به نظر می رسد که  تصمیم عربستان مبنی بر به شکست کشاندن مذاکرات دوحه درباره فریز نفتی مهر تاییدی بر این فرضیه است که سیاست نفتی ریاض تغییر قابل توجهی را شاهد بوده است.

برای دهه های متوالی، عربستان اصرار داشت که اجازه ندهد نفت به عنوان یک سلاح دیپلماتیک مورد استفاده قرار گیرد، اما در نشست آخر هفته گذشته، ریاض در قالب تشدید نزاع با ایران حاضر شد قیمت نفت را نیز قربانی کند.

موضع عربستان درباره تولید نفت ایران در طی سال گذشته همواره سرسختانه تر شده است.

عربستان  هیچگونه محدودیتی را در زمینه تولید حتی فریز تولید در بالاترین سطح ممکن را نخواهد پذیرفت مگر اینکه ایران نیز با محدودیت های مشابه موافقت نماید. این در حالی است که ایران گفته تا زمانی که تولیدش به سطح قبل از تحریم ها نرسد زیر بار چنین محدودیتی نخواهد رفت.

عربستان با اصرار بر این موضع سرسختانه اطمینان حاصل کرد که مذاکرات شکست خواهد خورد و ظاهرا مشکلی هم با این موضوع نداشت.

عربستان ترجیح می دهد خودش و همه تولید کنندگان شاهد قیمت های پایین و درآمدهای کم نفتی باشند، اما پای توافقی که موجب افزایش درآمد نفتی رقیب منطقه ای اش ایران می شود، را امضا نکند.

ایران در طی بیش از یک سال گذشته تصریح کرده که قبل از بررسی هر گونه محدودیتی برای تثبیت قیمت ها، قصد دارد تولید خود را به سطح قبل از تحریم ها برساند. این موضع به طور بی سرو صدا از سوی اکثر تولید کنندگان دیگر پذیرفته شده است.

مقامات سعودی در نشست های غیرعلنی نسبت به اینکه ایران بتواند صادرات خود را با سرعتی که ادعا کرده افزایش دهد، ابراز تردید کرده اند.

اما موضع گیری های رسمی مقامات این کشور اینگونه بوده که افزایش تقاضای جهانی به بازار کمک خواهد کرد تا بدون نیاز به محدود شدن تولید سایر تولید کنندگان، خود را با افزایش عرضه نفت ایران تطبیق دهد.