۱۲ هزار بشکه کاهشی که از واردات نفت ایرانی صورت گرفته است. با این وصف که مسکو اکنون توان افزایش ظرفیت صادرات به چین را نیز دارد.

علاوه بر این روایت ایت الله هاشمی رفسنجانی از میزان سود چین از تحریم های ایران را نیز در نوع خود جالب است.

وی با تلخ شمردن جلسات مجمع تشخیص مصلحت نظام با وزیر بازرگانی و رییس بانک مرکزی می گوید: پولی نمانده و اگر هم باشد قابل انتقال به داخل نیست. پول های خارجی را خوشبینانه به چین دادیم و آنها با دریافت هزینه ای آن را به یوآن تبدیل کردند و بعد هم گفتند به جای پول کالا می دهیم و بعد از آن هم گفتند نه هر کالایی، بلکه آنچه خودمان تعیین می کنیم می دهیم. ما کشاورزی کوچکی داریم. با سم های چینی محصولات پارسال و امسال را از دست دادیم حالا ببینید مردمی که داروی چینی می خورند چه می کشند.

با این وجود به نظر می اید روسیه و چین که در مذاکرات ۱+۵ با ایران نیز حضور دارند، مایل نیستند که تحریم های ایران برداشته شود یا لاقل دوست دارند در اینده نزدیک این اتفاق رخ ندهد.

اقتصاد ایران ایران خودرو دولت روسیه سازمان ملل کشاورزی گرانی مردم ایران نفت