پارس؛
پیدا و پنهان سهم 5/5 میلیون تومانی هر ایرانی از بودجه
برعکس، فقر نسبی گسترده و شکاف طبقاتی مزمن در ایران حکایت از ان دارد که این طبقات متوسط و بالا هستند که بیش از 5/5 میلیون تومان خدمات رایگان در سال دریافت می کنند!
پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- علی رضا خدابخشی- مجلس بودجه عمومی سال 97 کشور را 443 هزار میلیارد تومان تعیین کرد.
اگر این عدد را بر 80 میلیون ایرانی تقسیم کنیم سهم هر ایرانی 5/5 میلیون تومان در سال خواهد بود.به عبارت دیگر دیوانسالاری جمهوری اسلامی تصمیم گرفته است به جای انکه به حساب بانکی هر ایرانی 5/5 میلیون تومان در سال 97 واریز کند خدمات رایگان به انان عرضه کند. این خدمات شامل امنیت، بهداشت، درمان، اموزش، تربیت بدنی،فرهنگ و همه بخش هایی است که در قانون بودجه ردیفی را به خود اختصاص داده اند. این مبلغ 5/5 میلیون تومان غیر از یارانه های انرژی است که به صورت غیرنقدی در ایران توزیع می شود.
اگر از ایرانیان نظرسنجی شود که ایا احساس می کنند 5/5 میلیون تومان خدمات رایگان در سال دریافت کرده اند احتمالا جواب قاطع اکثریت، منفی باشد. ممکن است این فرضیه مطرح شود که قرار نیست دولت خدمات را به صورت مساوی توزیع کند چراکه خلاف عدالت است و دولت باید به ضعفا بیش از دیگران خدمات بدهد! بعید است کسی در ایران به خود این جرات را بدهد که ادعا کند در حال حاضر، ضعفا بیش از 5/5 میلیون تومان خدمات دریافت می کنند! برعکس، فقر نسبی گسترده و شکاف طبقاتی مزمن در ایران حکایت از ان دارد که این طبقات متوسط و بالا هستند که بیش از 5/5 میلیون تومان خدمات رایگان در سال دریافت می کنند!
بخش عمومی در اقتصاد را می توان به هیات مدیره یک مجتمع مسکونی تشبیه کرد. شهروندانی که به صورت اپارتمانی در مجتمع های مسکونی زندگی می کنند بابت هزینه های مشترک مجتمع مبلغی را تحت عنوان شارژ به صورت ماهیانه به هیات مدیره مجتمع می پردازند. این مبلغ صرف هزینه اب، برق، گاز، موتورخانه، اسانسور، فضای سبز، نظافت و سرایداری می شود. در سال های اخیر بخصوص با گسترش اپارتمان نشینی در ایران هزینه های مشترک مجتمع های مسکونی دچار تغییرات جدی شده است.
در مجتمع هایی که جدید ساخته می شود تلاش می شود هزینه های مشترک ساختمان به حداقل برسد و به همین منظور تلاش می شود کنتورهای اب و برق و گاز به صورت مجزا برای هر اپارتمان باشد و موتورخانه مجتمع هم جای خود را به پکیج هایی داده است که در هر اپارتمان به صورت مجزا وجود دارد. اژانس های املاک هم هنگام معرفی اپارتمان به مشتریان خود، مجزا بودن انشعابات را به عنوان یکی از امتیازات مثبت یک اپارتمان معرفی می کنند. گرایش به تفکیک انشعابات و حداقلی کردن هزینه های عمومی یک مجتمع مسکونی پس از ان صورت می گیرد که کمتر مجتمع مسکونی است که اعضای هیات مدیره بر سر نحوه هزینه کرد درامد ناشی از شارژ با اختلافات جدی مواجه و به فساد مالی متهم نشده باشند!
ارسال نظر