نعمت‌زاده هنوز مثل ۳۰ سال پیش از بانک‌ها پول ارزان می‌خواهد

این وزیر قدیمی که برخی او را به دلیل اینکه برای صنعت ایرانی پس از انقلاب زحمت کشیده است دوست دارند و او را قابل تحسین می‌دانند در حالی که از رتبه پایین آزادی اقتصادی در ایران می‌گوید که در ۳ سال اخیر حتی یک گام برای حذف ده‌ها موسسه، سازمان و شرکت دولتی که در اختیار وزارت صنعت، معدن و تجارت است برنداشته است. به طور مثال در حالی که سازمان‌هایی مثل سازمان حمایت از مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان در دنیا منسوخ شده است اما او این سازمان را سرپا نگه داشته است و از آن حمایت می‌کند.

نعمت‌زاده در حالی از آزادی اقتصادی پایین ایران گلایه می‌کند که دو سازمان عریض و طویل ایدرو و ایمیدرو را تحت مدیریت خویش همچنان سرپا نگه داشته است که هر کدام از آنها سازمان‌های دیگری در دل خویش دارند. اعمال قیمت‌گذاری دولتی از طرف وزارت صنعت، معدن و تجارت که مظهر ضد آزادی اقتصادی است چرا باید پابرجا بماند. آقای نعمت‌زاده گویا فراموش کرده است که بانک‌های ایرانی یا خصوصی‌اند یا خصوصی شده‌اند یا قرار است خصوصی شوند و به همین دلیل هنوز همانند ۳۰ سال پش به دولت و شورای پول و اعتبار فشار می‌آورد که باید بانک‌ها را مجبور کنند که به صنعت پول بدهند.

آقای نعمت‌زاده فراموش کرده است که خودش و دوستانش روزهایی منتقد دولت نهم بودند که چرا منابع بانکی را به بنگاه‌های زودبازده می‌دهند و حالا به دولت فشار می‌آورند که ۱۶ هزار میلیارد تومان پول دراختیار بنگاه‌های ضعیف و ناکارآمد قرار دهند که شاید سرپا بمانند.

کاش محمدرضا نعمت‌زاده به عنوان یک وزیر کهنه‌کار و باسابقه مشاوران و مدیران روزآمدتری برای خود انتخاب می‌کرد که به او یادآور می‌شدند زمانه پول گرفتن اجباری از بانک‌ها سپری شده است. وزیر صنعت، معدن و تجارت آیا حاضر است که صنعت اتومبیل‌سازی را که سهامدار بخشی از آن است را آزاد کند تا با رقبای خارجی مقابله کنند؟