حلال مشکلات اقتصادی کیست؟

به گزارش پارس به نقل از روزنامه جمهوری اسلامی، روز جمعه ۲۴ خرداد بار دیگر مردم ایران به پای صندوق های رأی می روند تا عالی ترین مقام اجرائی کشور را انتخاب کنند.

نه تنها این انتخابات، بلکه هر انتخاباتی در کشوری همچون ایران که نظام حکومتی آن بشدت مورد تهاجم دشمنان ملت های آزاد است، در درجه اول از جهت میزان مشارکت مردم دارای اهمیت و حساسیت زیادی است. حضور مردم در انتخابات، پشتوانه مردمی نظام حکومتی محسوب می شود که می تواند قدرت نظام را در صحنه بین الملل به رخ بکشد. این پشتوانه، تهدیدها را کاهش می دهد، طمع ها را از بین می برد و قدرت چانه زنی مسئولان دولتی در سطح بین المللی را بالا می برد.

به همین جهت، حضور گسترده در انتخابات ریاست جمهوری ۲۴ خرداد، فارغ از اینکه چه کسی انتخاب می شود، فی نفسه اهمیت دارد و مردم ایران که خوشبختانه نظام جمهوری اسلامی را از خود می دانند و به آن وفادار هستند با آگاهی از این واقعیت، در آن شرکت خواهند کرد و مردمی بودن این نظام را به رخ جهانیان خواهند کشید. هر چند شرکت مردم در انتخابات به معنای نادیده گرفتن مشکلات اقتصادی و سایر نارسائی ها نیست، ولی با توجه به طمع دشمنان و تلاش آنان برای بهانه جوئی و بی رغبت وانمود کردن مردم نسبت به حضور در صحنه، رفتن آحاد مردم به پای صندوق های رأی برای حراست از نظام جمهوری اسلامی اکنون یک وظیفه ملی است که به اشخاص و احزاب و جناح ها مربوط نمی گردد و فواید آن مستقیماً به حساب نظام جمهوری اسلامی و استقلال ایران ریخته می شود.

قطعاً اهمیت بیشتر اصل حضور در پای صندوق ها را نباید مانعی بر سر راه دقت در انتخاب فرد اصلح دانست. مردم باید با توجه به تجربه های گذشته به ویژه ۸ سال اخیر، به کسی رأی بدهند که اهل تظاهر و برخورد ابزاری با شعائر دینی نباشد و صداقت را اصل اول تعامل خود با ملت قرار دهد.

این روزها شعارهای زیادی توسط نامزدهای ریاست جمهوری داده می شود که بیشتر آنها غیرعملی و یا خارج از دایره اختیارات رئیس اجرائی کشور است. اگر همین شعارها را معیاری برای سنجش میزان صداقت این افراد بدانیم، به این نتیجه خواهیم رسید که آنها از این ویژگی برخوردار نیستند و صرفاً برای رسیدن به قدرت است که شعار می دهند. درست به همین دلیل است که مردم باید در انتخاب اصلح دقت کنند و فارغ از تبلیغات پرزرق و برق نامزدها به تصمیم برسند.

واقعیتی که از نگاه مردم دور نیست و نامزدهای ریاست جمهوری نیز در ایام تبلیغات انتخاباتی بارها بر آن تأکید کرده اند، مشکلات اقتصادی زیادی است که اکنون کشور با آن مواجه است. بخشی از این مشکلات ناشی از تحریم هاست ولی بخش مهمی از آن را سوءمدیریت ها پدید آورده و ناکارآمدی مسئولان عامل اصلی چنین وضعیتی است. هر چند عاملان اصلی پدید آمدن این وضعیت تلاش می کنند خود را تبرئه نمایند و گناه ها را به گردن دیگران بیاندازند، اما حتی اگر به سخنان این روزهای نامزدهای ریاست جمهوری و نمایندگان و مشاوران اقتصادی آنها هم توجه شود تردیدی باقی نمی ماند که علیرغم تحریم ها و فشارهای خارجی این امکان وجود داشت که کشور دچار پیچ و خم های اقتصادی موجود نشود و مسئولان با استفاده از منابع سرشار طبیعی و نیروهای باتجربه، مانع بروز چنین مشکلاتی گردند.

بدین ترتیب، تردیدی وجود ندارد که رئیس جمهور آینده باید حل مشکلات اقتصادی را در اولویت کاری خود قرار دهد و با قدرت این مشکل را از پیش پای مردم بردارد. این، وظیفه ایست که همه معتقدند بردوش رئیس جمهور آینده سنگینی می کند و با انجام صحیح آن، راه برای حل سایر مشکلات نیز هموار خواهد شد. این جمله رهبر انقلاب در مراسم سالگرد ارتحال امام خمینی که گفتند: " آرزوی همه ما اینست که منتخب ملت حلال مشکلات اقتصادی باشد" نیز بیانگر همین واقعیت است، واقعیتی که در عالی ترین سطح حاکمیت مطرح شده و نشان دهنده عمق فاجعه ایست که از ناحیه مشکلات اقتصادی کشور را تهدید می کند.

رئیس جمهور آینده هر کس باشد به تنهائی و با سازوکارهای موجود و تکیه بر افرادی که در سال های اخیر مناصب اقتصادی کشور را در اختیار داشتند نمی تواند مشکلات اقتصادی موجود را حل کند. این مشکلات را فقط با بهره گیری از تجربیات مدیرانی می توان حل کرد که در سخت ترین شرایط جنگ و تحریم های اقتصادی توانستند کشور را به بهترین وجه مدیریت کنند و علاوه بر پیروزی های نظامی در عرصه اقتصادی نیز متناسب با شرایط و امکانات با موفقیت عمل کنند و بعد از جنگ نیز کشور را به بهترین وجه بسازند و صاحب زیرساخت های قوی و ماندگار نمایند.

در سال های اخیر، از صاحبان چنین تجربیات مهمی نه تنها استفاده نشد، بلکه به آنها اهانت شد و حتی اجازه مطرح شدن افکار و اندیشه های آنها و بازگو شدن تجربیاتشان نیز داده نشد. این وضعیت، قابل دوام نیست و ادامه همین روش است که می تواند کشور را با بحران مواجه کند. به همین دلیل، رئیس جمهور آینده باید با سعه صدر از تجربیات گذشته و مدیران با تجربه ای که سالهاست کنار گذاشته شده اند استفاده کند تا بتواند بر مشکلات اقتصادی فائق آید.

این، کاری است که با برخورداری از چنین دیدگاهی قطعاً شدنی است و مردم به کسی رأی می دهند که از چنین دیدگاهی برخوردار باشد.