شیوه صحیح انعقاد قرارداد اجاره

طاهری با اشاره به اینکه اخذ تضامین لازم برای حصول اطمینان از پرداخت اجاره بها در موعد مقرر از مواردی است که توصیه می‌شود در قرارداد اجاره رعایت شود، گفت: در این صورت موجر می‌تواند از محل آن تامین، خسارات یا اجور معوقه را بردارد. تضمین متعارف و قابل قبول در این خصوص چک است و البته از سفته و برات نیز می‌توان به عنوان تضمین قراردادی استفاده کرد.

وی با اشاره به اینکه اخذ تضمین دارای دو بعد است، افزود: تضمین از نظر روانی، متعهد را به انجام موضوع تعهدش پایبندتر می‌کند و اگر به تعهد خود عمل نکند می‌شود از محل آن خسارات را برداشت.

این استاد دانشگاه «موضوع تعهد» مثل اجاره‌بها، «تاخیر در تادیه» مثل تاخیر در پرداخت اجاره‌بها که ممکن است در قرارداد برای آن جریمه پیش‌بینی شده باشد و «تخلیه» را از انواع خسارات در موضوع اجاره برشمرد و افزود: می‌توان در قرارداد پیش‌بینی کرد که در صورت تاخیر در هریک از اینها خسارت از محل ضمانت، قابل دریافت و یا می‌توان پیش‌بینی کرد که تضمین تماما قابل وصول به نفع موجر باشد.

وی بر اینکه اگر قرارداد اجاره مدت نداشته باشد باطل است، تأکید کرد و افزود: در قراردادهای اجاره معمولا تاریخ انعقاد قرارداد با شروع آن متفاوت است و تاریخ انقضا نشانه خاتمه قرار داد و زمان تحویل ملک توسط مستاجر است.

طاهری با اشاره به اینکه موضوع قرارداد اجاره باید تفصیلا مشخص شود، مواری همچون تعداد خطوط تلفن، کنتورهای برق، واحدها و ... را از مصادیق آن دانست.

وی به لزوم امضای دو شاهد ذیل قرارداد اجاره اشاره کرد و درباره این لزوم گفت: در این صورت چنانچه مدت قرارداد منقضی شود و مستاجر ملک را تخلیه نکند، می‌توان از طریق شورای حل اختلاف اقدام کرد؛ اما اگر قرارداد عادی اجاره فاقد امضای شهود باشد و یا فقط یک شاهد امضا کرده باشد دیگر موجر حق مراجعه به شورای حل اختلاف را ندارد و دعوی در صلاحیت دادگاه عمومی قرار می‌گیرد. در این صورت موجر از تخلیه یک هفته‌ای که از امتیازات قانون موجر و مستاجر سال 1376 است محروم می‌شود.

طاهری سریع‌ترین راه را برای تخلیه ملک اجاره‌ای، مراجعه به شورای حل اختلاف به استناد سند مالکیت و قرارداد اجاره دانست و افزود: البته شورا می‌تواند زمانی بیش از یک هفته را به مستاجر مهلت دهد.

انتهای پیام/