معاینه فنی، بهانه‌ای دیگر

فراهم بودن زیرساخت هایی نظیر وجود مراکز معاینه فنی یکی از چندین موردی بوده که خودروسازان همیشه خواسته اند با اشاره به آن، عقب افتادن خود از برنامه تولید یورو۴ را توجیه کنند. بر همین اساس هرچند خودروسازان هنوز تولید انبوه محصولات خود را با استاندارد یورو۴ آغاز نکرده اند اما از نبود مراکز معاینه فنی برای خودروهای یورو۴ می گویند و وجود این مراکز را الزامی می دانند. چرا که آنها معتقدند با توجه به سراسری نبودن توزیع سوخت یورو۴ در کشور، در صورت استفاده خودروهای یورو۴ از سوخت یورو۲، کاتالیست این خودروها بعد از ۱۵ الی ۲۰ هزار کیلومتر صدمه می بیند و تشخیص این صدمه با مراکز معاینه فنی است. اما در حالی که خودروسازان از نبود مراکز معاینه فنی برای خودروهای یورو۴ به عنوان یکی از مشکلات اساسی نام می برند، متولیان مراکز معاینه فنی از مجهز بودن این مراکز خبر می دهند. اما مشکلی که در رابطه با موضوع کاتالیست ها وجود دارد این است که این قطعه از خودرو که میزان آلایندگی خودروها را به صفر نزدیک می کند در بازار وجود ندارد. بنابراین چنانچه عمر کاتالیست یک خودرو به پایان برسد، صاحب آن خودرو نمی تواند به راحتی جایگزینی برای آن پیدا کند. به همین خاطر است که بسیاری از صاحبان خودرو اقدام به بیرون آوردن کاتالیست خود می کنند و این به این معنی از بین بردن استانداردهای آلایندگی است. حال با توجه به اینکه بر اساس تصمیم اعضای مجلس شورای اسلامی، نزدیک به دو سال قبل قانون معاینه فنی از دو سال به ۵ سال افزایش پیدا کرد، این سوال پیش می آید که در صورت اجرایی شدن استاندارد یورو۴ و تحمل هزینه های آن از سوی مشتریان، این استاندارد به هدف اصلی خود که کاهش آلودگی هوا است خواهد رسید؟ چرا که کاهش دوره معاینه فنی خودروها ۲۰ تا ۳۰ درصد موجب کاهش آلودگی هوا می شود.