ایران از نظر کیفیت زندگی در دنیا چه جایگاه دارد

ایران در شاخص کیفیت زندگی از آخر سوم شد. بررسی های انجام شده در فوریه سال جاری نشان می‌دهد که ایران در میان 60 کشور مورد مطالعه از نظر شاخص کیفیت زندگی در جایگاه پنجاه و هشتم قرار گرفته است. اما در حالی ایران شاخص کیفیت زندگی در ایران برابر با ۴۳.۹۲ بود که این شاخص در کشوری همچون دانکارک در صدر این رده بندی قرار داشت 198.92 اعلام شده است.

طبق این گزارش دو کشوری که در سطح پایین ترینسبت به ایران قرار داشتند کشورهای ویتنام و مصر بوده اند. اما نکته جالب ماجرا اینجاست که آمارهای اعلامی از طرفی دولتمردان از بهتر شدن شرایط زندگی در ایران حکایت می کند. از رشد مثبت اقتصادی گرفته تا تورم تک رقمی . نرخ تورم در دو سال متوالی تک رقمی بوده و نرخ رشد اقتصاد هم هرچند وابسته به صنایع بزرگ، طی دو سال گذشته به بالای صفر هدایت شده است.

با این وجود مردم معتقدند که شرایط زندگی هر روز برایشان سخت تر می شود. فرودین امسال بود که حسین راغفر اقتصاد دان اعلام کرد که 33 درصد مردم در فقر مطلق زندگی می کنند. این استاد دانشگاه در حالی خط فقر مطلق برای یک خانواده چهار نفره شهری در سال 96 را حدود چهار میلیون تومان می داند که تعریف دولت از فقر مطلق برای یک خانواده پنج نفره ٧٠٠ هزار تومان است.

به گفته او، در حال حاضر درآمد 6 درصد از جمعیت کشور هزینه غذایشان را تامین نمی‌کند. اسم این مرحله خط گرسنگی است و به آن معناست که درآمد یک خانوار حتی نمی تواند هزینه حتی غذایش را تامین کند.

پرداخت یارانه به کاهش فقر کمک نکرد

اما آمارها در حالی از بدتر شدن شاخص کیفیت زندگی در ایران حکایت می کند که قرار بود با اجرای قانون هدفمند سازی یارانه‌ها پول نفت به سفره های مردم بیاید و وضع زندگی مردم بهتر شود . وقتی در دی ماه 89 پرداخت یارانه شروع شد، به جز یکسال اخیر، سالیانه 42هزار و 500 میلیارد تومان یارانه در کشور به همه مردم پرداخت شده است.

به چند دلیل پرداخت یارانه به کاهش فقر کمک نکرده است: اول آنکه این حجم بزرگ نقدینگی که وارد کشور می شود خودش تورم زاست و در تورم گروه‌های پایین بیشتر آسیب می‌بینند؛ دوم آنکه شیوه درست برخورد و کاهش فقر، اشتغال زایی برای خانوارهاست.ار سال 89 به یک خانوار 5 نفره 225 هزار تومان یارانه می دادیم که 225 هزار تومان سال 1389 معادل 812 هزار تومان امسال است؛ پس می بینید چرا خانوارهای فقیر، فقیرتر شده اند چرا که ظرفیت‌های جدیدی برای کسب درآمد نداشته‌اند این درحالیست که خیلی از خانوارهای محروم جامعه عمدتا با همان یارانه زندگی می‌کنند.

جایگاه ایران از نظر کیفیت زندگی در دنیا

در میان 60 کشور مورد مطالعه در این گزارش، ایران از نظر شاخص کیفیت زندگی جایگاه 58 را دارد. در فوریه سال جاری شاخص کیفیت زندگی در ایران برابر با ۴۳.۹۲ بود که شاخصی در سطح متوسط است. در واقع باتوجه به اینکه گستره شاخص بین صفر تا 200 است، ایران جایگاه متوسط این شاخص را به خود اختصاص داده است. دو کشوری که از نظر این شاخص در سطح پایین تری نسبت به ایران قرار داشتند کشورهای ویتنام و مصر هستند. شاخص قدرت خرید مردم برای ایران در سال 2017 برابر با ۵۸.۴۴ بود که در سطح بسیار پایین قرار گرفته است. کشورهایی که کیفیت زندگی بالایی دارند باید شاخص قدرت خرید مردم در آنها بسیار بالا باشد. شاخص هزینه های درمانی در ایران برابر با ۷۸.۵۱اعلام شده است که در سطح متوسط جهانی قرار دارد و شاخص تامین امنیت در این کشور برابر با 40.49 اعالم شده است که این شاخص هم در سطح متوسط قرار دارد. طبق این گزارش شاخصهزینه های زندگی در ایران برابر با 56.34 اعلام شده است که در سطح بسیار پایین در مقایسه با دیگر کشورهای مورد مطالعه قرار دارد و یک فاکتور مثبت اقتصادی ارزیابی شده است.

اگرچه متوسط درآمد خانوارها در این گزارش لحاظ نشده است. شاخص نسبت قیمت آپارتمان مسکونی به متوسط درآمد خانوارها در ایران برابر با ۷۳.۱۲ اعلام شده است که در سطح بالا قرار دارد و باعث افزایش فشار اقتصادی روی خانوارها می شود. شاخص ترافیک و شاخص آلودگی محیط زیست هم در ایران در سطح بسیار بالا قرار دارد که آسیب زیادی به شاخص کیفیت زندگی در ایران وارد کرده است.