انعطاف غیرمعمول سازمان هواپیمایی در برابر ایرلاین‌ها

علی عابدزاده در گفت‌‌وگو با یکی از سایت‌های‌ حمل و نقلی، گفته است که «خرید هواپیماهای با 18 سال عمر از سر ناچاری است‌، در شرایط فعلی برای خرید هواپیما نمی‌توانیم ایرلاین‌‌ها را محدود به سن‌ کنیم. فضای مالی کشور امکان ورود هواپیمای نو را به شرکت‌های هواپیمایی نداده است،بنابراین ایرلاین‌ها ناچار به ورود هواپیماهای ارزان قیمت هستند».

‌عابدزاده در پاسخ به این گفته که «به تازگی شرکت‌های هواپیمایی برای توسعه ناوگان خود اقدام به خرید هواپیما با سن 18 تا 20 سال کرده‌اند و این امر مغایر با سیاست‌های وزارت راه و شهرسازی برای کاهش عمر ناوگان هوایی کشور است» می‌گوید:‌ شرکت‌های هواپیمایی توانمندی‌های مالی متغیری دارند و ساختارهای مالی کشور فضا را برای اینکه ایرلاین‌ها بتوانند از آن استفاده کنند ایجاد نکرده است به همین جهت مجبور هستند متکی به منابع مالی خودشان باشند و طبیعتا ناچارند به سمت هواپیماهای ارزان قیمت بروند.

بنا به گفته معاون وزیر راه و شهرسازی‌ اخذ مجوز از اوفک برای خرید هواپیما زمان‌بر است، در همین راستا شرکت‌های هواپیمایی ناچار به خرید هواپیماهای دست دوم هستند و این امر مغایر سیاستی که ما دنبال می‌کنیم نیست. شرکت‌های هواپیمایی با توجه به نیازهای بازرگانی خودشان اقدام به خرید هواپیما می‌کنند و امیدوار هستیم فضای مالی کشور این اجازه را بدهد تا شرکت‌های هواپیمایی بتوانند در ساختار بین‌المللی تامین منابع مالی کنند.

رئیس سازمان هواپیمایی همچنین در پاسخ به این سؤال که «سازمان هواپیمایی کشوری سن ورود هواپیما را به کشور را تا چند سال تعیین کرده است»؟‌ می‌گوید: در این رابطه شرکت‌های هواپیمایی را خیلی محدود نکرده‌ایم و هر هواپیما را به صورت تکی مورد ارزیابی قرار می‌دهیم؛ در شرایط فعلی نمی‌توان خیلی روی سن هواپیما تأکید داشت.

 این موارد در حالی از سوی سازمان هواپیمایی کشوری و رأس هرم مدیریتی آن مطرح می‌شود که‌ طبق ابلاغیه سازمان هواپیمایی کشوری که به دستور وزیر راه و شهرسازی انجام شده است، ‌شرکت‌های هواپیمایی فعال در قالب قانون «کفایت مالی ایرلاین‌‌ها»‌ ‌موظف هستند میزان سرمایه خود را به رقم تعیین‌شده کفایت مالی تأسیس ایرلاین‌ها برسانند‌، بدین ترتیب که هر شرکت هواپیمایی 100 میلیون دلار یا 350 میلیارد تومان باید کفایت سرمایه داشته باشند تا بتواند به صورت FULL AOC فعالیت کند.

گفته‌های امروز رئیس سازمان هواپیمایی کشوری، در بخش‌هایی مغایر با قانون کفایت مالی ایرلاین‌‌ها‌ است ضمن آنکه اگر شرکت هواپیمایی توانایی مالی ندارد، ادامه فعالیت آن منطقی نیست و سازمان هواپیمایی کشوری به عنوان حاکمیت صنعت، باید در این عرصه نظارت دقیق داشته باشد.

بنا به گفته شیرزاد، یکی از کارشناسان تعمیر و نگهداری هواپیما، ‌‌رئیس سازمان هواپیمایی کشوری در مصاحبه امروز خود به صراحت گفته است که ‌«ایرلاین‌ها به دنبال هواپیمای ارزان هستند، پیش از این هم گفته بود که همه شرکت‌های هواپیمایی زیان‌ده هستند و به لحاظ اقتصادی شرایط خوبی ندارند». حال در این شرایط ‌مشخص نیست چطور با نرخ پایین سوخت در ایران، نرخ پایین دستمزد نیروی کار و عدم پرداخت هزینه فرودگاه توسط برخی ایرلاین‌ها‌، شرکت‌های هواپیمایی ایرانی وضعیت مالی مناسبی ندارند؟ در حالی که ایرلاینی مثل ‌هواپیمایی امارات با هواپیماهای نو و میانگین سنی 6 سال و گرانی سوخت و نیروی کار و‌ غیره، سودده است؟

بنابراین گزارش همچنین در مصوبه قبلی سازمان هواپیمایی کشوری، شرکت‌های هواپیمایی اجازه نداشتند هواپیما ‌با سن بالای 15 سال‌ وارد ناوگان هوایی کشور کنند، این در حالی است که‌، امروز ‌رئیس سازمان هواپیمایی درباره ورود هواپیماها با سن بالای 18 و 20 سال می‌گوید: «شرکت‌های هواپیمایی توانمندی‌های مالی متغیری دارند و ساختارهای مالی کشور فضا را برای اینکه ایرلاین‌ها بتوانند از آن استفاده کنند ایجاد نکرده است به همین جهت مجبور هستند متکی به منابع مالی خودشان باشند و طبیعتا ناچار هستند به سمت هواپیماهای ارزان قیمت بروند»!

 این موارد در حالی مطرح می‌شود که سازمان هواپیمایی دولت یازدهم، در 2 سال اول فعالیت خود در این دولت، در انتقاد به ورود هواپیماهای فرسوده به ناوگان مدعی بود که این مجوزها مربوط به دولت قبل است که امروز وارد ناوگان شده است، اما امروز خود مجوز ورود هواپیماهای فرسوده را صادر می‌کند که ممکن است در شرایطی حتی ایمنی پرواز را هم به خطر بیندازد.

از سوی دیگر بی‌توجهی سازمان هواپیمایی کشوری بر ورود ناوگان هوایی با سن 18 سال به بالا، نه تنها با سیاست نوسازی ناوگان تأکید شده از سوی وزیر راه و شهرسازی در تناقض است بلکه می‌توان گفت ‌طرح مسأله ‌زمان‌بر بودن اخذ مجوز اوفک برای ایرلاین‌ها، قطعاً با سیاست‌‌های اخیر دولت بر نوسازی ناوگان هوایی و قراردادهای اخیر، در تناقض است.

به نظر می‌رسد با ورود علی عابدزاده به عنوان فعال قدیمی صنعت حمل و نقل هوایی به رأس هرم مدیریتی سازمان هواپیمایی کشوری، موضوع نظارت این صنعت بر فعالیت شرکت‌‌های هواپیمایی به عنوان حاکمیت صنعت، مقداری زیاد، به سمت «تعامل بیش از اندازه» پیش رفته است و به قول معروف سازمان هواپیمایی کشوری به جای آنکه وظیفه نظارت خود را به صورت کامل انجام دهد، کمی به سمت ایرلاین‌ها غش می‌کند.