پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- محمد قادری- نحوه بازسازی مناطق زلزله زده آینده رشد و توسعه مجدد این مناطق را ترسیم می کند. آن طور که از گفته های دولت و سازمان‌های متولی بر می آید، اساس بازسازی بر پرداخت وام قرار داده شده و قرار نیست دولت خود را در فرآیند مستقیم بازسازی مناطق زلزله زده درگیر نماید.

مناطق زلزله زده سرپل ذهاب، ثلاث باباجانی و قصر شیرین، عمدتا به صورت دشت‌های حاصلخیزی است که به صورت دیم کشت می‌شود و طبعیتا شغل مردم آن نیز کشاورزی و دامداری است. شغل روستاهای مرزی بخش ازگله و ثلاث باباجانی نیز عمدتاً کوله‌بری است.

تکلیف معیشت و درآمد کشاورزان دیم، دامداران سنتی و کوله‌بران در نظام اقتصادی ایران مشخص است. این سه قشر معیشت آنها به دشواری تامین می شود و یکی از دلایلی که روستاهای این مناطق حتی در دولت قبل از وام‌های کم‌بهره بنیاد مسکن محروم شدند نیز، به عدم توانایی مالی آنها در بازپرداخت وام‌ها باز می گشت.

در کنار اینها شهرنشینانی هستند که مشاغل خدماتی و تجاری داشته‌اند و زلزله دارایی آنها را نابود کرده و منبع درآمدی برای بازپرداخت اقساط وام ندارند.

تجربه ثابت کرده است در بازسازی مناطقی که مردم از درآمد کافی برای بازپرداخت اقساط برخوردار نیستند، یا از گرفتن آن سرباز می‌زنند و ترجیح می‌دهند که زندگی خود را در خانه‌های گلی، کپری ادامه دهند و یا اینکه وام را دریافت می‌کنند و با آن وام شغلی برای خود دست و پا می کنند و به جای آن محل زندگی خود را نیز به یک آلونک سرپوشیده انتقال دهند.

مردمی که قبل از زلزله اگر چه وضع معیشت و اشتغال مناسبی نداشتند ولی به دلیل داشتن مسکن و سرپناه، ترجیح می‌دادند که در محل زندگی خود بمانند و با حداقل‌ها امرار معاش کنند، حالا پس زلزله و از بین رفتن حداقل ها، چه دلیلی دارد که به شهرهای مرکزی استان و یا پایتخت مهاجرت نکنند؟

بی‌شک پرداخت وام و عدم تامین مستقیم مسکن توسط دولت، خطر مهاجرت و تخلیه روستاهای زلزله زده (به خصوص روستاهای مرزنشین) را به همراه خواهد داشت. بنابراین دولت باید از این سیاست شکست خورده دست بردارد و ساخت مستقیم مسکن درکنار بازسازی اقتصادی و ایجاد اشتغال را در دستور کار خود قرار دهد.

مهاجرت بنیاد مسکن ازگله زلزله کرمانشاه