انفجار قیمت خودرو در راه است؟

به گزارش پارس ، به نقل ازهمشهری، باوجود آنکه افزایش قیمت خودرو در کنار کاهش تعرفه واردات برای این صنعت بزرگ تصمیم گیری شد اما فعالان این صنعت همیشه حمایت شده همچنان ناراضی اند. خودروسازان درحالی به کاهش تعرفه واردات اعتراض می کنند که مصرف کنندگان نیز همواره عدم کیفیت تولید داخل را بارسنگینی بر دوش خود دانسته اند. ولی در این شرایط نیز صاحبان این صنعت، پیش کشیدن موضوع کیفیت را بهانه ای برای فراهم کردن زمینه واردات می دانند. دبیر انجمن قطعه سازان  بر این موضوع تاکید می کند که پس پرده، برنامه دیگری چیده شده و آن هم سپردن بازار به چین و کره و ایجاد سود نامشروع برای یک عده رانت خوار است. وقتی از او می پرسیم که آیا سال ها حمایت از خودروسازها فرصت ارتقای کیفیت را فراهم نکرد؟ می گوید: ما فرصت های زیادی را از دست داده ایم. مشروح گفت وگو با ساسان قربانی دبیر انجمن قطعه سازان را در ادامه می خوانید.

ورود شورای رقابت به بحث قیمت گذاری خودرو و تعیین قیمتی جدید تا چه حد مورد تایید تولیدکنندگان است؟

کاهش ارزش پول ملی اتفاقی است که همه مسئولان به آن واقف هستند. تقریبا کالایی را نمی توانید پیدا کنید که قیمت آن دو تا چهار برابر نشده باشد. به عبارت دیگر شرایط حاکم بر اقتصاد کشور سبب شد قیمت خودرو تا این حد افزایش یابد. هرچند ممکن است دولت تولیدکنندگان را وادار به کاهش قیمت کند اما زیان وارده به آنها اثراتی در جامعه خواهد داشت که مسئولان باید عواقب آن را بپذیرند. ادامه روند فعلی (یعنی تولید همراه با زیان) به زودی مشکلات بیشتری را برای خودروسازان ایجاد می کند که نتیجه آن تعطیلی این بنگاه های بزرگ تولیدی در کشور است.

تحلیلگران معتقدند تایید افزایش قیمت خودرو و کاهش همزمان تعرفه واردات تا ۴۰درصد شرایط رقابتی عادلانه تری را در بازار ایجاد خواهد کرد و به این ترتیب منافع مصرف کننده محفوظ می ماند. آیا تولیدکنندگان نیز با این تصمیم دولت موافقند؟

در طول سال گذشته و از زمانی که تغییرات شرایط اقتصادی یعنی تشدید تحریم ها و افزایش نرخ ارز آغاز شد، بسیاری از قطعه سازان و خودروسازان به بن بست تعطیلی رسیدند. خرید تجهیزات و ماشین آلات و وارد کردن تکنولوژی تولید به معنی صرف سرمایه های ملی است. آیا صحیح است زمانی که به تولید ملی نیاز داریم بخش خصوصی را به سرمایه گذاری تشویق کنیم و هر زمان که نفع خود را در واردات دیدیم، تولید را به قهقرا بریم؟

اما تولیدکنندگان خودرو هیچ گاه سعی نکردند خود را با استانداردهای جهانی تطبیق دهند. آیا صحیح است که مصرف کننده تاوان این موضوع را بپردازد؟

بحث عدم کیفیت در شرایط فعلی بهانه ای برای فراهم کردن زمینه واردات است. از این ماجرا هم تنها یک عده معدودی سود می برند نه مصرف کننده. پس پرده، برنامه دیگری چیده شده و آن هم سپردن بازار به چین و کره و ایجاد سود نامشروع برای یک عده رانت خوار است. در عوض جمع زیادی از شاغلان کشور بیکار خواهند شد و می دانید که بیکاری عواقبی همچون گسترده شدن معضلات و کاهش امنیت اجتماعی در کشور را به دنبال دارد. حتی واردکنندگان نیز از آسیب هایی که بیکاری به جامعه وارد می کند در امان نخواهند بود.

پس به این ترتیب برای جلوگیری از بیکاری عده ای باید مصرف کننده را از داشتن خودرویی باکیفیت محروم کنیم؟

در وضعیت فعلی فشارهایی که به صنعت وارد می شود همه جانبه است. تحریم های بین المللی طاقت فرساست، نقل و انتقال پول به راحتی امکان پذیر نیست و مواد اولیه مورد نیاز صنعت که توسط دولت تامین می شود به دو برابر قیمت فروخته می شود. در این مقطع زمانی اصرار روی کیفیت تولیدات، غیرمنطقی است. باید یک استراتژی تعریف شود و با برنامه ریزی به سمت ارتقای کیفیت برویم.

سال ها حمایت از تولید داخل با تعرفه های ۹۰ درصدی واردات، این امکان را برای تولیدکنندگان فراهم نکرد؟

ما فرصت های زیادی را از دست داده ایم.

