حکم بابک زنجانی خزانه خالی و جاسوس هسته‌ای

مالک شریعتی نوشت:

بسیار بعید است که کسی با این گزاره‌ها موافق نباشد: اخلال در نظام اقتصادی کشور، خطایی بسیار بزرگ و گناهی بس نابخشودنی است. آسیب رساندن به امنیت اقتصادی کشور مخل پیشبرد برنامه‌های بهبود شرایط اقتصادی و بازی با تأمین معیشت 80 میلیون جمعیت مردم ایران است. بابک زنجانی به اتهام عدم پرداخت حدود 2 میلیارد یورو بدهی‌اش به وزارت نفت و وارد آوردن خسارتی حدود 10 هزار میلیارد تومان به اقتصاد ملی کشور به اعدام محکوم شد.  نگارنده نه قصد آن دارد تا نسبت به شکایت وزارت نفت و دولت یازدهم علیه بابک زنجانی تردیدی ایجاد کند و نه صلاحیت دارد ان قلتی به صدور حکم اشد مجازات برای این مفسد اقتصادی داشته باشد و دست تک تک شاکیان از جمله آن نمایندگان محترم مجلس نهم را که به رییس قوه قضائیه برای بازداشت او نامه نگاری کردند، صمیمانه می‌فشارد. اما سؤالی خارج از پرونده بابک خان وجود دارد که باید برای آن پاسخی درخور یافت. چنانچه اثبات شود اقدام، سخن یا عملکرد کسی در حیطه مسوولیت خود، منجر به ضرر و زیانی به مراتب بیشتر از پرونده بابک زنجانی به اقتصاد ملی و امنیت اقتصادی کشور شده است، آیا نباید کسانی با انگیزه بسیار بیشتر از پیگیری پرونده زنجانی و امثال او ـ در صندوق ذخیره فرهنگیان، بانک گردشگری و ... ـ نسبت به آن افراد حساس باشند و متقاضی رسیدگی قضایی و صدور اشد مجازات برای آنها نیز شوند؟

اگر از بیان ادعای «خزانه خالی» در مراحل ابتدایی مذاکرات هسته‌ای برای رفع تحریم هم -  به دلایل ناگفتنی - فعلاً حرفی به میان نیاید، نمی‌توان از کنار جاسوس بودن کارشناس رفع تحریم در تیم مذاکرات هسته‌ای به سادگی عبور کرد.  حال که حکم قطعی قضایی 5 ساله توسط دستگاه قضایی برای جناب دری اصفهانی رسانه‌ای شده است، چرا نتوان به این موضوع از زاویه دیگری نگریست؟! فردی با معرفی یا بدون معرفی بانک مرکزی به عنوان کارشناس اقتصادی و دقیقاً با شأن حضور کمک به رفع تحریم‌ها عضو تیم اصلی مذاکرات هسته‌ای ایران با 1+5 بوده است؛ مذاکراتی که هدف نهایی آن «رفع‌تحریم‌های ظالمانه» علیه ملت ایران به بهانه هسته‌ای عنوان شده بود.  اگر بعداً معلوم می‌شد این فرد به دلیل عدم برخورداری از مهارت و دانش لازم، از پس کار برنیامده است و نتوانسته کاری برای ملت ایران بکند، خود کافی بود تا او و معرفش را -  به استناد آن حدیث معروف ـ خائن بنامیم. اکنون اما مسأله ده‌ها پرده بالاتر است؛ این کارشناس اقتصادی تیم خودی، جاسوس دشمن از کار درآمده و اتهام او در دادگاه بررسی، جرم او اثبات و رأی محکومیت برایش صادر شده است. یعنی او به جای تلاش برای رفع تحریم‌ها، به دشمن اطلاعاتی داده است که به حفظ تحریم‌ها علیه ملت ایران منجر شده است.  حال باید پرسید عدم رفع تحریم‌ها علیه ملت ایران در اثر خیانت جاسوسی این عضو تیم‌مذاکرات هسته‌ای ـ که به گفته مقامات ارشد دولت یازدهم روزانه 100 میلیون دلار برای مردم ایران آب خورده است ـ چه کم از بازنگرداندن 2 میلیارد یورو توسط بابک زنجانی دارد؟ به گفته رییس بانک مرکزی، برجام تقریباً هیچ دستاورد اقتصادی برای مردم ایران نداشته است و اکنون با گذشت بیش از 650 روز از زمان اجرای برجام و با استفاده از رقم خسارت اعلامی هر روز تأخیر در اجرای برجام (بخوانید رفع تحریم‌ها) با رقم حیرت انگیزی بالغ بر 65 میلیارد دلار خسارت و عدم‌النفع از عدم رفع تحریم‌ها مواجه می‌شویم.  از اثر تشدید تحریم‌های کاتسا و ... هم که صرف‌نظر کنیم این رقم روز به روز در حال افزایش است و چشم انداز روشنی برای توقف روند آن وجود ندارد. اکنون باید پاسخ داد که 65 میلیارد دلار بزرگ‌تر است یا 2 میلیارد یورو؟! چرا افرادی در دولت، نمایندگانی از مجلس یا سازمان‌هایی مردم نهاد نبودند و نیستند که مدعی العموم را در صدور کیفرخواستی مناسب برای این فساد اقتصادی و برهم زدن امنیت اقتصادی کشور یاری کنند؟ هنوز هم دیر نشده.