محمد حسین برخوردار با اشاره به نقش هولدینگ ها در توسعه اقتصادی و ایجاد اشتغال اظهار داشت: اعتقاد به لزوم وجود هلدینگ‌های چندمنظوره در بخش خصوصی، موضوع بدیهی و غیر قابل انکاری است که می تواند راهگشای بسیاری از معضلات پیش روی فعالان اقتصادی باشد. ولی در این خصوص نکات مدیریتی بسیار زیادی وجود دارد که سبب شده سودآوری هولدینگ های کشورهای دیگر چندین برابر هولدینگ های داخلی باشد

وی ادامه داد: مدیریت و سیاستگذاری برای هلدینگ های بخش خصوصی باید مبتنی بر مزیت های رقابتی کشور شکل بگیرد، در غیر اینصورت هولدینگ ها به محملی برای انجام خرده فرمایشات مدیران دولتی تبدیل می شود.

برخوردار اضافه کرد: کشور باید به سمت سیاست‌گذاری صحیح مبتنی بر الگوهای سرمایه گذاری تمرین شده و آزموده شده در بخش هولدینگ های بخش خصوصی پیش برود و در این مسیر«اصلاح شیوه نامه سرمایه گذاری هلدینگ‌ها»  بسیار ضروری است.

به گفته برخوردار، برای توسعه و بقای هلدینگ های چند منظوره باید فعالیت های آنها بر اساس شناخت «مختصات اقتصاد بومی»، «میزان تناسب نوع فعالیت بنگاه‌ها با ماموریت ذاتی هلدینگ‌ها» و درک به موقع «تهدیدهای بیرونی و داخلی بنگاه‌ها» باشد، نه اینکه بدنبال رفع و رجوع خواسته های غیر رسمی مدیران دولتی باشند.

به گفته برخوردار، با ایجاد «انعطاف» همراه با «انضباط» می توانیم شاهد رویکرد «استفاده حداکثری از زمان و امکانات» باشیم و این موضوع می‌تواند به‌عنوان یکی از مولفه‌های اصلی برنامه "تغییر ساختاری جذب سرمایه گذار خارجی" مدنظر تصمیم‌سازان مربوطه قرار گیرد.

برخوردار اضافه کرد: اگر دولت به دنبال غلبه بر رکود اقتصادی تحمیل شده به اغلب صنایع کشور است، استفاده از پتانسیل هولدینگ های بزرگ می تواند گره گشا باشد و هولدینگ ها در صورت رهایی از وابستگی به مدیران دولتی می توانند بهترین بازگیران صحنه رونق بخشی به اقتصاد کشور باشند.

وی تاکید کرد: اگر مدیران هولدینگهای بخش خصوصی، وابسته به مدیران دولتی شوند، هیچ گاه نابسامانی های اقتصادی کشور پایان نخواهد پذیرفت و رهایی از اقتصاد نفتی تبدیل به یک سراب خواهد شد.

برخوردار تصریح کرد: هولدینگ ها باید با اعتنا به این واقعیت‌ها و توجه به مزیت های رقابتی حوزه فعالیت خود، برای هدایت سرمایه‌ها به فعالیت‌های مولد و سودآور، از ابزارهای پولی و مالی مناسب و نیز ابزارهای مدیریتی بهره‌برداری کنند. و به شدت از هویت خصوصی خود صیانت کنند.

وی در پایان اضافه کرد: مدیریت در بخش هولدینگ ها یک تخصصی و یک مهارت ویژه است که اقتصاد کشور به شدت به آن احتیاج دارد و باید برای توسعه آن برنامه ریزی جدی صورت بگیرد.

به گفته این کارشناس اقتصادی شناسایی و به‌کارگیری ابزارهای مدیریتی در صنایع، باعث می‌شود که راهبری استراتژیک بنگاه، چشم‌انداز شرکت، نحوه تامین منابع از داخل یا از بیرون، سنجش میزان رضایتمندی مشتریان، استراتژی‌های رشد، پرداخت مبتنی بر عملکرد و بخش‌بندی مشتریان و تمام ابعاد توسعه بنگاهی هلدینگ‌ها، به شکل کاملا روشن و قطعی تعیین شده و امکان بقا و حضور شرکت در میدان رقابت و بازارهای جهانی به بهترین شکل ممکن فراهم شود و راه برای رشد و توسعه هموار و باز باشد.

وی در پایان گفت: از آنجایی که هم‌افزایی بخش‌های مختلف یک هلدینگ اقتصادی یکی از مزیت‌های اصلی هلدینگ‌ها است، به منظور بهینه سازی فرایندهایی که منجر به سرمایه گذاری می شود، گریزی جز اصلاح برخی چارت‌های سازمانی که در برابر چابک‌سازی اقتصادی این بنگاه‌ها مقاومت ساختاری دارند، وجود نخواهد داشت. بر این اساس یکی از گزینه های شایسته برای هدایت سرمایه های آزاد شده از پسابرجام، می تواند هلدینگ هایی باشند که از فرصت رکود برای بهینه سازی ساختار سازمانی خود در راستای چابک سازی استفاده کرده اند.