حذف پیمانکار کل در ساخت‌وساز از مقررات ملی ساختمان

ایرج رهبر در پاسخ به این سؤال که سالهاست کارشناسان در مورد کیفیت پایین ساخت‌ وساز اظهارنظر می‌کنند، اما هیچ گام مثبتی برای اصلاح و بالا بردن عمر مفید ساختمان‌ها و کیفیت واحدهای مسکونی نوساز برداشته نمی‌شود، گفت: اولین دلیل پایین بودن عمر مفید ساختمان‌ها، نبود تخصص از سوی برخی سازندگان است که اتفاقاً شغل‌های دیگر و یا تخصص‌های دیگری دارند و وارد عرصه ساخت‌ وساز شده‌اند.

رهبر با اشاره به اینکه برخی پزشکان و طلافروشان نیز به سبب داشتن سرمایه، وارد عرصه ساخت‌ وساز می‌شوند، اظهار داشت: در کنار نبودن تخصص در ساخت‌ وساز عدم وجود ارگان‌ و یا نهادی برای تضمین کیفیت ساخت‌ وساز نیز باعث شده تا عمر مفید ساختمان و کیفیت ساخت‌ وسازها بالا نباشد.

نایب رئیس انجمن انبوه‌سازان تهران ادامه داد: دو سال پیش در وزارت راه و شهرسازی برای بالا بردن کیفیت ساخت‌ وساز و دادن مسئولیت به یک گروه، کار تدوین ایجاد یک گروه با نام «پیمانکار کل ساخت‌» و گنجاندن آن در مقررات ملی ساختمان آغاز شده بود، اما بنا به دلایل نامعلومی جلوی آن گرفته شد.

رهبر افزود: قرار بود تمام کنترل تأسیسات، طراح و محاسب و ناظر ساختمان دو زیرمجموعه پیمانکار کل ساخت قرار گیرد، بنابراین وقتی تمام مسئولیت‌ها بر عهده پیمانکار کل نهاده خواهد شد، تلاش‌ها برای بالا بردن کیفیت ساخت‌ وساز نیز افزایش خواهد یافت.

وی اضافه کرد: در حال حاضر مالک‌ها برای دریافت پروانه به شهرداری مراجعه و سپس یک طراح و محاسب و ناظر معرفی شود و در نهایت مهندس ناظر با چند بار مراجعه به روند ساخت واحد مسکونی پای برگه‌ها امضاء و سپس پایان کار از سوی شهرداری صادر می‌شود، پس باید در روند ساخت‌ وساز دقت عمل بیشتری صورت گیرد و یک گروهی مسئولیت تمام روند ساخت‌ وساز را بر عهده بگیرد.

وی تأکید کرد: وقتی هر فردی با هر تخصصی وارد عرصه ساخت‌ وساز می‌شود و یک گروه مشخص مسئولیت روند ساخت‌ وساز و کیفی بودن آن را بر عهده نمی‌گیرد، عمر مفید ساختمان‌ها در ایران در نهایت به 25 تا 30 سال می‌رسد.

رهبر تأکید کرد: البته منافع مادی نیز می‌تواند دلیل دیگری بر پایین بودن عمر مفید ساختمان‌ها باشد، چرا که برخی واحدهای مسکونی که اتفاقاً 25 سال از عمر ساخت آن می‌گذرد و کیفیت بالایی هم دارد، اما برای سودآوری بیشتر واحد مسکونی مزبور تخریب و مجدداً یک ساختمان جدید احداث می‌شود.

به گفته وی، منافع مادی باعث شده تا سازنده‌ها به جای توجه به ساخت‌ وساز در بافت فرسوده مناطق زعفرانیه و شمال شهر تهران تمایل بیشتری پیدا کنند.