راه حل منطقی چیست؟

معتقدم اگر اجازه افزایش منطقی قیمت ها داده نشود بحران بزرگی را در این صنعت شاهد خواهیم بود. دولت باید به صورت منطقی نه با روش های دستوری، قیمت ها را بازنگری کند تا خودروساز و قطعه ساز بتوانند تولید کرده و مردم هم از محصولات داخلی استفاده کنند. با کاهش تعرفه واردات در واقع بازار کشور را به چین و کره تحویل می دهیم.

فکر نمی کنید اگر قیمت ها مطابق خواست تولیدکننده افزایش یابد؛ مصرف کننده توان خرید آن را نخواهد داشت و بازار خودروسازان از دست می رود؟

اساسا خودروسازها اگر بخواهند به صورت بلندمدت ادامه فعالیت دهند، علاقه ای به افزایش قیمت نخواهند داشت. قطعه ساز و خودروساز به کار مستمر علاقه بیشتری دارد تا سود کوتاه مدت. طبیعی است که مردم خودروی گران را نمی خرند بخصوص در شرایطی که جاذبه واردات هم ایجاد شده باشد. اینجا دیگر بحث گرانفروشی مطرح نیست، موضوع اصلی حفظ بقای تولیدکننده است.

چرا نباید به خودروسازی هم مانند سایر بنگاه های تولیدی نگاه کرد؟

چرا فکر می کنید سایر بنگاه های تولیدی اجازه افزایش قیمت ندارند؟ در یک سال گذشته قیمت همه کالاها چند برابر شده است. پتروشیمی آزاد است، صنایع مس و آلومینیوم هم همینطور، شما ماست و شیر را به همان قیمت های یک سال گذشته می خرید؟

خیر، افزایش قیمت در همه بخش ها وجود دارد اما قیمت این کالاها سه برابر نشده است.

من این گفته شما را قبول ندارم.

سؤال بعدی من درباره بدهی چهار میلیاردی خودروسازان به صنعت قطعه سازی است. آیا علت تعطیلی قطعه سازی ها، روند نامناسب دریافت مطالباتشان از خودروسازها نیست؟

تا سه ماه پیش نحوه پرداخت بدهی خودروسازان مطلوب و قابل پذیرش بود اما از زمانی که محدودیت های مالی برای خودروسازان ایجاد شد پولی به دست آنها نرسید که مطالبات قطعه سازان را بپردازند.

به این ترتیب احتمالی که کارشناسان از آن سخن می گویند؛ یعنی انفجار قیمت خودرو تا چند ماه آینده، اتفاق می افتد؟

وقتی تعداد زیادی از شرکت های سازنده تعطیل می شوند و عرضه به بازار کاهش می یابد؛ به طور قطع انفجار قیمت هم خواهیم داشت.

شما از وجود تحریم ها و افزایش نرخ ارز به عنوان دو دلیل عمده افزایش قیمت ها نام بردید، موضوعاتی که رئیس شورای رقابت چندان آنها را در ماجرای قیمت دخیل نمی داند. آنچه مسبب دامن زدن به شوک قیمتی در زمستان ۹۱ دانسته می شود مصوبه معروف دولت است که طی آن قرار بود خودروسازان مابه التفاوت قیمت محاسباتی و آزاد خودرو را به خزانه واریز کرده و به تبع آن بتوانند قیمت ها را افزایش دهند.

این مصوبه نقشی در افزایش قیمت نداشت چراکه نهایتا عملیاتی نشد. اگر انجام شده بود در حال حاضر دو خودروساز بزرگ کشور با مشکلات عدیده مواجه نمی شدند.

دو تصمیم دولت یعنی تخصیص ارز مبادله ای و ارائه تسهیلات هزار میلیاردی به خودروسازان چقدر در بازار عرضه و تقاضا تعادل ایجاد خواهد کرد؟

ارز مبادله ای قصه است. تخصیص ارز ارزان تر از قیمت های بازار بیشتر شبیه یک داستان خیالی است. در زمینه تسهیلات هم به هیچ وجه نقطه امیدی وجود ندارد. بانک مرکزی جوابی به تولیدکنندگان نمی دهد و به غیر از ارجاع به وزارت اقتصاد و بازگشت مجدد و دست خالی به بانک مرکزی عایدی دیگری برای صنعتگران نداشته است. در این شرایط وقتی می شنویم که برای واردات ارز تخصیص می دهند به وجود دست های پشت پرده بیشتر پی می بریم.

در حال حاضر ۳۹ بنگاه خودروسازی و هزار و ۲۰۰ قطعه ساز در کشور مشغول فعالیت هستند چقدر به ادامه فعالیت این صنعت در شرایط غیر اقتصادی معتقدید؟

در حال حاضر از این هزارو ۲۰۰ قطعه سازی که شما نام بردید فعالیت ۴۰۰ تا ۴۵۰ واحد به طور کامل متوقف شده و بقیه هم در شرایط سخت ادامه کار می دهند. شاید در این شرایط تولید به صرفه نباشد اما آسیب های اجتماعی، روانی و امنیتی پیامد حذف این تولیدات خواهد بود.