«بوریس کسل» و «ماتیو پلولی» در گزارشی که در روزنامه فرانسوی 'لو پاریزین' منتشر شد، نوشتند: امکان تجارت و داد و ستد با ایران شرکت های بزرگ را بر آن داشته تا سهم بهتری از بازار 78 میلیونی ایران را از آن خود کنند .

 

بر پایه این گزارش، در متن این نبرد اقتصادی که میان شرکت های غربی در جریان است، بی وقفه نام به اصطلاح سازمان غیردولتی آمریکایی موسوم به «اتحاد علیه ایران هسته ای»، به میان می آید؛ یک گروه فشار آمریکایی که در میان اعضای آن نام «مارک د. والاس» (Mark D. Wallace) سفیر سابق آمریکا در سازمان ملل متحد در زمان ریاست جمهوری «جرج دابلیو بوش»، «جیم وولسی» (Jim Woolsey) رئیس سابق «سیا» و گروهی از مسئولان سیاسی آمریکا به چشم می خورد.

 

در این گزارش آمده است: به نظر می رسد که «اتحاد علیه ایران هسته ای» سلاح مخفی آمریکا برای ناکام گذاشتن شرکت های اروپایی و بویژه فرانسوی در ارتباط با ایران است . 

 

به نوشته 'لوپاریزین' هم زمان با سفر وزیر امور خارجه ایران به پاریس در بهار گذشته، دست کم 12 شرکت بزرگ و مهم فرانسوی شامل «توتال»، «ایرباس»، «پ اس آ» و غیره، نامه هایی با لحن تهدید آمیز دریافت کردند. «اتحاد علیه ایران هسته ای» این شرکت ها را به پیگرد قضایی و بروز مشکلاتی در دسترسی به بازار آمریکا در صورت ادامه یافتن طرح هایشان (در همکاری با طرف ایرانی) تهدید کرد. این در حالی است که شرکت های آمریکایی به این شدت تهدید نمی شوند.

 

در گزارش لو پاریزین با اشاره به برخی اتهامات مطرح شده علیه ایران آمده است که از دید کارشناسان اطلاعاتی که با آن ها مشورت شده، حقیقت چیز دیگری است و آمریکا سهم بزرگتر و بهتری از بازار ایران می خواهد.

 

یک مقام ارشد که در این زمینه فعالیت می کند، معتقد است: استدلال های مرتبط با جغرافیای سیاسی تنها یک سرپوش بر مساله است و رقابت برای سهم گیری از بازار ایران در جریان است. در این زمینه، آمریکا قوی و اروپا بشدت ضعیف است.

 

این گزارش حاکی است: «اتحاد علیه ایران هسته ای» حق شرکت های فرانسوی را که در رویای رسیدن به بازار ایران هستند، پایمال می کند. بطور مثال، ایرباس مدت هاست درصدد محقق کردن توافق فروش 100 فروند هواپیما به ایران به ارزش 24 میلیارد یورو است اما شرکت آمریکایی «بوئینگ» بسرعت به سمت معامله با ایران پیش رفت.