بی مهری های دنباله دار مسکن مهر

مسکن مهر به عنوان مسیری که قرار بود مستأجران را به سر منزل مقصود صاحب خانه شدن برساند، باهدف خانه‌دار کردن اقشار کم درآمد جامعه مطرح و پس از سال‌ها هنوز به خط پایان نرسیده است.

طرح مسکن مهر یکی از طرح‌هایی است که از زمان دولت گذشته آغاز و هنوز هم پرونده آن ناتمام باقی مانده است، پرونده‌ای که به جای گره گشایی از زندگی مردم گره آن را کورتر و به نظر می‌رسد پایان خوشی نیز برای آن وجود نداشته باشد.

این در حالی است که این مسکن به جای یک راه حل در شرایط فعلی یک صورت مسئله کامل مبهم است که پیدا کردن جواب برای آن از صبر و حوصله مستأجران خارج شده است.

حال با گذشت بیش از 8 سال از این طرح نظر مردم درباره تمایلشان به خرید مسکن مهر قابل تأمل است.

در این رابطه یکی از افراد متقاضی مسکن مهر گفت: مسکن مهر یکی از طرح‌هایی است که در ابتدا قصد داشت مشکلی از دوش مردم بردارد و مردم با 30 میلیون تومان خانه‌دار شوند ولی با گذشت زمان این مبلغ چند برابر بیشتر شد ولی با این وجود هم مسئولین واحد کامل و بدون نقصی در اختیار متقاضیان نگذاشتند و این امر نه تنها مشکل مردم را کم نکرد بلکه مشکل دیگر را بر اجاره نشینی آن‌ها اضافه و موجب خروج نقدینگی و بی حاصل ماندن تلاش این افراد برای خانه دار شدن شد به همین خاطر من ترجیح می‌دهم نقدینگی‌ام را در بانک نگهداری و سود دریافت کنم تا در این طرح‌های بی سرانجام.

در ادامه یک خانم جوان کی در پی اجاره‌ای مسکن بود گفت: من حاضرم طعم اجاره نشینی را بچشم ولی سراغ مسکن مهر نمی‌روم زیرا به طرح‌های دولتی اعتمادی ندارم چون دولت سابقه خوبی در اجرای طرح‌های این چنینی ندارد، طرح‌هایی چون مسکن مهر، قیمت گذاری دولتی هم نتوانست آن‌گونه که باید جای خود را در میان مردم پیدا کند و تنها مشکلات را چندین برابر کرد.

با این حال یک آقای جوان که تجربه خرید مسکن مهر را داشت در خصوص شرایط رفاهی این مسکن گفت: من یکی از متقاضیان خرید مسکن مهر در سال‌های ابتدایی آن هستم ولی هنوز واحد مسکونی‌ام را تحویل نگرفته‌ام زیرا علاوه بر دوری مسافت این واحدهای به مراکز شهر هیچ یک از خدمات رفاهی چون مدرسه، مسجد، درمانگاه و حتی آب و برق و گاز نیز برای آن تعبیه نشده است، در حالی که قرار بود با 40 میلیون تومان خانه کامل به متقاضیان تحویل دهند ولی این مبلغ چندین بار افزایش پیدا کرد و این واحدها حتی تکمیل هم نشده واحدهایی که در داخل آن‌ها کمترین وسایل رفاهی چون شیرآلات، سیستم گرمایشی و سرمایشی، کابینت و... وجود ندارد با این شرایط آیا کسی تمایل به خرید واحدی با این شرایط می‌دهد؟

در پایان یک خانم مسن که پس از چندین سال دل خوش به خانه‌دار شدن متقاضی مسکن مهر شده بود در این باره گفت: من پس از چندین سال با خوشحالی تمام اقدام به خرید مسکن مهر کردم و فکر می‌کردم می‌توان در این واحدهای سکونت کرد ولی من و همسرم تنها توانستیم 6 ماه در این منازل زندگی کنیم زیرا نه آسانسور، نه راه پله‌ها و نه فضای بیرونی برای آسایش وجود داشت و به علاوه آن‌قدر از مصالح غیر استاندارد در ساخت و ساز استفاده شده بود که ضخامت دیوارهای بسیار کم و سر و صدا کاملاً داخل خانه می‌شد و رفاه کامل را از ما گرفته بود، با این حال ترجیح دادم مبلغ زیادی را خرج واحد مسکونی‌ام کنم و آن را اجاره داده و باز هم در تهران اجاره نشین باشم.

با این تفاسیر به نظر می‌رسد طرح مسکن مهر آن‌چنان موفق نبوده و مردم با توجه به اتفاقات پیرامون مسکن مهر نسبت به مسکن اجتماعی و طرح‌های نظیر این موارد رغبت و اعتمادی ندارند همواره مسئولان بر این باور بوده‌اند که عقب گرد طرح مسکن مهر به دلیل کمبود بودجه بوده است اما به نظر می رشد عدم نظارت کافی در هزینه کرد مسکن مهر و عدم نظارت بر چگونگی ساخت این واحدهای مسکونی عامل اصلی دست یابی به موفقیت در طرح مسکن مهر بوده است.

در کنار این موارد تجربه نشان دهنده هر گاه دولت از وظایف حاکمیتی خود خروج کرده و در اجرای طرح‌های مختلف فضای رانتی ایجاد شده، شکست و عدم موفقیت به وجود آمده است.