مانع مکانیزه شدن کشاورزی کمبود تجهیزات است

و مکانیزه کردن آن با ورود ادوات و تجهیزات و ماشین آلات مطرح شد تا بتواند فرآیند کمی و کیفی کاشت و برداشت محصولات را ارتقا دهد و سود بیشتری را عاید کشاورزان کند.

به‌رغم اینکه اثرات چشمگیر استفاده از ماشین آلات به روز کشاورزی در کاهش هزینه تولید، اصلاح اراضی، جایگزینی نیروی انسانی و دامی، کاهش ضایعات محصول و مقابله با آفات و بیماری‌ها اثبات شده است، اما متأسفانه در بسیاری از استان‌های کشور که حتی نام قطب کشاورزی را با خود به یدک می‌کشند، کمبود این تجهیزات یا فرسوده بودن آن‌ها همچنان به عنوان مهم‌ترین مشکل پیش پای کشاورزان مطرح است.

متأسفانه به دلیل سوء مدیریت در این حوزه، کشاورزان مناطق مختلف کشور همواره با عدم عرضه مناسب تجهیزات لازم و در پی آن استفاده از ماشین آلات فرسوده و مستهلک روبه‌رو شده‌اند. میزان تزریق ماشین‌آلات به بخش کشاورزی در سال‌های گذشته جوابگوی میزان استهلاک ماشین آلات نبوده و این وضعیت کشاورزان را مجبور به استفاده از ماشین آلات مستهلک و فرسوده کرده است.

کمبود تولید داخلی این ماشین آلات و بالا بودن هزینه واردات این تجهیزات، در کنار بالا بودن هزینه سوخت، نگه‌داری و تعمیرات و همچنین عدم ارائه آموزش‌های صحیح و کاربردی در استفاده بهینه از این ابزار نه تنها مانع تحقق مکانیزه شدن این صنعت شده بلکه کشاورزان را با مشکلاتی دو چندان مواجه کرده است.

مشکلاتی، چون عدم داشتن تبحر بر اطلاعات فنی اولیه جهت کاربرد ماشین‌ها و بی‌اطلاعی کشاورزان در کنار نبود تعمیر گاه‌های مجاز ماشین آلات کشاورزی یا عدم دسترسی راحت به آن‌ها در اقصی نقاط کشور، نبود مراکز آموزش و تعلیم جهت کشاورزان به منظور تبادل تجربیات و استفاده بهینه از ماشین و ادوات در کنار نبود قطعات یدکی و عدم نظارت دقیق بر نحوه ورود و توزیع و فروش آن‌ها از جمله مشکلاتی است که برای حل آن در کشور طی سال‌ها اقدام اساسی انجام نشده است.

اگرچه می‌توان گفت: کشاورزی در ایران با مکانیزه شدن هنوز فرسنگ‌ها فاصله دارد و بسیاری از کشاورزان مناطق مختلف کشاورزی نتوانسته‌اند به دلایل مختلف آنگونه که باید و شاید از مزیت‌های طرح‌های توسعه کشاورزی بهره‌مند شوند، اما دولت و مسئولان متولی از جمله وزارت جهاد کشاورزی می‌توانند با انجام اقداماتی توسعه این صنعت را تسریع کنند. از آنجا که در اکثر مناطق کشور به دلیل عدم تناسب مساحت زمین‌های زراعی با نوع ماشین‌آلات مورد استفاده، استفاده از این تجهیزات از نظر کشاورزان مقرون به صرفه نیست جا دارد برای یکپارچه کردن زمین‌های کوچک اقدام شود. چرا که بدیهی است با افزایش سطح زیر کشت عملکرد ماشین‌ها در مزارع بهتر شده و راندمان کار بالاتر خواهد رفت.

تأمین نقدینگی مورد نیاز صنایع مرتبط با بخش مکانیزاسیون و اختصاص اعتبارات بانکی متناسب با سقف تولیدات از جمله راهکار‌های عملی دیگر است. ارائه الگوی مکانیزاسیون برای انواع کشت‌های مختلف و تناسب اندازه ماشین با واحد تولیدی همچنین برگزاری دوره‌های آموزشی کاربردی برای کشاورزان متناسب با سطح سواد آن‌ها می‌تواند در این زمنیه راهگشا باشد.

همچنین از آنجا که دسترسی کشاورزان در نقاط مختلف به ویژه مناطق محروم به امکانات و ماشین آلات امکانپذیر نیست انتظار می‌رود توزیع مراکز عرضه ماشین‌آلات و مراکز ارائه خدمات گارانتی، تعمیرات و نظرات کارشناسی برای رفع نیاز کشاورزان در استان‌های مختلف به طور یکنواخت و عادلانه صورت پذیرد تا این افراد برای رفع نیاز‌های تعمیرات ماشین آلاتشان متحمل صرف وقت و هزینه‌های گزاف نباشند.

انتهای پیام/