سیزدهمین وزیر اقتصاد کیست؟

به گزارش پارس به نقل از تسنیم، عصر امروز و ساعت ۱۶ مراسم تحلیف رئیس جمهور ایران رسماً با حضور سران داخلی و خارجی کشور در بهارستان برگزار می شود.

پیش از این اعلام شده بود که آقای روحانی در مراسم تحلیف لیست کابینه را به علی لاریجانی رئیس مجلس تقدیم خواهد کرد؛ از همین رو امروز خبرگزاری تسنیم به فهرست قطعی کابینه یازدهم دست یافت که براساس آن برای وزارت امور اقتصادی و دارایی علی طیب نیا نهایی شده است.

طیب نیا در صورت دریافت رأی اعتماد از مجلس بعنوان سیزدهمین وزیر وارد وزارت امور اقتصاد و دارایی خواهد شد؛ تا کنون وزرای اقتصادی ایران آقایان علی اردلان، ابوالحسن بنی صدر، حسین نمازی، محمد جواد ایروانی، محسن نوربخش، مرتضی محمدخان، حسین نمازی، طهماسب مظاهری، سید صفدر حسینی، داوود دانش جعفری، حسین صمصامی مزرعه آخوند (سرپرست) و سید شمس الدین حسینی بوده اند.

* طیب نیا کیست؟

علی طیب نیا متولد ۱۶ فروردین ۱۳۳۹ در اصفهان و دارای دکترای اقتصاد است. وی یک دانشگاهی است که به کابینه یازدهم راه پیدا کرده و در رزومه خود استاد دانشگاه
و عضویت در هیات علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه‏ ‎ تهران، ‎ ‏ گروه اقتصاد اجتماعی را دارد.

وی پس از دریافت مدارک کارشناسی و کارشناسی ارشد اقتصاد نظری در سال‎ های ‎ ‏ ۱۳۶۴‏ ‎ و ‎ ‏ ۱۳۶۷‏ ‎ بلافاصله در سال ۱۳۷۲ دکتری تخصصی خود را با موضوع رساله" تورم ساختاری در ایران" از دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران گرفت، و پس از عضویت در هیئت علمی ‎ ‏ گروه اقتصاد اجتماعی همان دانشکده به تدریس مشغول شد.

طیب نیا از سال ۱۳۷۳ به عنوان دبیر کمیسیون اقتصاد دولت وارد کار اجرایی در سطح کلان اقتصاد ایران شده است. تخصص وی در حوزه های بخش عمومی، پول، سیاست های پولی، سیاست های مالی و مالیاتی و برنامه ریزی اقتصادی است.

وی در کنار بیش از دو دهه تدریس در حوزه های مذکور اقتصاد و راهنمایی بیش از ۱۱۰ رساله دکتری و پایان نامه کارشناسی ارشد، سابقه حضور مستمر و کارشناسانه در قالب سیاست گذار و تصمیم ساز اقتصادی در سه دولت اخیر جمهوری اسلامی ایران را دارا است.

سابقه اجرایی وزیر پیشنهادی حسن روحانی برای وزارت امور اقتصادی و دارایی به شرح زیر است؛

دبیر کمیسیون اقتصاد هیات دولت در دولت های پنجم تا هشتم، عضو شورای پول واعتبار‏ (‎ ۱۳۸۱-۱۳۸۸) ، معاون هماهنگی امور اقتصادی و فنی‏ ‎ , ‎ ‏ معاون هماهنگی امور فنی و اقتصادی نهاد ریاست جمهوری (۱۳۸۶‏ ‎ -‎ ‏ ۱۳۸۴‏ ‎ ) ، کارشناس ارشد سازمان بهره‎ وری آسیایی (‎ ‏ ۱۳۸۷‏ ‎ -‏ ‎ (۱۳۸۶، معاون اقتصادی سازمان مدیریت و برنامه‎ ریزی کشور (۱۳۸۵-۱۳۸۴) ، عضو شورای پژوهشی نهاد ریاست جمهوری (۱۳۸۴-۱۳۸۳) ، ‏ معاون طرح و بررسی نهاد ریاست جمهوری با سابقه حضور چهار ساله، عضو شورای پژوهشی سازمان امور مالیاتی کشور، مدیر گروه اقتصاد نظری دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران و مدیر گروه اقتصاد اجتماعی- نهادی دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران.

