تلفن همراه ساده، نیمه پیشرفته یا هوشمند؟

به گزارش پارس به نقل از ایسنا، بهترین راه برای تمایز میان این سه گروه توجه به امکانات و قیمت آن ها است. اگر یک گوشی تنها می تواند تماس تلفنی برقرار کرده، پیام کوتاه ارسال کند و چیزهای کمی در همین حد، این یک موبایل فون (Mobile Phone) است؛ یعنی یک تلفن همراه ساده با قابلیت های ابتدایی. اگر این گوشی یک دوربین با مگاپیکسل بالا داشته باشد و امکان ویرایش اسناد آفیس و تصویر را برای شما فراهم کند، این یک اسمارت فون (Smart Phone) یا گوشی هوشمند است. هر چیزی که بین اینها بود، احتمالا یک فیچرفون (Feature Phone) است؛ یعنی یک تلفن همراه معمولی با قابلیت های گوناگون و نیمه پیشرفته.

برای توضیح بیشتر نگاهی دقیق تر به جزییات آنها می اندازیم:

Mobile Phone: تلفن همراه ساده با قابلیت های ابتدایی

این گوشی ها معمولا ارزان ترین گوشی های بازار هستند. یک نمونه بارز از این خانواده Nokia ۱۰۰ است. وقتی یک گوشی امکانات پیشرفته ای ندارد، تنها چیزی که دارد، عمر طولانی باتری است. مثلا این گوشی ۸۴۰ ساعت در حالت استندبای و بیش از یک ماه در حالت مکالمه دوام می آورد.

تلفن های همراه ساده برای کارهای ضروری و مهم هستند تا بتوانید با آنها تماس تلفنی برقرار کنید یا پیام کوتاه ارسال کنید. علاوه بر قیمت ارزان، یکی از دلایل اصلی این مدل ها این است که در کشورهایی نظیر افریقا به علت دوام زیاد و طراحی ضد گرد و غبار رواج بیشتری دارند.

Feature Phone: گوشی هایی معمولی با امکاناتی نیمه پیشرفته

جایگاه این گوشی ها در میان گوشی های ساده و هوشمند همیشه مورد بحث بوده است. گوشی های معمولی امکانات زیادی دارند و نسبت به گوشی های ساده بسیار پیشرفته تر هستند، اما نه آنقدر پیشرفته که یک گوشی هوشمند به حساب بیایند. گاهی اوقات این گوشی ها دوربین هایی با مگاپیکسل بالا دارند، می توان بر روی آنها برنامه نصب کرد، بازی دانلود کرد و مرورگر وب برای گشت زدن در اینترنت دارند. گوشی های Nokia Asha ۳۰۵، Nokia Asha ۳۰۶، Nokia Asha ۳۱۱ از فیچرفون ها یا گوشی های معمولی هستند.

این نمونه های خاصی که ذکر کردیم بسیار به گوشی هوشمند نزدیک هستند و به قول برخی مردم اینها هم هوشمند هستند. اما ما در اینجا ترجیح می دهیم تعریفی که ویکی پدیا از یک گوشی هوشمند دارد را ارائه دهیم: یک گوشی هوشمند، تلفن همراهی است که بر پایه پلت فرم محاسباتی موبایل ساخته می شود و توانایی های محاسباتی و ارتباطی آن پیشرفته تر از یک فیچرفون یا گوشی معمولی است.

البته این تعریف کمی هم مشکل دارد. کلمه" پیشرفته تر" هر سال تغییر می کند. ۱۰ سال پیش، کافی بود یک گوشی برنامه تقویم داشته باشد تا وارد خانواده هوشمندها شود. اما امروز تقریبا چیزی نمانده که گوشی های معمولی هم به قابلیت ضبط ویدئوی HD و مرورگر واقعیت مجازی تجهیز شوند.

به گفته کارشناسان، گوشی های معمولی برای کسانی مناسب هستند که کارایی هایی بیشتر از برقراری تماس تلفنی می خواهند، اما نمی خواهند پول زیادی بابت خرید گوشی هوشمند که پر از قابلیت هایی پیشرفته هستند هزینه کنند. اینها گوشی های متوسطِ خوب و راضی کننده ای هستند.

Smart Phone: گوشی هوشمند با امکانات پیشرفته

همان طور که گفتیم گوشی هوشمند یا اسمارت فون یک گوشی مجهز به جدیدترین فناوری های روز است. گوشی های هوشمند کنونی می توانند تصاویری با وضوح بالا ثبت کنند که شما بتوانید آنها را مستقیما از طریق گوشی ویرایش کنید. شما می توانید اسناد آفیس ایجاد کنید و آنها را ویرایش کرده و در کلاود (Cloud) آپلود کنید. گوشی های هوشمند از GPS برای پیدا کردن مسیر در سراسر جهان برخوردارند و علاوه بر اینها قابلیت های دیگری نیز دارند.

گوشی Nokia Lumia ۹۰۰ نمونه بارز یک گوشی هوشمند است که به زیبایی و با مهارت طراحی و ساخته شده و بیشتر احتیاجات شما را با هر نیت و هدفی به عنوان یک موبایل کامپیوتر برآورده می کند.

بیشتر مردم سفر به تلفن همراه را از موبایل های ساده شروع می کنند. زیرا راهی مناسب برای ورود به دنیای فناوری است. سپس، بعد از گذشت چند وقت، اطمینان و علاقه آنها بیشتر می شود و آن وقت زمانی می رسد که به گوشی های فیچرفون یا معمولی ارتقا پیدا کنند. از اینجا به بعد، دیگر همه به سمت گوشی های هوشمند نمی روند، زیرا قابلیت های گوشی های معمولی هم زیاد است.

اگرچه کسانی که گوشی هایشان به هوشمند ارتقاء پیدا می کند، بیشتر با چیزهایی در ارتباط هستند که برایشان مهم است. چیزهای مهم می تواند ارتباط با دوستان و خانواده در شبکه های اجتماعی باشند یا به روز ماندن و اطلاع از آخرین اخبار در سراسر دنیا یا شکست موجودات فضایی و عجیب و غریب در دنیای بازی های آنلاین.