* نگاهی به دید اقتصادی وزیر احتمالی وزارت اقتصاد

وی در اظهاراتی درباره همت جهادی برای خروج اقتصاد از وضعیت فعلی و چگونگی عمل به جهاد اقتصادی اعلام کرده بود" مسلماً همه این عناصر در مفهوم جهاد اقتصادی مستتر است. اما به نظر می رسد که یک وجه عمده و اساسی جهاد اقتصادی در مجموعِ همه این بحث ها، مغفول باقی مانده و به آن، توجه جدی نشده است و آن، جنبه ایدئولوژیک و مذهبی جهاد اقتصادی است. جهاد اقتصادی از ریشه جَهد است و وقتی در باب مُفاعِله به عنوان مَصدر مورد استفاده قرار می گیرد؛ معنای تلاش و کوشش بیشتر را دارد. ولی وقتی به جهاد به عنوان اسم نگاه می کنیم، معنای جنگ را خواهد داشت. به هر جنگی هم جهاد گفته نمی شود. آن جنگی جهاد است که مبتنی بر جهان بینی توحیدی و در دفاع از اصول دین و در دفاع از ارکان اصلی جهان بینی اسلامی یعنی توحید و نبوت و معاد صورت می گیرد. ما به هر جنگ و مبارزه ای جهاد نمی گوییم. جهاد دارای بار ایدئولوژیک است و مبانی ارزشی خاص خود را دارد. جهاد یکی از تعالیم اصلی اسلام است و از این جهت بر پایه های اصلی جهان بینی توحیدی مبتنی است. بنابراین، نمی شود مفهوم جهاد اقتصادی را مُنفک و جدا از سایر اجزای تفکر دینی و جهان بینی اسلامی و ایدئولوژی اسلامی مورد بررسی قرار داد. "

وی ادامه داده است که" وقتی به دوران گذشته نگاه می کنیم -چه دوران قبل از انقلاب و چه سال-های بعد از انقلاب- می بینیم که برنامه هایی که برای پیشرفت اقتصادی کشور طراحی شده، عموماً بر پارادایم هایی مبتنی بوده اند که در محیط های خارجی و عمدتاً در کشورهای غربی و بعضاً در کشورهای جهان سومِ آمریکای لاتین و آمریکای جنوبی ساخته و پرداخته شده اند. برنامه های بعد از انقلاب هم از این قاعده مستثنی نیست. آنها هم عموماً مبتنی بر پارادایم-های اقتصادی مرسوم است. به نظر می رسد که تلاش و کوشش در چارچوب پارادایم های مرسوم-که من در طی صحبت هایم سعی می کنم آن را توضیح دهم و تشریح کنم- نه با شرایط و ویژگی ها و عینیت جامعه ایران، هماهنگی و ارتباط و مناسبت دارد و نه با مبانی ارزشی و دینی و فرهنگی و سنتی-تاریخی ایرانی ما. طبیعی است که تلاش و کوشش در چارچوب چنین پارادایم هایی را به هیچ وجه نمی توان جهاد اقتصادی تلقی کرد"

به اعتقاد وی، " فهمی که من از جهاد اقتصادی دارم، این است که جهاد اقتصادی دلالت دارد بر برنامه ریزی و تلاش و کوششِ ایثارگرانه و مُجِدّانه ای که برای حل مشکلات اقتصادی کشور صورت می گیرد. دو رکن مهم و اساسی در جهاد اقتصادی، مشهود و آشکار است. یکی، جهان بینی و ایدئولوژی و نظام ارزشی اسلامی و در عین حال ایرانی است و دیگری، واقعیت های عینی جامعه ایران در زمانی است که ما الآن زندگی می کنیم که ویژگی های خاصی در این زمان و در این جامعه، حاکم و جاری و ساری است. "